Τίποτα απολύτως, είμαστε ευχαριστημένοι με αυτά που έχουμε, να περάσει ανώδυνα, χωρίς έντονες συγκινήσεις και να έχει όλος ο κόσμος την υγειά του.
Ζούμε δύσκολες καταστάσεις, όχι τυχαία, το κεφάλαιο προσπαθεί να αυξήσει τα κέρδη του, τα κράτη σε μεγάλο βαθμό ελέγχονται από αυτό, ο κόσμος, το συνειδητοποιεί σταδιακά, αλλά η θέση του γίνεται όλο και πιο δύσκολη.
Η ανθρωπότητα έχει δείξει ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς πολέμους και έντονες πολιτικές αντιπαλότητες, πάλι καλά που δεν τρωγόμαστε σαν τα σκυλιά.
Η ενέργεια που έχουν οι νέοι διοχετεύεται σε λάθος κατεύθυνση, η παραβατικότητα κτυπάει κόκκινο, τα κράτη δεν μπορούν να συντηρήσουν τόσους παράνομους, αυτό παίζει σημαντικό ρόλο στις δικαστικές αποφάσεις.
Τα μικρά παιδιά ακούνε στις ειδήσεις για δολοφονίες γονέων από τα παιδιά τους και αδελφών από αδελφούς, όσοι νομίζουν ότι αυτό δεν θα το βρουν μπροστά τους στο μέλλον κάνουν λάθος, τα παιδιά είναι σαν τα σφουγγάρια, ρουφούν ό,τι ακούν και ανάλογα τον χαρακτήρα τους θα το αξιοποιήσουν στο μέλλον.
Γενικά ο πόλεμος θα είναι το μέλλον τους, εκεί τους σπρώχνουν η βία της TV και τα βιντεοπαιχνίδια.
Μία εύκολη λύση, το έχω γράψει ξανά, θα ήταν το να πληρώνει ο κάθε καταδικασμένος με δικά του έξοδα την παραμονή του στην φυλακή, με κατάσχεση περιουσίας, ακόμα και από συγγενείς, κάποτε ίσως θα γίνει, το πότε άγνωστο.
