Κάθε μέρα ο Κώστας Ζουγρής επιλέγει και προτείνει στο Από τις 4 στις 5 τα άλμπουμ που ξεχωρίζει από κάποιο σημαντικό όνομα από τον χώρο της δισκογραφίας μαζί με ένα σύντομο βιογραφικό από το διαδίκτυο
Οι King Crimson είναι ένα progressive rock συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 1968 στο Λονδίνο της Αγγλίας. Το συγκρότημα αντλεί έμπνευση από μια μεγάλη ποικιλία μουσικής, ενσωματώνοντας στοιχεία κλασικής, jazz, folk, heavy metal, gamelan, industrial, ηλεκτρονικής, πειραματικής μουσικής και new wave. Άσκησαν ισχυρή επιρροή στο προοδευτικό ροκ κίνημα των αρχών της δεκαετίας του 1970, συμπεριλαμβανομένων των σύγχρονων, όπως οι Yes και Genesis, και συνεχίζουν να εμπνέουν τις επόμενες γενιές καλλιτεχνών σε πολλά είδη. Το συγκρότημα έχει κερδίσει μεγάλη εκτίμηση
Ιδρύθηκε από τους Robert Fripp, Michael Giles, Greg Lake, Ian McDonald και τον στιχουργό Peter Sinfield, το συγκρότημα αρχικά επικεντρώθηκε σε έναν δραματικό ήχο με έγχορδα Mellotron, σαξόφωνο και το φλάουτο του McDonald και τα ισχυρά φωνητικά του Lake. Το ντεμπούτο τους άλμπουμ, In the Court of the Crimson King (1969), παραμένει η πιο εμπορικά επιτυχημένη και επιδραστική κυκλοφορία τους, με ένα ισχυρό μείγμα τζαζ, κλασικής και πειραματικής μουσικής. Μετά τις ξαφνικές ταυτόχρονες αποχωρήσεις των McDonald και Giles, ο Fripp και ο Sinfield ανέλαβαν τη διεύθυνση του γκρουπ για τα In the Wake of Poseidon (1970), Lizard (1970) και Islands (1971). Το 1972, ο Fripp άλλαξε τα όργανα και την προσέγγιση του γκρουπ, αντλώντας από τον ελεύθερο ευρωπαϊκό αυτοσχεδιασμό και αναπτύσσοντας όλο και πιο περίπλοκες συνθέσεις. Έφτασαν σε αυτό που κάποιοι έβλεπαν ως δημιουργική κορυφή στο Larks' Tongues στο Aspic (1973), Starless and Bible Black (1974) και Red (1974). Ο Fripp διέλυσε αυτή την ομάδα το 1974.
Το 1981, οι Crimson αναμορφώθηκαν με μια άλλη αλλαγή στη μουσική κατεύθυνση. Για πρώτη φορά συμπεριλήφθηκε και δεύτερος κιθαρίστας (στο πρόσωπο του Adrian Belew, ο οποίος τραγούδησε και δικούς του στίχους). Αντλούσαν επιρροή από την αφρικανική μουσική, το gamelan, το post-punk και τον μινιμαλισμό της Νέας Υόρκης. Αυτό το γκρουπ κράτησε τρία χρόνια, με αποτέλεσμα το τρίο των άλμπουμ Discipline (1981), Beat (1982) και Three of a Perfect Pair (1984). Μετά από ένα διάλειμμα μιας δεκαετίας, ο Fripp αναβίωσε το γκρουπ ως σεξτέτο που ονόμασε "διπλό τρίο" το 1994. Αυτό το συγκρότημα συμμετείχε σε έναν άλλο τριετή κύκλο δραστηριότητας που περιελάμβανε την κυκλοφορία του Thrak (1995) και πολλαπλές ηχογραφήσεις συναυλιών. Υπήρξε ένα διάλειμμα μεταξύ 1997 και 2000. Τέσσερα μέλη του προηγούμενου sextet επανενώθηκαν το 2000 ως King Crimson με πιο βιομηχανικό προσανατολισμό, κυκλοφορώντας το The Construction of Light (2000) και το The Power to Believe (2003). Μετά από ένα διάλειμμα πέντε ετών, το γκρουπ επεκτάθηκε (στο πρόσωπο του νέου δεύτερου ντράμερ Gavin Harrison) για μια περιοδεία το 2008 για τον εορτασμό της 40ης επετείου από τον σχηματισμό τους το 1968.