Κάθε μέρα ο Κώστας Ζουγρής επιλέγει και προτείνει στο Από τις 4 στις 5 τα άλμπουμ που ξεχωρίζει από κάποιο σημαντικό όνομα από τον χώρο της δισκογραφίας μαζί με ένα σύντομο βιογραφικό από το διαδίκτυο
Οι Sly and the Family Stone ήταν μια αμερικανική μπάντα από το Σαν Φρανσίσκο. Δραστηριοποιήθηκε από το 1966 έως το 1983, ήταν καθοριστικής σημασίας για την ανάπτυξη της funk, της soul, της rock και της ψυχεδελικής μουσικής. Η βασική σύνθεση του ήταν ο τραγουδιστής-τραγουδοποιός, παραγωγός δίσκων και πολυοργανίστας Sly Stone, και περιλάμβανε τον αδελφό του Stone και τραγουδιστή/κιθαρίστα Freddie Stone, την αδελφή και τραγουδίστρια/keyboardist Rose Stone, την τρομπετίστα Cynthia Robinson, τον ντράμερ Greg Errico, σαξοφωνίστα. Jerry Martini και ο μπασίστας Larry Graham.
Ήταν το πρώτο μεγάλο αμερικανικό ροκ συγκρότημα που είχε μια φυλετικά ενσωματωμένη σύνθεση, ανδρών και γυναικών.
Δημιουργήθηκαν το 1966, η μουσική του γκρουπ συνέθεσε μια ποικιλία διαφορετικών μουσικών ειδών για να βοηθήσει στην πρωτοπορία του αναδυόμενου ήχου "ψυχεδελικής ψυχής". Κυκλοφόρησαν μια σειρά από τις κορυφαίες τοπ 10 επιτυχίες του Billboard Hot 100 όπως τα "Dance to the Music" (1968), "Everyday People" (1968) και "Thank You (Falettinme Be Mice Elf Agin)" (1969), καθώς και άλμπουμ με μεγάλη επιτυχία όπως το Stand! (1969), που συνδύαζε την ποπ ευαισθησία με τον κοινωνικό σχολιασμό. Στη δεκαετία του 1970, μετατράπηκαν σε έναν πιο σκοτεινό και λιγότερο εμπορικό φανκ ήχο σε κυκλοφορίες όπως το There's a Riot Goin' On (1971) και το Fresh (1973), αποδεικνύοντας την ίδια επιρροή με την πρώιμη δουλειά τους. Μέχρι το 1975, τα προβλήματα με τα ναρκωτικά και οι διαπροσωπικές συγκρούσεις οδήγησαν στη διάλυση, αν και ο Sly συνέχισε να ηχογραφεί και να περιοδεύει με μια νέα εναλλασσόμενη σύνθεση με το όνομα "Sly and the Family Stone" μέχρι που τα προβλήματα με τα ναρκωτικά ανάγκασαν την ουσιαστική του συνταξιοδότηση το 1987.
Η δουλειά των Sly and the Family Stone επηρέασε πολύ τον ήχο της μετέπειτα αμερικανικής μουσικής funk, pop, soul, R&B και hip hop. Ο κριτικός μουσικής Joel Selvin έγραψε, "υπάρχουν δύο είδη μαύρης μουσικής: η μαύρη μουσική πριν από τον Sly Stone και η μαύρη μουσική μετά τον Sly Stone". Το 2010, κατατάχθηκαν στην 43η θέση στους 100 καλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών του Rolling Stone και τρία από τα άλμπουμ τους περιλαμβάνονται στα 500 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών του Rolling Stone. Το συγκρότημα μπήκε στο Rock and Roll Hall of Fame το 1993.
