Στέλνω το παρακάτω κείμενο, το οποίο έγραψα χθες και το ειχα αναρτήσει στη σελίδα μου στο fb να το δείτε, ως μια συνέχεια αυτών που έχω ήδη γράψει για τον Νιονιο μας…
Γράφηκαν τόσα πολλά όμορφα γι αυτόν. Γιατι το άξιζε!
Γράφτηκαν όμως και πολλά δυσάρεστα για την προσωπικότητα του, και δεν το άξιζε! Γι αυτό το θέμα, έχω γράψει άλλο κείμενο από χθες πάλι και το έχω αναρτήσει στη σελίδα μου. Θα σας το στείλω κι αυτό στη συνέχεια, να δείτε και την δική μου άποψη και οπτική.
………
Το τελευταίο Μεγάλο Αντίο αύριο στον αγαπημένο μας Διονύση… για το μεγάλο του ταξίδι!
Ακούγοντας αυτές τις μέρες διάφορες αγαπημένες μουσικές του συνθέσεις μέσα στα χρόνια … και συνειδητοποιώντας για άλλη μια φορά πόσο μεγάλος … Μέγιστος ποιητής και στιχουργός είναι, πέρα από μουσικός, συνθέτης και ερμηνευτής των δικών του τραγουδιών, ήρθαν μπροστά μου ξανά όλες εκείνες οι γλυκιές μνήμες της ζωής μου, που τον άκουγα από μικρό παιδί και που έπαιζα αργότερα στην κιθάρα μου και τραγουδούσα σχεδόν όλα τα τραγούδια του απ τα πρώτα άλμπουμ του και τα μοιραζόμουν με την παρέα μου… όπως κι αυτό το αριστούργημα του, το οποίο ανεβάζω … «Μια θάλασσα μικρή»! Τόσο αγαπημένο! Τοσο μοναδικό!
Τι ποίηση! Τι μελωδία!
Το εντόπισα στο YouTube …
Η σύλληψη της ιδέας της θάλασσας και του ταξιδιού … σ αυτόν που το σκέφτηκε, ταιριάζει απόλυτα για τον αποχαιρετισμό μας στον Μεγάλο καλλιτέχνη … και τη «θάλασσα του τη μικρή»!
Καλό ταξίδι στ αστέρια Διονύση μας! ….
