Ένα τραγούδι σίγουρα το έγραψε στην Κρήτη αλλά μπορεί να εμπνεύστηκε και τα περισσότερα απ' το δίσκο στα Μάταλα που είχε πάει το καλοκαίρι(70;71; μου διαφεύγει η ημερομηνία)! Το συναίσθημα του δίσκου δεν είναι θλίψη αλλά ισορροπία!
Μια θεϊκή αιθέρια χαρμολύπη σαν αρχαιοελληνικό μειδίαμα κόρης που κοιτάει το μπλε ουρανό και την θάλασσα στο νησί του Μίνωα και του Διός. Αυτό το κορίτσι από τις Ηνωμένες πολιτείες μπαίνει μέσα στο λαβύρινθο της ψυχής μας και με οδηγό μια φολκ κιθάρα βρίσκει μες τα δαιδαλώδη μονοπάτια του τον Μινώταυρο και τον μεταμορφώνει σημαδεύοντας στην καρδιά με την εξαιρετική έμπνευση και ερμηνεία της σε άνθρωπο! Ένας από τους κορυφαίους όλων των εποχών και πολύ αγαπημένος μου!
ΥΓ. Και του Prince ήταν ο αγαπημένος του! Αυτό φαίνεται ολοφάνερα στο τραγούδι του sometimes it snows in April.
