Στις 11 Σεπτεμβρίου 1976 κυκλοφόρησε το άλμπουμ A New World Record. 75 ετών ο Jeff Lynne.
Η μπαλάντα [Telephone Line] είναι το δεύτερο κομμάτι στο άλμπουμ τους του 1976, A New World Record , και ήταν το τελευταίο σινγκλ που κυκλοφόρησε από το άλμπουμ μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2006, όταν κυκλοφόρησε το "Surrender" από την εκτεταμένη επανέκδοση του άλμπουμ. Έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία τους στις ΗΠΑ και ήταν το πρώτο τους χρυσό βραβείο στο Ηνωμένο Βασίλειο για ένα σινγκλ. Με τη συνεχιζόμενη επιτυχία των ELO στην Αμερική, φαινόταν προφανές στον frontman Jeff Lynne να χρησιμοποιεί έναν αμερικανικό ήχο κλήσης κατά τη διάρκεια του τραγουδιού. Ο Lynne εξήγησε:
Για να πάρουμε τον ήχο στην αρχή, ξέρετε, τον ήχο του αμερικανικού τηλεφώνου, τηλεφωνήσαμε από την Αγγλία στην Αμερική σε έναν αριθμό που ξέρουμε ότι δεν θα ήταν κανείς, για να τον ακούσουμε για λίγο. Στο Moog, αναδημιουργήσαμε τον ήχο ακριβώς συντονίζοντας τους ταλαντωτές στις ίδιες νότες με το κουδούνισμα του τηλεφώνου.
Το τραγούδι μπήκε στο Top Ten τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στις ΗΠΑ, φτάνοντας στο νούμερο 8 στο Ηνωμένο Βασίλειο και στο νούμερο 7 στις ΗΠΑ. Η μελωδία ήταν στο Hot 100 για 23 εβδομάδες, σχεδόν έναν ολόκληρο μήνα περισσότερο σε αυτό το γράφημα από οποιαδήποτε άλλη μελωδία ELO. Το Billboard το κατέταξε ως το Νο 15 τραγούδι του 1977 . Το 1977, το τραγούδι έφτασε στο νούμερο 1 στη Νέα Ζηλανδία και τον Καναδά . Το "Telephone Line" και το "Telephone Man" της Meri Wilson ήταν μαζί στο top 40 των Hot 100 για δύο μη συνεχόμενες εβδομάδες το καλοκαίρι του 1977.
Όπως ήταν ο κανόνας, πολλά σινγκλ ELO εκδόθηκαν σε διαφορετικά χρώματα, αλλά η αμερικανική έκδοση αυτού του σινγκλ ήταν το μόνο πράσινο σινγκλ που εκδόθηκε από το ELO. Έγινε το πρώτο σινγκλ του συγκροτήματος που πέτυχε χρυσά νούμερα πωλήσεων.
