Από τον Θοδωρή Φαχουρίδη
Elle King – Shame (LP: από το αναμενόμενο Shake the Spirit)
Από την Καλιφόρνια το πρώτο δείγμα από τον δίσκο που θα κυκλοφορήσει εντός του Οκτωβρίου. Θα είναι η δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά της μετά το 2015 και το Love Stuff.
Nothing But Thieves - Forever & Ever More (από το αναμενόμενο EP τους What Did You Think When You Made Me This Way?)
Κουιντέτο από το Έσσεξ, έχει κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ και κινείται στο χώρο του εναλλακτικού ροκ χώρου, αν είναι δόκιμος ο όρος αυτός σήμερα. Οι δίσκοι τους σαν σύνολο μου έχουν αρέσει και το πιο πιθανό είναι να είχατε ακούσει το Sorry από το Broken Machine του 2017, που έκανε μια σχετική καλή πορεία στην Αμερική ή το σιγκλ που τα πήγε καλύτερα από τον πρώτο ομώνυμο δίσκο τους, το Trip Switch που έφτασε μέχρι την κορυφή του καταλόγου του Billboard με τα alternative tracks. Το τελευταίο υπήρχε και στο γνωστό για τις καλές του μουσικές επιλογές παιχνίδι fifa 2016. Συμπαγής ήχος για βάση, ωραία ριφ, η μελαγχολία στην ερμηνεία του Conor Mason, και μια χούφτα συνθέσεις με ωραίες μελωδίες υπόσχονται μια ενδιαφέρουσα συνέχεια, είδομεν…
Don Diablo - Survive feat. Emeli Sandé & Gucci Mane
Ολλανδία, Αγγλία και Αμερική ενώνονται στο survive και η χορευτική μουσική, συνοδεύεται από την σόουλ με ένα πέρασμα από το ραπ με έναν σταρ της trap. Το μουσικό παρελθόν ενός από τους πιο αναγνωρίσιμους dj/παραγωγούς της EDM, δε μου άρεσε αλλά σε αυτό το κομμάτι που έχει αφήσει, μάλλον για λίγο, το υπερ συνθεσαιζερ – ικό παρελθόν του, το αποτέλεσμα είναι μακράν ανώτερο.
Natural Born Hippies featuring Soweto Gospel Choir - Mandela Under The Sun
Οι χίπηδες από την Δανία είχαν σιωπήσει δισκογραφικά για πάνω από δέκα χρόνια. Με αφορμή τα εκατό χρόνια από την γέννηση του μεγάλου νοτιαφρικανού ηγέτη, 28 Ιουνίου 2018, κυκλοφόρησαν αυτό το τραγούδι, με τα έσοδα του οποίου διαβάζω θα χτισθούν σχολικές βιβλιοθήκες στη χώρα.
The Wombats - Bee-Sting
Σε αναμονή της νέας έκδοσης του τέταρτου τους δίσκου που κυκλοφόρησαν τον Φεβρουάριο του 2018, Beautiful People Will Ruin Your Life. Μέχρι τον Νοέμβριο που έχει προγραμματιστεί, κυκλοφόρησαν το νέο τραγούδι τους που θα συμπεριληφθεί σε αυτήν. Με πάνω από δέκα χρόνια παρουσίας το τρίο από το Λίβερπουλ γνωρίζει επιτυχία ιδιαίτερα στη χώρα του και αυτό τον καιρό ετοιμάζεται για την αμερικανική του περιοδεία με στόχο να τρυπώσει στη δύσκολη αυτή αγορά. Ο τελευταίος του δίσκος μου άρεσε μόνο στιγμές στιγμές (Ice Cream, Out of My Head), με τα εκατομμύρια των streamings να με διαψεύδουν για περισσότερα τραγούδια και με διατήρησε σε επιφυλακτική θέση για τα επόμενα βήμα τους μιας και δεν συνεχίζουν να χορεύουν στην επιρροή των joy Division που είχαν υποσχεθεί το 2007. Σε κάθε περίπτωση η θετική ενέργεια του σιγκλ τους που βγήκε πριν λίγες ημέρες είναι καλοδεχούμενη.
