Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη και η σημαντική κίνηση του Παύλου Παυλίδη με τον Μαρκόπουλο
Το Ελληνικό τραγούδι όπως το αγάπησαν οι παλαιότεροι δεν έχει πια την απήχηση που είχαμε συνηθίσει εμείς οι μεγαλύτεροι.
Ενδιαφέρον δεν δείχνουν ακόμα και οι ίδιοι οι καλλιτέχνες οι οποίοι προσπαθούν να προσκολληθούν σε κάποιο κόμμα μήπως και καταφέρουν να προσελκύσουν κοινό στις συναυλίες τους.
Όλοι δε, σε ποσοστό που θα υπερβαίνει ίσως το 95% δηλώνουν με τον τρόπο τους φίλοι συγκεκριμένης πολιτικής παράταξης, κάτι που αντιβαίνει στον νόμο των πιθανοτήτων και αφορά μια κοινωνική ομάδα που έχει αποκτήσει, τουλάχιστον οι επώνυμοι, σημαντική περιουσία, τι να κάνουμε όμως εδώ είναι Ελλάδα η χώρα των φτωχών με τις περισσότερες καταθέσεις, πάντα αναλογικά στις τράπεζες και βέβαια είμαστε στην κορυφή της φοροδιαφυγής.
Η χώρα των αντιθέσεων, οι έχοντες είναι συνήθως αριστεροί και οι άφραγκοι συνήθως δεξιοί
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος είναι ένας από τους 5 σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες με πλούσιο έργο το οποίο παραπέμπει συχνά στην λαϊκή μας παράδοση.
Αυτός ο τεράστιος συνθέτης όμως, όπως είναι λογικό, δεν είναι πια στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας και έρχεται ο Παύλος Παυλίδης, από τους ερμηνευτές, αλλά και συνθέτες μιας άλλης γενιάς, να κάνει γνωστό το έργο του.
Ο Παύλος ήταν παιδί όταν ο Μαρκόπουλος ήταν στην κορυφή και ίσως να ζούσε στην Γερμανία, συνεπώς δεν έχει ζήσει την ατμόσφαιρα των τραγουδιών του μεγάλου μας συνθέτη, όμως είχε την ιδέα να διασκευάσει με τον δικό του τρόπο μερικά από τον τεράστιο πλούτο των τραγουδιών του συνθέτη και να τα φέρει πιο κοντά στους νεότερους.
Όπως δείχνουν οι αντιδράσεις των 'ειδικών' που θα ήταν μωρά όταν μεγαλούργησε ο Μαρκόπουλος, ή μπορεί και να μην είχαν γεννηθεί, η σκέψη του ήταν 100% πετυχημένη.
Τα τραγούδια συζητούνται στο διαδίκτυο και λογικά θα έχουν ακουστεί από αρκετούς. Πέτυχε λοιπόν ο Παυλίδης, όπως και ο Μαρκόπουλος που ήλθε ξανά στην επικαιρότητα.
Δεν είναι εύκολο να διασκευάζεις Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Ξαρχάκο, Σαββόπουλο και άλλους σημαντικούς συνθέτες και να προκαλείς το ενδιαφέρον του κοινού, αυτό έχει συμβεί εξαιρετικά σπάνια στην δισκογραφία μας.
Το ποια είναι τα καλύτερα τραγούδια του κάθε συνθέτη για διασκευή τα κρίνει αυτός που διασκευάζει όχι αυτοί που δεν τα έχουν καν ζήσει και απλά προσπαθούν να προκαλέσουν μερικά λεπτά δημοσιότητας κάνοντας κριτική σε καλλιτέχνες μόλις πεθαίνουν, (μεγάλο βίτσιο κι αυτό) ή να λένε την γνώμη τους για πράγματα που η ιστορία τος δείχνει ότι αγνοούν αφού οι γνώσεις τους είναι περιορισμένης εμβέλειας και αφορά συνήθως τα ονόματα τα οποία θα έλεγα ότι δεν ανήκουν σε καμία από τις Εθνικές κατηγορίες του τραγουδιού μας, περιθώριο του περιθωρίου, ξεχασμένα ονόματα μέτρια και ανύπαρκτα στην εποχή τους.
Ο Μαρκόπουλος και ο Παυλίδης ήταν από τους κορυφαίους στο είδος τους με μεγάλες επιτυχίες, για τους νεότερους είναι μία ευκαιρία να μάθουν και τους δύο.
Ο Παύλος έφερε τα τραγούδια του Μαρκόπουλου στο ύφος το δικό του.
