Σε μερικές μέρες τελειώνει το 2013 και αντί να ομολογήσουμε ότι η μουσική δεν μας έδωσε και φέτος αυτά που ελπίζαμε, ψάχνουμε δικαιολογίες λέγοντας ότι φέτος κυριάρχησαν τα τραγούδια.
Αυτό είναι λανθασμένο για πολλούς λόγους με πιο βασικό ότι ελάχιστα τραγούδια κατάφεραν να ξεπεράσουν την μετριότητα και να διακριθούν.
Στην Αμερική μέσα στην χρονιά, έχουμε μέχρι τώρα μόνο 10 τραγούδια στην κορυφή που είναι από τα λιγότερα στην ιστορία.
Η ψευδαίσθηση για την δήθεν επιτυχία των τραγουδιών ξεκινάει από το Get Lucky των Daft Punk που μας δίνει μια εικόνα που παραπλανεί και βέβαια τα Blurred Lines, το Royals και τα τραγούδια των MacLemore and Ryan Lewis.
Έχουμε ζήσει μεγάλες στιγμές στο παρελθόν, αλλά πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι δεν μπορεί κάθε χρόνο να βγαίνουν νέα μεγάλα ονόματα.
Υπάρχει σε εξέλιξη ένα κίνημα από γυναίκες τραγουδίστριες που κατάφεραν φέτος να έχουν μια καλή χρονιά σε διάφορα είδη μουσικής, αλλά αυτό από μόνο του δεν σηματοδοτεί κάτι γιατί δεν ξεκινάει από μία νέα μουσική τάση,
αλλά από τον τρόπο προώθησής τους που χρησιμοποιεί πια κάθε μέσο για να τις επιβάλλει, έστω για μερικούς μήνες.
Όλα πια τελειώνουν γρήγορα γι'αυτό έχει σημασία να γίνονται μεγάλες επιτυχίες, έστω και από καλλιτέχνες που δεν μας αρέσουν γιατί αυτό θα ενθαρρύνει νέους καλλιτέχνες και εταιρίες να προχωρήσουν.
Η νέα άνοιξη στο τραγούδι μπορεί να έλθει στο 2014, το 2018, ή κάποτε στο μέλλον, πάντως σίγουρα θα έλθει γι' αυτό μην αμφιβάλλετε, τίποτα δεν μένει στάσιμο.
Κώστας Ζουγρής
