Οι Wally ήταν μία παράξενη μπάντα που έπαιξε ένα είδος Symphonic Country ή Progressive Country, ένας όρος που δεν ακούγεται συχνά, ακόμα και από όσους ασχολούνται με την rock μουσική. To πιο περίεργο ωστόσο είναι ότι αυτοί οι τύποι δεν είχαν καμία σχέση με την πατρίδα της country. Ήταν Άγγλοι.
The Martyr (1974)
"Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που άκουσα τους Wally να παίζουν" ανακαλεί ένας από τους παραγωγούς τους, ο θρυλικός Rick Wakeman. "To σπουδαιότερο πράγμα ήταν ότι ήταν το ίδιο τρομεροί στο στούντιο όπως ήταν και στις συναυλίες τους. Πάντα πίστευα ότι αν η μουσική τοποθετηθεί πάνω από τα άτομα που παίζουν αυτήν, σε όρους τι είναι πιό σημαντικό, τότε θα ζήσει για πάντα".
Εδώ έχουμε μία κατηγορία γκρουπ, που μπορεί να παρομοιαστεί με progressive μπάντες μεγάλου βεληνεκούς, όπως οι Barclay James Harvest ή οι Kansas ίσως. Οι Wally ήταν μία μπάντα την οποία ίδρυσε και ηγέτης της ήταν ο Roy Webber στις αρχές της δεκαετίας του '70. Σχηματίστηκαν στο Harrogate και ήταν επιτυχημένη μπάντα στην τοπική σκηνή.
Το 1973 έλαβαν μέρος σε διαγωνισμούς που σπόνσορα είχαν την εβδομαδιαία μουσική εφημερίδα Melody Maker, για να κερδίσουν ένα συμβόλαιο για ηχογράφηση. Ο τελικός έλαβε χώρα στο Roundhouse στο Λονδίνο και αν και η μπάντα μας δεν κατάφερε να βγεί πρώτη, πράγματι τα πήγε πολύ καλά.
What to Do (1974)
Εκεί ήταν που ο DJ του ραδιοφώνου και παρουσιαστής του The Old Grey Whistle Test, Bob Harris τους είδε και του τράβηξαν την προσοχή. Το έπαθλο των επιλαχόντων ήταν να ηχογραφήσουν ένα session στο ραδιοφωνικό σόου του Bob. Ο Bob Harris εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ με την μπάντα που τους βοήθησε να εξασφαλίσουν ένα συμβόλαιο με την Atlantic.
Wally-Wally (Atlantic K 50051, 1974)
Οι Wally ηχογράφησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους με τον Bob Harris ως παραγωγό και τον Rick Wakeman (Yes) επίσης σαν παραγωγό.
Your Own Way (1974)
Μόλις ο δίσκος κυκλοφόρησε η μπάντα ξεκίνησε μία σειρά από live συμπεριλαμβανομένης μίας υψηλών προδιαγραφών εμφάνισης στο Crystal Palace Garden Party υποστηρίζοντας τον Rick Wakeman, ο οποίος πρόσφατα είχε αφήσει τους Yes και παρουσίαζε το Journey To The Centre of The Εarth.
I Just Wanna Be a Cowboy (1974)
Τα κομμάτια που περιέχονται στο ντεμπούτο άλμπουμ τους είναι πλημμυρισμένα από ωραιότατο mellotron . Από το εξαιρετικό "The Martyr" και το 12λεπτο "To the Urban Man" μέχρι το έξοχο "What to Do". Το άλμπουμ δυστυχώς ήταν εμπορική αποτυχία.
Wally-Valley Gardens (Atlantic K50180, 1975)
Το Valley Gardens ήταν το δεύτερο άλμπουμ της μπάντας μας και κυκλοφόρησε το 1975. Εκείνο τον καιρό ο Nick Glennie-Smith είχε αντικαταστήσει τον Peter Gerret στα keyboards. Παραγωγός ήταν πάλι ο Bob Harris.
Valley Gardens (1975)
O δίσκος περιλάμβανε την τριλογία "The Reason Why" (Nolan-The Charge-Disillusion). Αυτό το κομμάτι έγινε αγαπημένο των live και ακόμα και σήμερα θεωρείται top από τους πιστούς φαν της μπάντας.
The Reason Why (Part I, Nolan) (1975)
Λίγο μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ ωστόσο, η μπάντα διαλύθηκε, κάνοντας το Valley Gardens το τελευταίο άλμπουμ τους, μέχρι το 2010, όταν η μπάντα κυκλοφόρησε το τρίτο άλμπουμ της Montpellier, το οποίο έγινε εν μέρει από τραγούδια αρχικά γραμμένα για το follow-up της Valley Gardens.
The Reason Why (Part III, Disillusion) (1975)
Το Montpellier ηχογραφήθηκε στο Leeds χάρη στην επανένωση του γκρουπ για το κονσέρτο στο Royal Hall. Σε συνέχεια του δεύτερου άλμπουμ των Wally, Valley Gardens, το Montpellier έχει πάρει το όνομά του από την περιοχή του Harrogate, όπου τα περισσότερα μέλη της μπάντας μας έζησαν και έπαιξαν στα 70'ς. Κατά την διάρκεια αυτής της δεκαετίας είχαν δύο ωραιότατα άλμπουμ στην Atlantic: Το ομώνυμο ντεμπούτο τους το 1974 και το προαναφερθέν follow-up τους, και τα δύο με παραγωγό τον παρουσιαστή του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης Bob Harris και του μάγου των keyboard Rick Wakeman.
Nez Perce (1975)
Το single τους Nez Perce παρουσίαζε στα backing vocals την Madeline Bell και υπήρξε δίσκος της εβδομάδας στο BBC Radio 1. Η μπάντα "τελείωσε" το 1975 και τα σχέδια για ένα reunion έπεσαν στο τραπέζι, όταν ακούστηκε ότι ο keyboard player Paul Gerrett, είχε πεθάνει στον ύπνο του κάπου στην Ταυλάνδη. Ο οriginal κιθαρίστας Pete Cosker είχε πεθάνει από το 1991 και αυτά τα δύο τραγικά γεγονότα έδειχναν ότι ένα κονσέρτο τον Απρίλιο του 2009, δεν θα αποτελούσε μόνο ένα reunion, αλλά μαζί και ένα tribute. Tα εναπομείναντα μέλη με βαριά καρδιά προσέλαβαν δύο νέους μουσικούς για να συμπληρώσουν τον ήχο τους. Τον Frank Mizen στην pedal steel, το μπάντζο και το μπάσο και τον Will Jackson στην κιθάρα.
Sunday Walking Lady (1974)
Το άλμπουμ διατηρεί το πνεύμα και τον ήχο των 70'ς, ενώ παράλληλα αντανακλά τις αλλαγές που επήλθαν στην μουσική με το πέρασμα του χρόνου, ώστε να γίνεται ευήκοο και στα νεαρά αυτιά.
WALLY
Γιατί τέτοια ομορφιά παρέμεινε κρυμμένη, χωρίς πολλές πληροφορίες;
Ποιος ήταν ο λόγος που τέτοια αξιόλογα κομμάτια ήταν εμπορική αποτυχία;
Ό,τι και να πούμε τώρα η ομίχλη του χρόνου έχει σκεπάσει με το πέπλο της αυτό το θρυλικό στον καιρό του γκρουπ.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
