Η ιστορία της Mary Shelley μπορεί να συμπλήρωσε 200 χρόνια, συνεχίζει όμως να συγκινεί και να έχει επίδραση στο πέρασμα των αιώνων.
Πρόσφατα το είδαμε στην ταινία του Γιώργου Λάνθιμου Poor Things με τις απαραίτητες αλλαγές προσαρμογής στην εποχή μας, αλλά και με αυτό που μας φύτεψε ο Αλέξης Τσίπρας πιστεύοντας ότι θα εξυπηρετούσε τα άγνωστα σχέδια του.
Η ζωή βέβαια δεν είναι ταινία, αν και εμπνέει συνήθως πάντα λογοτεχνία και κινηματογράφο και τα διάφορα σενάρια δημιουργούν καταστάσεις από το πουθενά.
Πρώτο θύμα αρχικά ήταν η αγαπημένη πολλών Έφη Αχτσιόγλου που στάθηκε αδύναμη να προβλέψει και να αντιμετωπίσει τις εξελίξεις.
Οι ψηφοφόροι του κόμματος, πάνω από 1 εκατομμύριο, σταδιακά δείχνουν να πετούν στα σκουπίδια τον πρώην αγαπημένο τους αρχηγό και να πολεμούν με όλες τις δυνάμεις τους για τον καινούργιο, για τον οποίο ευελπιστούν ότι θα τους βοηθήσει να επιστρέψουν στην εξουσία.
Όλα είναι βέβαια πιθανά, στην Ελληνική ιστορία δεν είναι η πρώτη φορά που οι πολίτες αλλάζουν απόψεις, όχι μόνο στην πολιτική, αλλά και στην μουσική, τον αθλητισμό, στις σχέσεις τους με τους ανθρώπους, στα πάντα, συμβαίνει κι αλλού, μόνο που εδώ ο πρώην αρχηγός με τον νυν είναι σαν κάτι σαν μέρα με την νύχτα.
Θα δω όλη την ταινία, αλλά δεν παρακολουθώ τα συχνά επεισόδια, ο τρόπος που χρησιμοποιεί ο αρχικά, όπως έδειξε εντολοδόχος του πρώην αρχηγού, δεν είναι της αρεσκείας μου, μερικά πράγματα έχουν τα όρια τους