Zedd, Elley Duhé - Happy Now
Η συνεργασία του παραγωγού Zedd, με την αμερικανίδα Elley. Επιτυχία από την Νορβηγία έως την Ιαπωνία και από την Αγγλία και την ηπειρωτική Ευρώπη έως την άλλη πλευρά του ατλαντικού. Παρά το νεαρό της ηλικίας του ο 29χρονος γερμανο-ρώσος μάλιστα το 2014 πήγε σπίτι του συντροφιά με ένα βραβείο γκράμμι, αυτό του καλύτερου χορευτικού τραγουδιού για το 2013, το Clarity. Στο συγκεκριμένο νέο πόνημά του τα πράγματα παραμένουν στη σφαίρα επιρροής της ηλεκτρονικής μουσικής όπως και τα προηγούμενα 25 σινγκλ που έχει κυκλοφορήσει αλλά γίνονται ηχητικά αρκετά πιο ενδιαφέροντα.
Kodaline - Head Held High
Μια ακόμη κυκλοφορία από τα τέλη του Αυγούστου. Είναι το τέταρτο τραγούδι που κυκλοφόρησαν οι τέσσερις ιρλανδοί στο 2018, ενώ αναμένεται η κυκλοφορία στα τέλη του μήνα του τρίτου τους δίσκου με τίτλο Politics of Living.
The Faim - Summer Is A Curse (EP Summer Is A Curse)
Το τραγούδι κουβαλάει κάποιους μήνες στην πλάτη του, από τα μέσα Ιουνίου συγκεκριμένα. Δεν είχα την ευκαιρία να το ακούσω νωρίτερα, υποθέτω και αρκετοί από εσάς αλλά η πρόσφατη κυκλοφορία του EP, είναι μια καλή ευκαιρία να γνωρίσετε τον ποπ ροκ ήχο τους. Οι νεαροί αυστραλοί έφεραν το καλοκαίρι γυροβολιά την υφήλιο, παίρνουν εικόνες, εμπειρία και δένονται ακόμη περισσότερο. Το μέλλον είναι μπροστά τους αρκεί να μην πάρουν τα μυαλά γρήγορα αέρα τώρα που έχουν και δισκογραφικό συμβόλαιο. Οι ήρωες της μικρής πόλης όπως ήταν και το πρώτο όνομα του γκρουπ τους δε θα είναι οι πρώτοι που θα την πατήσουν αν ακούν αφιλτράριστα τις σειρήνες ειδικά του βρετανικού τύπου, που σε κάτι τέτοια είναι «μανούλες».
Picture This - When We Were Young
Πρέπει να παραδεχτώ ότι οι ιρλανδοί έφτιαξαν ένα κομμάτι που μένει και ξανακούγεται ευχάριστα. Επίσης παραδέχομαι ότι ένα γκρουπ που με την ψηφιακή κυκλοφορία του πρώτου τραγουδιού, Take My Hand, το 2015 έφτασαν να παίξουν sold out την πρώτη τους συναυλία είναι κάτι που δεν το συναντάς συχνά. Το 2017 κυκλοφόρησαν τον πρώτο ομώνυμο δίσκο τους και το ντουέτο είναι πλέον κουαρτέτο. Γνωρίστε τους Ryan Hennessy (κιθάρα και φωνητικά), Jimmy Rainsford (ντραμς) και τα νεότερα μέλη τους, Owen Cardiff (κιθάρα) και Cliff Deane (μπάσο). Όσο για το όνομα, δοθείσης ευκαιρίας, σας θυμίζουν άραγε ένα βρετανικό γκρουπ στις αρχές του 90, που λεγόταν This Picture που κυκλοφόρησε μόνο δύο άλμπουμ; Το ντεμπούτο τους, το A Violent Impression, είναι από τα καλύτερα πρώτα που έχω ακούσει. Αναρωτιέμαι αν τους θυμάται κάποιος …
St. Paul & The Broken Bones – GotItBad (LP: Young Sick Camelia)
Η οκταμελής ομάδα από την Αλαμπάμα με τον τρίτο τους δίσκο να μετράει λίγες ημέρες μόνο. Θα επανέλθω στο Lp, αλλά προς το παρών ένα πρώτο άκουσμα. Έγχορδα, πνευστά, κοφτές φανκ γραμμές στο μπάσο και ερμηνεία που πατάει στην πετυχημένη συνταγή των γκρουπ της δεκαετίας του ‘70. Επιρροές εύλογα ο τραγουδιστής τους, Paul Janeway, έχει δηλώσει τους James Brown και Prince. Το ότι τα μέλη πλην ενός είναι λευκοί κάνει το αποτέλεσμα «απλά» ακόμη πιο ενδιαφέρον.
και ένα από τις αρχές τις χρονιάς που μου ξέφυγε…
Shame – Angie (LP - Songs of Praise)
Όλα μαζί τα παραπάνω εδώ:
