Αυτό που ζούμε ουσιαστικά τα τελευταία χρόνια είναι η δικτατορία των εταιρειών ενέργειας απέναντι σε όλους τους λαούς του κόσμου, βέβαια με την απόλυτη ανοχή των κυβερνήσεων, γιατί από μόνες τους είναι πάντα ευάλωτες σε ένα ισχυρό κράτος το οποίο μπορεί να τις κάνει ό,τι θέλει, με τελευταίο όπλο την κρατικοποίηση.
Όταν η πολιτική τους οδηγεί τεράστιο κομμάτι των πληθυσμών σε δύσκολη διαβίωση, οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να σφυρίζουν αδιάφορα, βέβαια σε σημαντικό βαθμό είναι συνυπεύθυνες για όσα συμβαίνουν και μοιράζονται με την φορολογία τα κέρδη, τα υπόλοιπα είναι για τα μάτια του κόσμου.
Αντί να μας αλλάζουν τις βενζίνες με πετρέλαια και με υγραέριο, ας βρουν τον τρόπο να αξιοποιήσουν 100% τον ήλιο, την θάλασσα και τον άνεμο, δεν έχω επιστημονικές γνώσεις, αλλά πιστεύω ότι στους επόμενους αιώνες αυτά θα λύσουν τα προβλήματα των ανθρώπων και όχι η πυρηνική ενέργεια που πάντα θα είναι ευάλωτη σε ένα μεγάλο φυσικό γεγονός.
Ειδικά στην χώρα μας έχουμε άφθονα και τα τρία, αλλά κανείς δεν θέτει αυτό το θέμα από τα κόμματα που διεκδικούν την ψήφο μας, αυτό που τους ενδιαφέρει είναι το αν παρακολουθούν την Χουχού από το Αλγέρι και αν όντως είχε ντέφι στο χέρι.
Υπάρχουν βέβαια και οι οικολογικές οργανώσεις που ενοχλούνται όταν βλέπουν τα βουνά μας που συνήθως έχουν ελάχιστη βλάστηση γιατί πάντα είναι καμένα, με ανεμογεννήτριες που ανήκουν στους κακούς επιχειρηματίες, ενώ οι εταιρείες καυσίμων ανήκουν στην Θεία τους.
Όλοι οι πόλεμοι στον πλανήτη γίνονται κυρίως για τον φυσικό πλούτο που όλα τα κράτη τον θέλουν δικό τους, ανεξάρτητα σε ποιον ανήκει και με την βία ή εμπορικά τον κατακτούν.
Να δούμε τι θα γίνει όταν θα μεγαλώσει και το πρόβλημα με το νερό, τότε θα είναι μόνιμα σε πόλεμο όλος ο πλανήτης.
