Ο Fries είχε δημιουργήσει τον χαρακτήρα ενός οδηγού φορτηγού, του CW McCall, ο οποίος συνοδευόταν από τον σκύλο του, Sloan, για μια σειρά βραβευμένων τηλεοπτικών διαφημίσεων για το Old Home Bread, ξεκινώντας το 1972, για λογαριασμό της διαφημιστικής εταιρείας Omaha της Bozell & Τζέικομπς. Τον οδηγό του φορτηγού υποδύθηκε ένας ηθοποιός, ο Jim Finlayson.
Στις διαφημίσεις, ο χαρακτήρας McCall σύχναζε σε μια στάση φορτηγού, το Old Home Café, που ο Φράις βασίστηκε στη δική του ανατροφή στη δυτική Αϊόβα. Οι διαφημίσεις λέγεται ότι ήταν τόσο επιτυχημένες που το Des Moines Register δημοσίευσε τους χρόνους προβολής των διαφημίσεων στις καθημερινές τηλεοπτικές λίστες.
Ως C.W. McCall, ο Fries κυκλοφόρησε το ντεμπούτο του άλμπουμ, το 1975's Wolf Creek Pass, το οποίο έφτασε στο #4 του country chart, χάρη σε τρία σινγκλ της κάντρι στα Top 20. Αργότερα το ίδιο έτος, έφτασε ένα επόμενο άλμπουμ, το Black Bear Road. Περιλάμβανε το "Convoy". Το σινγκλ, που γράφτηκε από τους Φράις και Τσιπ Ντέιβις, κυκλοφόρησε στις 25 Νοεμβρίου 1975 και γρήγορα απογειώθηκε, φτάνοντας τελικά στο #1 τόσο στα κάντρυ τσαρτ της χώρας όσο και στα ποπ στις 24 Ιανουαρίου 1976.
Το τραγούδι αφηγείται την ιστορία ενός φανταστικού φορτηγατζή που περνά από το CB handle του "Rubber Duck". Καθώς ταξιδεύει από τα δυτικά προς τα ανατολικά στις ΗΠΑ, ο αφηγητής χρησιμοποιεί μια ορολογία CB όπως "10-4, καλός φίλε" (που σημαίνει "λήφθηκε μήνυμα") και άλλες συντομογραφίες που θα αναγνώριζαν οι συνάδελφοι φορτηγατζήδες, όπως "I-one-oh" (αναφέρεται στο Interstate I-10) και το "Smokeys" (αναφέρεται στην αστυνομία των αυτοκινητοδρόμων).
Το Convoy, μια οδική ταινία δράσης-κωμωδίας, βασισμένη στο τραγούδι, κυκλοφόρησε το 1978. Πρωταγωνιστούσαν οι Kris Kristofferson και Ali MacGraw και σκηνοθέτησε ο Sam Peckinpah.
