Μισθοί Πείνας, Ενοίκια Φωτιά: Μια Χώρα σε Αδιέξοδο
Στην εποχή που ζούμε, πολλοί συμπολίτες μας παλεύουν καθημερινά για να επιβιώσουν. Οι μισθοί, που θα έπρεπε να εξασφαλίζουν αξιοπρεπή διαβίωση, παραμένουν καθηλωμένοι σε επίπεδα πείνας, ενώ τα ενοίκια και το κόστος ζωής εκτοξεύονται σε δυσθεώρητα ύψη. Το αποτέλεσμα είναι μια γενιά εργαζομένων που ζει συνεχώς σε αβεβαιότητα, αναγκασμένη να κάνει θυσίες που ξεπερνούν τα όρια της αντοχής.
Οι νέοι, οι οικογένειες και οι συνταξιούχοι αντιμετωπίζουν καθημερινά τον ίδιο σκληρό φραγμό: το εισόδημά τους δεν επαρκεί ούτε για τα βασικά. Πολλοί αναγκάζονται να επιλέγουν ανάμεσα στη στέγη και την τροφή, ενώ η ελπίδα για οικονομική σταθερότητα μοιάζει ολοένα και πιο μακρινή. Η κοινωνική ανισότητα διευρύνεται, οι ευκαιρίες μειώνονται, και η ψυχολογική επιβάρυνση γίνεται ανυπόφορη.
Πρέπει να αναρωτηθούμε: Πόσο δίκαιο είναι οι εργαζόμενοι να ζουν σε συνθήκες που θυμίζουν φτώχεια, ενώ οι τιμές των ενοικίων και των βασικών αγαθών ανεβαίνουν ασταμάτητα; Η πολιτεία οφείλει να παρέμβει, να προωθήσει πολιτικές που θα εξασφαλίζουν αξιοπρεπείς μισθούς, προσιτή στέγη και προστασία των πιο ευάλωτων. Η σιωπή και η αδράνεια δεν μπορούν πλέον να γίνουν ανεκτές.
Η κρίση αυτή δεν αφορά μόνο οικονομικούς δείκτες· αφορά την ποιότητα ζωής μας, την κοινωνική συνοχή και το μέλλον της χώρας μας. Αν δεν δράσουμε άμεσα, κινδυνεύουμε να αφήσουμε πίσω μας μια κοινωνία όπου η επιβίωση γίνεται καθημερινός αγώνας, και η ελπίδα είναι προνόμιο λίγων.
