Κριτική του prequel των The Sopranos «The Many Saints of Newark»

Κριτική του prequel των The Sopranos «The Many Saints of Newark»

Από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο

«The Many Saints of Newark/Οι Άγιοι της Μαφίας»
6/10

Ο σκηνοθέτης του τηλεοπτικού Game of Thrones δεν καταφέρνει να ξεφύγει από την τηλεοπτική μανιέρα, σκηνοθετώντας αυτό το κινηματογραφικό prequel της τηλεοπτικής σειράς The Sopranos (1999-2007). Η σειρά χάρισε τρία Emmy Awards στον James Gandolfini (1961-2013). Ο 22χρονος γιος του Michael Gandolfini συμπρωταγωνιστεί στην ταινία με τον Alessandro Nivola, υποδυόμενος τη νεαρή εκδοχή του χαρακτήρα Tony Soprano. Τώρα όμως η κάμερα ακολουθεί κυρίως τη δράση του θείου του Tony, ονόματι Dickie Moltisanti (= Many Saints), τον οποίο υποδύεται ο Alessandro Nivola (Disobedience, 7/10, 2017, Best Laid Plans, 1999).

Η δράση ξεκινά από το 1967 με φόντο την εξέγερση των μαύρων στο Newark. Όταν, τελικά, η εξέγερση έληξε, 26 άνθρωποι σκοτώθηκαν, κυρίως μαύροι, και πάνω από 700 τραυματίστηκαν. Η διαφυλετική ένταση χειροτέρεψε και πάρα πολλοί έφυγαν κατά συρροή από την πόλη, μεταξύ των οποίων και η οικογένεια της - τότε 4 ετών - Whitney Houston. Το φιλμ θυμίζει κακή απομίμηση του ανυπέρβλητου Goodfellas του Martin Scorsese. Από το καστ της ταινίας του 1990 υπάρχει εμφάνιση του Ray Liotta και μάλιστα σε διπλό ρόλο.

Η εμφάνιση του John Magaro ως Silvio (ο Steven Van Zandt είχε το ρόλο στο The Sopranos) παραπέμπει στον αντίστοιχο ρόλο του Joe Pesci, ενώ ο Billy Magnussen φέρει το δυσοίωνο, που είχε ο ρόλος του στο τηλεοπτικό Made for Love, υποδυόμενος τον Paulie (ο Tony Sirico είχε το ρόλο στο The Sopranos). Επιστρατεύεται ακόμα και ο Michael Imperioli, που έπαιζε και στο The Sopranos και στο Goodfellas. Δυστυχώς όμως η όποια συνέχεια της ιστορίας της κόντρας των μαφιόζων μόνο στην τηλεόραση θα μπορούσε να βρει καταφύγιο, έχοντας ανάλογο περιεχόμενο με το The Godfather of Harlem.

Οι σεναριογράφοι του The Sopranos David Chase και Lawrence Konner κάνουν ότι μπορούν, εισάγοντας διαφορετικά επεισόδια και ενδιαφέροντες ήρωες (από Jon Bernthal, Leslie Odom Jr. και Corey Stoll), αγγίζοντάς τους όμως επιφανειακά. Το αποτέλεσμα μοιάζει γραφικό και χιλιοειδωμένο. Δύο γυναίκες καταφέρνουν να ξεφύγουν του πολτού και στήνουν χαρακτήρα. Η Vera Farmiga είναι καταπληκτική ως Livia Soprano, έχοντας υποστεί μεταμόρφωση με προσθετικά στο πρόσωπο. Το ρόλο στο The Sopranos είχε η Nancy Marchand (1928-2000). Η πρωτοεμφανιζόμενη στο Hollywood Michela De Rossi παίζει την εκρηκτική Giuseppina Moltisanti, μια γυναίκα μετανάστρια, που ξέρει τι θέλει και πως να το κατακτήσει, χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες. Εμφανισιακά θυμίζει την Ισπανίδα Penelope Cruz, δείχνει όμως να έχει δικό της τσαγανό.

Trivia: ακούγονται τραγούδια των Graham Central Station, Sgt. Barry Sadler, The Marvelettes, Stevie Wonder, Frank Sinatra (δις),

https://www.youtube.com/watch?v=t9aOThQcqes&ab_channel=coyotejack65

The Casinos, Gil Scott-Heron, Scott McKenzie, The Rolling Stones, The Delfonics, The Jackson 5, Wayne Newton, Van Morrison, Shuggie Otis, Tony Orlando & Dawn, Steve Miller Band, Lostboy, Dionne Warwick, Mountain, Darlene Love, The Aquatones, Alabama 3 - Shifta & Street Angels Choir, Jane Siberry & k.d. lang, ενώ γίνεται εκτενής αναφορά στο δίσκο του Miles Davis Birth of the cool σε σύγκριση με το δίσκο The Happy Trumpet του Al Hirt.
Προβάλλονται αποσπάσματα από το Key Largo του 1948.

Η ταινία κυκλοφορεί στις 18 Νοεμβρίου από την Tanweer.