Μια πλούσια καριέρα με προσωπικά άλμπουμ και πολλές συνεργασίες άφησε πίσω του o Mark Lanegan που πέθανε 57 ετών. Ποια από αυτά τα άλμπουμ σας προτείνουμε

.

Screaming Trees - Sweet Oblivion (Epic, 1992)

Το έκτο και καλύτερο άλμπουμ των Screaming Trees ήταν πετυχημένη μίξη grunge της Δυτικής Ακτής, knotty punk και hard rock της δεκαετίας του '70. Θα έπρεπε να είχε βάλει το συγκρότημα σε παρόμοιο εμπορικό επίπεδο με τους Nirvana, ωστόσο δεν τα κατάφερε.

Screaming Trees - Dust (Epic, 1996)

Το κύκνειο άσμα των Trees ήρθε τέσσερα χρόνια μετά το Sweet Oblivion, και μετά από διακοπή συνεδριών με τον παραγωγό Ντον Φλέμινγκ. Το Dust στην πραγματικότητα αποδείχτηκε ότι ήταν περισσότερο ένας οδηγός για τη σόλο καριέρα του Lanegan παρά το εκπληκτικό τελευταίο huzzah που μπορεί να είχαν οραματιστεί οι θαυμαστές.

Screaming Trees - Buzz Factory (SST, 1989)

Συμπαραγωγή από τον Jack Endino, τον άνθρωπο ήταν πίσω από το Bleach των Nirvana και το Superfuzz Bigmuff του Mudhoney, το Buzz Factory είναι το καλύτερο παράδειγμα της πρώιμης απόδοσης των Trees στην SST. Ακούγονται υπέροχα riff και η μουσική έχει μια ακατέργαστη, χωρίς βερνίκι ποιότητα, που μετατρέπεται από το Soundgarden-ish Black Sun Morning σε Stooges-όπως το Subtle Poison

Isobel Campbell & Mark Lanegan - Hawk (V2, 2010)

Η τρίτη και καλύτερη συνεργασία με την πρώην τραγουδίστρια των Belle & Sebastian συνέχισε τη φετιχιστική αναζήτηση του ντουέτου για την Παλιά Δύση, με τον Lanegan να παίζει τον δερματώδη Lee Hazlewood και να γουργουρίζει τη Nancy Sinatra. Ήταν μια απίθανη ένωση, αλλά λειτούργησε καλά

Mark Lanegan Band - Bubblegum (Beggars Banquet, 2004)

Ο Lanegan μπορεί να ήταν ακόμα μέλος των QOTSA, αλλά το Bubblegum ήταν το αδιαμφισβήτητο highlight της σόλο καριέρας του μέχρι στιγμής. Όχι ότι ήταν τελείως μόνος – η PJ Harvey έρχεται στο Come To Me και το παλλόμενο ντουέτο Hit The City, ο Izzy Stradlin και ο Duff McKagan προσθέτουν πολλά στο υπέροχα κουρασμένο Strange Religion και ο Josh Homme χτυπά έναν κότσι στον βράχο του Methamphetamine Blues.

Mark Lanegan Band - Phantom Radio (Vagrant, 2014)

Από τις μέρες των Screaming Trees, ο Lanegan ήταν συνώνυμος με μια σκοτεινή, σκονισμένη, επικίνδυνη γωνιά του αμερικανικού μουσικού τοπίου. Ήταν λοιπόν κάπως έκπληξη που τον βρήκαμε, στο ένατο σόλο άλμπουμ του, σκεπασμένο κάτω από τους γκρίζους ουρανούς της Αγγλίας της δεκαετίας του 1980.

Queens Of The Stone Age - Songs For The Deaf

Έχοντας συμμετάσχει στο Rated R των QOTSA, η συνεισφορά του Lanegan στο τρίτο άλμπουμ των rockers της ερήμου ήταν πιο ουσιαστική, συνυπογράφοντας ή/και τραγουδώντας σε πέντε τραγούδια.

Queens Of The Stone Age - Rated R (Interscope, 2000)

Το πρωτοποριακό άλμπουμ των QOTSA, Rated R σηματοδότησε την έναρξη της μακροχρόνιας σχέσης του συγκροτήματος με τον Lanegan, ο οποίος έχει εμφανιστεί σε κάθε άλμπουμ έκτοτε. Η ίδια η μουσική έφερε έντονα τα ίχνη των Trees (αναμφίβολα βοηθήθηκε από τη συμμετοχή του πρώην ντράμερ τους Barrett Martin), αν και ο ρόλος του παλιού τους τραγουδιστή ήταν κάπως ενσωματωμένος στην επιτυχία των σινγκλ χωρίς τον Lanegan

Gutter Twins - Saturnalia (Sub Pop, 2008)

Οι δεσμοί μεταξύ του Lanegan και του πρώην μέλους των Αfghan Whigs, Greg Dulli, είναι βαθιά. Άρχισαν να παίζουν ο ένας στους δίσκους του άλλου γύρω στα τέλη της χιλιετίας και έκαναν περιοδείες για λίγο ως Twilight Singers. (Ο Dulli πιστώνει επίσης στον Lanegan ότι τον έσωσε από μια δυνητικά θανατηφόρα συνήθεια κοκαΐνης.)

Mark Lanegan - Whiskey For The Holy Ghost (Sub Pop, 1994)

Το σόλο ντεμπούτο του The Winding Sheet είδε τον Lanegan να παραιτείται από τους θορυβώδεις ροκισμούς της περσόνας των Screaming Trees, αλλά η νέα του καριέρα δεν άρχισε πραγματικά να πετάει παρά μόνο στη συναρπαστική συνέχεια.