Κάποιες φορές είναι τόσο ατέρμονη η ομορφιά της μουσικής που συγκλονίζεσαι και απορείς ΠΩΣ όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες εκείνων των χρόνων της δεκαετίας του 70 και προγενέστερα φυσικά, είχαν τέτοια μεγαλειώδη έμπνευση αλλά και πάθος και ταλέντο και ψυχή … ώστε να δημιουργούν τέτοια ασύλληπτα διαχρονικά αριστουργήματα! Οτανπ ακούς για παράδειγμα Wishbone Ash, Emerson Lake and Palmer, ή King Crimson να μεγαλουργούν με επιρροές είτε απ την ελληνική μυθολογία, είτε απ τους μεγάλους κλασικούς συνθέτες του 19ου ή του 20ου αιώνα, δεν μπορείς να τους διαβαθμίσεις! Απλα, γιατί είναι όλοι τους φαινόμενα τελειότητας!
Πιο συγκεκριμένα, το κομμάτι των Wishbone Ash που ακούσαμε σήμερα στην εκπληκτική εκπομπή σου Γιάννη, “The King will come” απ το άλμπουμ τους “Argus” το οποίο ήταν βασισμένο στην ελληνική μυθολογία, δεν ήταν απλώς ένα μουσικό κομμάτι, αλλά ένα σπουδαίο μουσικό έργο τέχνης!
Το ίδιο και τα κομμάτια των εμβληματικών Emerson Lake and Palmer, τους οποιους όσες φορές κι αν τους ακούσουμε, ποτέ δεν είναι αρκετές! Μας ταξίδεψαν πάλι στο σύμπαν και τα 2 απ τα 3 κομμάτια τους που επέλεξες, τα οποία ήταν διασκευές κλασικών συνθετών, οπως αυτή του Hubert Parry, ήταν πραγματικά θεϊκές.
Τους King Crimson τους λατρεύω! ΚΑΙ αυτούς! Όσες φορές κι αν ακουστούν στο αφιέρωμα του Progressive θα ειναι πάντα συναρπαστικοί! Οπως και σήμερα που ακούσαμε το φοβερό κομμάτι τους “Lizard” απ το ομώνυμο άλμπουμ τους του 1970 και δεν ήθελες να τελειώσει…
Αλλά και οι Gong στο “Angel’s Egg” ήταν θαυμάσιοι κι εντυπωσιακοί όπως και οι Beggars Opera, οι οποίοι με γοήτευσαν ακούγοντας τους στην καταπληκτική διασκευή του Jimmy Web!
Για τους επίσης εξαιρετικούς και αγαπημένους μου Supertramp δεν θα σχολιάσω σ αυτό το μαιιλ. Εχω ξεκινήσει να γράφω σχόλια από το προηγούμενο ξεχωριστό υπέροχο αφιέρωμα που είχες κάνει σ αυτούς με αφορμή την απώλεια του Rick Davies και θα το στείλω ολοκληρωμένο κάποια στιγμή, όπως πολλά πολλά ακόμα που εξακολουθούν να εκκρεμούν!
Καλό πρωινό Παρασκευής,
Φιλικά,
Μαρία Μενδρινού
