Τhe Smile- ένα φως για την προσέλκυση της προσοχής & ο τοίχος των ματιών.

Από Konstantinos Peppas, 15-02-2024 SHARES

Τhe Smile- ένα φως για την προσέλκυση

της προσοχής & ο τοίχος των ματιών.

(Είναι οι τίτλοι από τα δύο άλμπουμ τους).

Οι The Smile , το αγγλικό συγκρότημα , αποτελείται από τα μέλη των Radiohead ,Thom York (φωνητικά, κιθάρα, μπάσο, πλήκτρα) και Jonny Greenwood (κιθάρα, μπάσο, πλήκτρα) με τον Tom Skinner στα τύμπανα. και για τις περιοδείες μέλος, ο Robert Stillman στο σαξόφωνο. Πήραν το όνομά τους από τον τίτλο ενός ποιήματος του Ted Hughes . Ο Γιορκ είπε ότι το όνομα ,το ''χαμόγελο'', αναφέρεται περισσότερο ,στον τύπο- φίλο που σου λέει ψέματα κάθε μέρα».

με δύο άλμπουμ μέχρι στιγμής,

το πρώτο , 'A Light for Attracting Attention'', είναι το ντεπούτο στούντιο άλμπουμ τους ,κυκλοφόρησε σε φυσική μορφή στις 17 Ιουνίου 2022.

και το δεύτερο άλμπουμ τους, ''Wall of Eyes'' ,( σε παραγωγή Sam Petts-Davies), στις 26 Ιανουαρίου 2024. Στις 20 Ιουνίου 2023, είχαν κυκλοφόρησει το πρώτο σινγκλ από αυτό το άλμπουμ τους, " Bending hectic ".

Το πρώτο άλμπουμ έφτασε στο νούμερο πέντε στο UK Albums Chart .Πρόκειται για εξαιρετικά ενδιαφέρον άλμπουμ. Έλαβε καλή αναγνώριση. Ο κριτικός του Pitchfork Ράιαν Ντόμπαλ, έγραψε ότι ήταν «αμέσως, αναμφισβήτητα από το καλύτερο άλμπουμ μέχρι στιγμής από το έργο των Radiohead». Με πρώτο σινγκλ, "You Will Never Work in television Again ", κυκλοφόρησε στις πλατφόρμες ροής στις 5 Ιανουαρίου 2022. Ακολούθησαν τα "The Smoke ", 27 Ιανουαρίου 2022, "Skrting on The Surface ", " Pana-vision’’ ", "Free in the Knowledge", και "Thin Thing".

Η παραγωγή αυτού του πρώτου δίσκου , έγινε από τον Nigel Godrich , τον μακροχρόνιο παραγωγό των Radiohead. Το έργο προέκυψε από τον Γκρίνγουντ «γράφοντας όλα αυτά τα riff, «περιμένοντας να συμβεί κάτι» κατά τη διάρκεια του lockdown 2020. (Τα άλλα μέλη των ραντιοχεντ, απασχολούνται επίσης, με προσωπικές τους μουσικές δουλειές ).

Τον Δεκέμβριο 2022, κυκλοφόρησαν ένα ψηφιακό EP, The Smile (live at Montreux Jazz festival, July 2022 , με τραγούδια από αυτήν την εμφάνισή τους στην Ελβετία. Ενώ στις 10 Μαρτίου 2023, κυκλοφόρησαν ένα περιορισμένης έκδοσης EP βινυλίου, Europe : Live Recordings 2022 .

Οι Smile, εμφανίστηκαν παίζοντας σε κοινό για πρώτη φορά, τον Ιανουάριο του 2022, σε τρεις παραστάσεις στον χώρο Magazine του Λονδίνου, οι οποίες μεταδόθηκαν ζωντανά.

κριτικές

Από τον Guardian, η Κίττυ Εμπάιαρ έδωσε τέσσερα στα πέντε, γράφοντας ότι "οι Smile είναι πιο πειστικοί μουσικά όταν απλώνονται πιο μακριά από τους Radiohead",

ενώ ο Αλέξης Πετρίδης, (και δίνοντας τρία στα πέντε) , έγραψε ότι, ήταν "μαλλον ενδιαφέροντα παρά εκθαμβωτικά, κατά διαστήματα μαγευτικά, γεμάτα με συναρπαστικές ιδέες που δεν συνενώνονται πάντα».

Στυλ

Γνώμη μου, δεν χρειαζόταν ,το ότι οι κριτικοί τους παρομοίασαν με τους Radiohead , είναι οι Radiohead…όμως , εδώ είναι πιο ελεύθεροι, να εκφραστούν, χωρίς το βαρίδι απαιτήσεων και ταυτότητας, που λέγεται Radiohead. Ελεύθεροι με περισσότερες επιρροές και από jazz, Krautrock και progressive rock και έναν πιο χαλαρό μουσικό τύπο, ιδίως στο δεύτερο άλμπουμ.

To Pitchfork εντόπισε μια "ελαφριά αναπήδηση" στο νέο τύμπανο του Skinner και μια "άγνωστη επιθετικότητα" στις μπάσο του Greenwood. Σε πολλά τραγούδια ο Greenwood χρησιμοποιεί ένα εφέ, για να δημιουργήσει "γωνιακές" συγχρονισμένες επαναλήψεις.

To Consequence έγραψε ότι οι Smile ενσωματώνουν στοιχεία post-punk, proto-punk και math rock . . Και στα δύο άλμπουμ χρησιμοποιούν «στρεβλωμένες» μελωδίες, ασυνήθιστες χρονοκαθυστερήσεις και ευαισθησίες «vintage rock».

Ο κριτικός του Guardian Αλέξης Πετρίδης είπε ότι οι Smile «ακούγονται σαν μια ταυτόχρονα πιο σκελετική αλλά και πιο κομψή εκδοχή των Radiohead», ενσωματώνοντας πολλές προοδευτικές ροκ επιρροές, περίπλοκα riff και μπόλικη ψυχεδέλεια.

Από το Uncut, ο κριτικός Wyndham Wallace τους περιέγραψε όπως "δεν είναι αναγέννηση, αλλά αναδύονται από την ίδια γονιδιακή δεξαμενή με ίση βαρύτητα".

Τέλος, αναθεωρώντας, πηγαίνοντας ξανά στα δύο τους άλμπουμ, και στους Yorke και Greenwood, μπόρεσαν να «χαλαρώσουν» μετά από «δεκαετίες τελειοποίησης, άρνησης και αναδιαμόρφωσης του ήχου Radiohead».

(* Σε κάποιες στιγμές στα βίντεο λάιβ, o εκστασιασμός παιξίματος του Γιόρκ, θυμίζει, κάτι σαν από τον δικό μας ,φολκ μουσικό, άπαιχτο στο στύλ, τον Ψαραντώνη).

We Don't Know What Tomorrow Brings *