Ενώ η εβδομάδα μου ξεκίνησε ως συνήθως δύσκολη και απαιτητική , η μουσική εβδομάδα ξεκίνησε σούπερ συναρπαστική! Τόσο με την εκπομπή επικαιρότητας της Δευτέρας και την υπέροχη συνομιλία που είχες κι αυτή τη χρονιά με τον εξαιρετικό Λουκά Κατσίκα για τις Νύχτες Πρεμιέρας, όσο και με την χθεσινή συνέχεια του αφιερώματος στο progressive η οποία για άλλη μια φορά μας μάγεψε. Δεν θα περίμενα το αντίθετο φυσικά!
Τώρα, ακούγοντας τη σημερινή εκπομπή και την καταπληκτική συνέχεια στο progressive, δεν προλαβαίνω να στείλω τα σχόλια μου, αφού προηγείται η χθεσινή, για την οποία έχω ήδη ετοιμάσει τις απόψεις μου.
Αρχικά είχα σκοπό να ξεκινήσω να σχολιάζω για την εκπομπή επικαιρότητας η οποία οπως προανέφερα είχε πραγματικά έντονο ενδιαφέρον, ωστόσο η χθεσινή συνέχεια στο progressive υπερίσχυσε, με ξεπέρασε, με απογείωσε για ακόμα μια φορά και με καθήλωσε με τα συγκλονιστικά μουσικά κομμάτια που άκουσα! Ενας εντελώς άλλος μουσικός κόσμος! Ανεπανάληπτος!
Ξεκινώντας απ τους Camel, να πω, πώς τους γνώρισα, τους εκτίμησα και τους θαύμασα μέσα στη δεκαετία του 1980, τότε, που όπως έχω πολλές φορές αναφέρει, ήταν η περίοδος της καλλιέργειας και βαθύτερης γνώσης μου των διαφόρων μουσικών ειδών και σχημάτων προγενέστερων δεκαετιών.
Το συγκεκριμένο 4ο αλμπουμ τους που ακούσαμε στο ξεκίνημα της εκπομπής “Moonmadness” (σεληνιακή τρέλα) ήταν ένα ακόμα αριστούργημα εκείνης της δεκαετίας!
H συνέχεια με τους Magna Carta και η αναφορά σου Γιάννη στην ιστορία της Magna Carta και τη σύλληψη που είχε αυτό το γκρουπ για την ονομασία τους, καθώς και το θαυμάσιο άλμπουμ τους που παρουσίασες “Lord of the Ages” ήταν απόλυτα διαφωτιστική και χάρηκα πολύ που τους γνώρισα καλύτερα μέσα απ την εκπομπή σου καθότι αν και τους είχα προσέξει και ακούσει παλιότερα, δεν είχα παρακολουθήσει από πολύ κοντά το έργο τους.
Οσο για τους YES δεν υπάρχουν λόγια! Μια υπέροχη εξέλιξη της κλασικής μουσικής μεσα απ τα δικά τους πρωτοποριακά και εφευρετικά progressive στοιχεία. Οπως έχεις πει και σε προηγούμενες εκπομπές σου, “Τι θα ήταν το progressive χωρίς τους Yes”!! Το “Close to the edge”, το οποίο είχες παρουσιάσει ξανά ένα χρόνο ακριβώς πριν (24/10/24) με αφορμή το αφιέρωμα στο 1972, ήταν πράγματι ασύλληπτο! 18 λεπτά ονειρική μουσική μέσα απ το εξέχον αυτό 5o album τους! Οσο για
τα εξώφυλλα όλων των άλμπουμ τους θα συμφωνήσω απόλυτα πως ήταν, όπως είπες, φοβεροί πίνακες ζωγραφικής!
Θαυμάσια ήταν και η αναφορά σου στο πρώτο live 3πλό άλμπουμ τους “Yessongs”που κυκλοφόρησαν τον Μάιο του 1973, το οποίο οπως ακούσαμε θριάμβευσε και πέρασε στα πρώτα 10 των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Ηταν σοφή η σκέψη τους να προωθήσουν μ αυτό τον τρόπο τα δύο εξέχοντα άλμπουμ τους “Close to the Edge” και “Fragile”, το οποίο μας είχες παρουσιάσει στην 3η εκπομπή του αφιερώματος στο progressive. Και βέβαια απολαύσαμε δεοντως στο κλεισιμο της εκπομπής ένα μέρος απ “Το πουλί της φωτιάς” (The Firebird) του Stravinsky, το οποίο διασκεύασαν εξαιρετικά οι YES και ακούγεται κι αυτό στο 3πλο live άλμπουμ τους.
Και η μαγεία συνεχίζεται… και θα συνεχίζεται … κι αυτό το μουσικό μας ταξίδι θα μας θυμίζει κάθε φορά όλους αυτούς τους τεράστιους και πολύτιμους δημιουργούς, τους οποίους είχαμε την τύχη να ζήσουμε ή να γνωρίσουμε εμείς οι παλιότεροι! Τους προάγγελους τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών που ακολούθησαν!
