Τραγούδια που τα μέλη των Floyd μετάνιωσαν ή έκαναν άσχημα σχόλια για αυτά
Μια καριέρα με εκατομμύρια πωλήσεις, αντίστοιχους οπαδούς και αναγνώριση από όλο σχεδόν το μουσικό κόσμο, είναι λογικό να έχει τα ups and downs της. Έχουν περάσει 57 χρόνια από τότε οι Pink Floyd εμφανίστηκαν και έγιναν ένα από τα σπουδαιότερα γκρουπ όλων των εποχών. Ωστόσο οι εντάσεις και τα προβλήματα σε ένα συγκρότημα, οδηγούν στο αυτονόητο. Να υπάρχει περίοδος που τα μέλη δε θέλουν να θυμούνται, τραγούδια τα οποία δε θέλουν να επισκέπτονται.
Ακολουθούν τέσσερα χαρακτηριστικά από αυτά :
1) Remember a Day & See Saw (Richard Wright)
Μιλώντας στη βιογραφία "A Saucerful of Secrets", o Wright θα είναι σαφής :
"Είναι κάπως ντροπιαστικά. Δε θυμάμαι να τα έχω ακούσει ξανά έκτοτε. Ήταν μια διδακτική εμπειρία. Κάπως έτσι έμαθα ότι δεν κάνω για στιχουργός, αλλά πρέπει να δοκιμάσεις για να μάθεις".
2) Have a Cigar (Roger Waters)
Ο τραγουδιστής Roy Harper χάρισε τη φωνή του σε αυτό το έπος, ύστερα από αποτυχημένες απόπειρες των Gilmour / Waters. Ωστόσο η ερμηνεία του κρίθηκε από τον Waters ως επίπεδη και κυνική. Θεωρεί πως αν το είχε τραγουδήσει αυτός, το τραγούδι θα είχε περισσότερο συναισθηματικό βάθος. Αντίθετα ο Gilmour ενθουσιάστηκε με το αποτέλεσμα.
3) The Narrow Way (David Gilmour)
"The Narrow Way" is the third suite on the studio half of Pink Floyd's fourth album Ummagumma.[1] It is a three-part song written and performed entirely by David Gilmour, using multiple overdubs to play all the instruments himself.
Ένα τραγούδι του Ummagumma album, αποτελούμενο από τρία μέρη και εκτελεσμένο εξ ολοκλήρου από τον Gilmour, μέσα από πολλά overdubs. Μιλώντας στον τύπο το 1983, ο Gilmour θα πει :
«Λοιπόν, είχαμε αποφασίσει να κάνουμε αυτό το καταραμένο άλμπουμ και ο καθένας από εμάς να δώσει ένα κομμάτι μουσικής από μόνος του», είπε ο Gilmour το 1983, «Ήταν πραγματική απελπισία, προσπαθούσα να σκεφτώ κάτι να κάνω, να γράψω μόνος μου. Δεν είχα γράψει ποτέ τίποτα πριν, απλώς μπήκα σε ένα στούντιο και άρχισα να χαζολογώ, προσπαθώντας να συνδέσω διάφορα πράγματα εδώ κι εκεί. Δεν το έχω ακούσει εδώ και χρόνια. Δεν έχω ιδέα πώς είναι».
