Μια χώρα που σταθερά επί δεκαετίες έβλεπε να βελτιώνετε το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της, τώρα σταθερά, πάει όλο και πιο χειρότερα με πολλούς κατοίκους να μην μπορούν να ανταποκριθούν στην καθημερινότητα.
Ο σύγχρονος πολιτικός δεν ενδιαφέρεται πια να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των πολιτών, αλλά να βρει τρόπο να συνεχίσει να τους έχει σαν ψηφοφόρους σε κάθε εκλογική αναμέτρηση.
Η ζωή στην κυριολεξία έχει γίνει μία αρένα στην οποία ένας σημαντικός αριθμός πολιτών παλεύει για να επιζήσει έχοντας σαν εφόδιο χαμηλούς μισθούς, οι οποίοι σε μεγάλο ποσοστό πάνε στο μηνιαίο ενοίκιο.
Τα ενοίκια έχουν ανέβει τόσο πολύ, που πραγματικά είναι άξιο απορίας πώς τα καταφέρνει ο κόσμος και το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει καμία προοπτική απόκτησης κάποτε έστω ενός μικρού διαμερίσματος.
Αυτό συμβαίνει με το μαγικό τρικ που εφαρμόζουν σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις μας οι οποίες υποκύπτουν σχεδόν πάντα στις απαιτήσεις αυτών που έχουν τον 'τρόπο' τους και τους χαρίζουν τα δάνεια.
Ένας που είναι λίγο ξύπνιος ξέρει ότι δεν είναι απίθανο να του χαρίσουν το δάνειο που πήρε και έχει το σπιτάκι του. Η διαφορά είναι ότι για να έχει αυτός το σπιτάκι του, ένας άλλος δουλεύει για πάντα με μικρό μισθό και φορολογείται έμμεσα για να βρεθούν τα χρήματα που δεν πληρώνει ο 'ξύπνιος'
Χθες βράδυ ένας συνταξιούχος σε ένα από τα μικρά κανάλια είπε ότι αν θέλει να βγει κάποιος σαν κυβέρνηση θα πρέπει να χαρίσει τα χρήματα σε όσους χρωστάνε τουλάχιστον 20000, όλοι θέλουν δανεικά και αγύριστα.
Ένα ζευγάρι μισθωτών που έχει αμοιβές συνολικά 2000 τον μήνα και έστω 1 παιδί, πόσα χρόνια πρέπει να πληρώνει 250-300 χιλιάρικα για να πάρει ένα σπίτι και πόσα μπορεί να δίνει τον μήνα; γι' αυτό τα σπίτια θα τα πάρουν οι Κινέζοι, οι Γερμανοί και αν το θελήσουν αργότερα θα αγοράσουν και τα χωράφια, τα οποία δεν καλλιεργούνται ελλείψει προσωπικού. Η Ελλάδα πεθαίνει, τι σε νοιάζει εσένα μου λένε φίλοι, εντάξει τι να κάνω δεν μπορώ να πάω να ζήσω στην Φλόριντα και μ' αρέσει καλύτερα η Ελλάδα
