Έγραψε ένας στο Twitter, δεν είμαι διακοπές, θα περάσω με100 ευρώ μέχρι τέλος του μήνα. Ζούμε σε μία πραγματική χώρα φτωχών. η χώρα με το χαμηλότερο πραγματικό εισόδημα στον πλανήτη, αν εξαιρέσουμε τις μεγάλες ή πολυεθνικές εταιρείες, η Ελλάδα θυμίζει το '50, ερημιά παντού και εκατομμύρια εργάτες στα εργοστάσια και τους αγρούς για ένα μικρό μεροκάματο. Οι παραλίες σήμερα παντού άδειες, πού να βρουν 2,40 να πάρουν λεωφορείο για την θάλασσα.
Η αλήθεια είναι ότι αν δεν ξέρεις πώς γράφω, θέλεις κάποιον να σου μεταφράσει τις προθέσεις μου, όμως ό,τι γράφω, το γράφω πρώτα για μένα και ύστερα για σας. Είναι κάτι σαν κραυγή αγωνίας πάντα η απελπισία έχει μικρή ή μεγάλη δόση στα κείμενα μου.