Frank Sinatra ένας και μοναδικός
Ο Φρανκ Σινάτρα — ένας και μοναδικός.
Η φωνή του (“The Voice”), η ερμηνεία, η παρουσία και η επιρροή του στη μουσική τον έκαναν θρύλο σε τζαζ, ποπ και κινηματογράφο. Κανείς δεν μπορούσε να συνδυάσει τόσο άνετα την κομψότητα, το συναίσθημα και το swing όσο εκείνος.
Ο Φρανκ Σινάτρα, γεννημένος στις 12 Δεκεμβρίου 1915 στο Χόμποκεν του Νιού Τζέρσεϊ, υπήρξε μία από τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες του 20ού αιώνα. Με καταγωγή από ιταλική οικογένεια μεταναστών, μεγάλωσε σε μια εποχή όπου η μουσική και το ραδιόφωνο άρχιζαν να διαμορφώνουν νέες μορφές ψυχαγωγίας. Από μικρός έδειξε ενδιαφέρον για το τραγούδι, εμπνευσμένος από καλλιτέχνες της εποχής όπως ο Μπινγκ Κρόσμπι. Παρότι δεν είχε τυπική μουσική εκπαίδευση, η χαρακτηριστική του φωνή και η φυσική του ικανότητα στην ερμηνεία τον οδήγησαν γρήγορα στο προσκήνιο.
Η σημαντική του ευκαιρία ήρθε στις αρχές της δεκαετίας του 1940, όταν εντάχθηκε στην ορχήστρα του Τόμι Ντορσί, ενός από τους κορυφαίους μαέστρους της swing. Με τον Ντορσί, ο Σινάτρα ανέπτυξε τεχνικές αναπνοής και φρασεολογίας που αργότερα θα γίνονταν σήμα κατατεθέν του. Η συνεργασία τους γέννησε επιτυχίες όπως το I’ll Never Smile Again και έκανε τον Σινάτρα εθνικό φαινόμενο. Το 1942 ξεκίνησε τη σόλο καριέρα του, κατακτώντας το κοινό με το ρομαντικό του ύφος και τη μοναδική του ικανότητα να μεταδίδει συναίσθημα μέσα από τη μουσική.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940, ο Σινάτρα έγινε αντικείμενο λατρείας, ιδιαίτερα από το νεανικό κοινό. Οι εμφάνισές του προκαλούσαν υστερία, ενώ η φήμη του εκτοξεύθηκε με το ραδιόφωνο, τις ηχογραφήσεις και τις συναυλίες. Ωστόσο, η καριέρα του γνώρισε κάμψη στο τέλος της δεκαετίας, εν μέρει λόγω προσωπικών και επαγγελματικών προβλημάτων. Η ανάκαμψη ήρθε με την αναπάντεχη στροφή στον κινηματογράφο. Το 1953, ο Σινάτρα κέρδισε Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία From Here to Eternity, αποδεικνύοντας ότι δεν ήταν μόνο τραγουδιστής, αλλά ένας ολοκληρωμένος καλλιτέχνης.
Η δεκαετία του 1950 και του 1960 θεωρείται η χρυσή εποχή του. Με την Capitol Records και αργότερα με τη δική του εταιρεία, την Reprise, δημιούργησε άλμπουμ που επηρέασαν βαθιά την πορεία της σύγχρονης μουσικής. Το In the Wee Small Hours, το Songs for Swingin’ Lovers! και το Only the Lonely θεωρούνται σήμερα αριστουργήματα. Το στυλ του συνδύαζε αψεγάδιαστο έλεγχο φωνής, εκφραστική ερμηνεία και έναν μοναδικό ρυθμό που τον έκανε αμέσως αναγνωρίσιμο.
Παράλληλα, ο Σινάτρα υπήρξε μέλος του θρυλικού Rat Pack, μαζί με τον Ντιν Μάρτιν και τον Σάμι Ντέιβις Τζούνιορ. Οι κοινές εμφανίσεις και ταινίες τους έγραψαν ιστορία, ενώ η προσωπικότητά του, γεμάτη χιούμορ, αυτοπεποίθηση και κομψότητα, τον ανέδειξε σε σύμβολο του αμερικανικού τρόπου ζωής. Η ζωή του, ωστόσο, δεν ήταν χωρίς δυσκολίες. Οι θυελλώδεις σχέσεις του, ιδιαίτερα με την Άβα Γκάρντνερ, αλλά και οι πολιτικές του διασυνδέσεις προκάλεσαν συχνά αντιδράσεις.
Παρά τις αναταράξεις, ο Σινάτρα συνέχισε να κυριαρχεί στη μουσική σκηνή για δεκαετίες. Το My Way και το Strangers in the Night έγιναν ύμνοι, ενώ το New York, New York έμεινε για πάντα συνδεδεμένο με την εικόνα του. Συνέχισε να εμφανίζεται μέχρι και τη δεκαετία του 1990, διατηρώντας τη γοητεία και τη δύναμη της φωνής του.
Ο Φρανκ Σινάτρα πέθανε στις 14 Μαΐου 1998, αφήνοντας πίσω του μια τεράστια κληρονομιά. Η επίδρασή του στη μουσική, στον κινηματογράφο και στην ποπ κουλτούρα παραμένει αξεπέραστη. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ερμηνευτές όλων των εποχών, ένας καλλιτέχνης που κατάφερε να συνδυάσει τεχνική, συναίσθημα και προσωπικότητα με τρόπο μοναδικό. Για πολλούς, ο Σινάτρα δεν ήταν απλώς ένας τραγουδιστής. Ήταν το μέτρο σύγκρισης. Ήταν ο ένας και μοναδικός.
