90’ς. Η δεκαετία που μας έφερε τα κινητά τηλέφωνα, το ίντερνετ, τα video games, ενώ η μικρή οθόνη την αξέχαστη σειρά “Τα φιλαράκια”. Η μουσική πάλι, συνέχισε ακάθεκτη να καταγράφει τη δική της ιστορία και να έχει τη δική της εξέλιξη.
Είναι αναμενόμενο η δεκαετία αυτή να είναι ιδιαίτερα αγαπημένη σ’ όσους την έζησαν όταν ήταν έφηβοι, ή διένυαν τα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσής τους. Θα φιλοξενήσουμε κάθε χρονιά της, μέσα από 15 επιτυχίες που γνώρισαν μεγάλη απήχηση στην Ελλάδα.
Pet Shop Boys – Being boring (1990)
Η αποθέωση της ποπ, στο πρόσωπο των θρυλικού βρετανικού διδύμου. Ο Neil Tennant που έγραψε τους στίχους το θεωρεί από τα καλύτερά τους, ενώ η εφημερίδα The Guardian το χαρακτήρισε ως το καλύτερο. Παρόλο που εμπορικά έφτασε μέχρι το Νο.20 στην Αγγλία, το 1990, η ιστορία το κατέταξε δικαίως στις πιο διαχρονικές τους επιτυχίες. Κυκλοφόρησε ως το δεύτερο σινγκλ από το άλμπουμ “Behavior”, που έγινε πλατινένιο στην Αγγλία, ενώ χρυσό στον Καναδά και σε τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες.
Maxi Priest – Close to you (1990)
Ένα από τα ωραιότερα τραγούδια των 90’ς δεν ανήκει σε καλλιτέχνη της «πρώτης γραμμής», αλλά σ’ έναν Βρετανό τραγουδιστή της ρέγκε με καταγωγή από τη Τζαμάικα, ο οποίος συμμετέχει στη δημιουργία του. Κυκλοφόρησε το 1990, ως το πρώτο σινγκλ του πέμπτου του άλμπουμ με τίτλο “Bonafide”. Κατέκτησε την κορυφή της Αμερικής, ενώ στην Αγγλία και στην Αυστραλία απονεμήθηκε χρυσό. Ο ήχος του… μυρίζει καλοκαίρι.
R.E.M. – Losing my religion (1991)
Από τα πιο αγαπημένα στην Ελλάδα. Κυκλοφόρησε το 1991, όπως και το πολυπλατινένιο άλμπουμ “Out of time” που έγινε το δεύτερο πιο εμπορικό τους ξεπερνώντας τα 12 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως. Το 1992 οι R.E.M. συγκέντρωναν τις περισσότερες υποψηφιότητες για βραβείο Grammy από οποιοδήποτε άλλο συγκρότημα ή καλλιτέχνη, επτά συνολικά. Τρία έφτασαν στα χέρια τους, «Καλύτερη Ποπ εμφάνιση από ντουέτο ή γκρουπ με φωνητικά» και «Καλύτερο βιντεοκλίπ μικρής διάρκειας» για το “Losing my religion”, ενώ «Καλύτερο άλμπουμ εναλλακτικής μουσικής» για το “Out of time”. Πριν τα Grammy, είχαν σαρώσει στα MTV Video Music Awards κερδίζοντας έξι από τα δέκα που ήταν υποψήφιοι.
To 2017 το “Losing my religion” εισήχθη στο Grammy Hall of Fame.
Simply Red – Something got me started (1991)
Ο Mick Huchnall και η παρέα του ονειρεύτηκαν τα αστέρια και τα κατέκτησαν. Ο πολυπλατινένιος δίσκος “Stars” του 1991, ξεπέρασε τα 6,7 εκατ. και αποδείχτηκε η πιο εμπορικός της καριέρας τους. Ένας από τους βασικότερους λόγους που πούλησε τόσο είναι το εκπληκτικό “Something got me started”, παρόλο που σαν ξεχωριστό τραγούδι έφτασε ως το Νο.11 στην Αγγλία.
Sade – No ordinary love (1992)
Διόλου τυχαίο ότι πριν κυκλοφορήσει δίσκο, ούτε καν σινγκλ, η Sade άνοιγε τις συναυλίες της Grace Jones στο Λονδίνο, το 1983. Είναι η μοναδική σειρήνα της μουσικής που έγινε γοργόνα, για τις ανάγκες του βίντεο κλιπ στο “No ordinary love” το 1992. Γραμμένο από την ίδια, μαζί με τον συνθέτη και σαξοφωνίστα του σχήματος Stewart Matthewman, κέρδισαν βραβείο Grammy στην κατηγορία «Καλύτερη R&B εμφάνιση από ντουέτο ή γκρουπ με φωνητικά». Το 2021 το περιοδικό Rolling Stone το συμπεριέλαβε στη λίστα του με τα 500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών.
Errol Brown – Emmalene (That’s no lie) (1993)
Δεν είναι ψέμα, αυτό το τραγούδι λατρεύτηκε από το ελληνικό ραδιόφωνο το 1993. Ο Errol Brown παρά την καριέρα του ως τραγουδιστής των Hot Chocolate, στη Αγγλία είχαν τουλάχιστον από μία επιτυχία κάθε χρονιά, από το 1970 ως το 1984, έγινε διάσημος στη χώρα μας με το μελαγχολικό στιχουργικά “Emmalene (That’s no lie)”, που έγραψε ο ίδιος. Tο 2004 τιμήθηκε με Ivor Novello Award για τη συνεισφορά του στη βρετανική μουσική σκηνή, ύψιστη διάκριση που δίνεται σε συνθέτες, στιχουργούς και συγγραφείς.
Terry Hall – Forever J (1994)
Ο Βρετανός μουσικός και τραγουδιστής έπρεπε να αφήσει αρκετά συγκροτήματα τη δεκαετία του ’80 και του ’90, κυρίως τους Specials, για να μας χαρίσει τον πρώτο του προσωπικό δίσκο με τίτλο “Home” το 1994. Μέσα σε αυτόν υπάρχει το “Forever J”, που έκανε πάταγο στην Ελλάδα. Τι κι αν πέρασαν 30 χρόνια από τότε που πρωτοακούστηκε, εξακολουθεί να ασκεί την επιρροή του κάθε φορά που φτάνει στα αυτιά μας.
Cranberries – Zombie (1994)
Αυτό το «ζόμπι» στοίχειωσε το 1994 διεθνώς, τόσο για το ηχητικό του αποτέλεσμα, όσο και για το σκοπό που δημιουργήθηκε. Γράφτηκε από τη φωνή του γκρουπ, την Dolores O’Riordan, με αφορμή τη βομβιστική ενέργεια του IRA που κόστισε τη ζωή δύο μικρών παιδιών. Βρέθηκε στο Νο.01 πέντε ευρωπαϊκών χωρών, στην Αυστραλία, στο “Alternative Airplay Chart” του Billboard και βραβεύτηκε ως το «Καλύτερο τραγούδι» στα MTV Europe Music Awards. Το 2000, το βίντεο κλιπ έκανε τους Cranberries το πρώτο ιρλανδικό συγκρότημα που ξεπέρασε το ένα δισεκατομμύριο views στο YouTube, το τρίτο μουσικό βίντεο των 90’ς που το κατάφερε, ενώ το έκτο του 20ου αιώνα. Από τον πολυπλατινένιο άλμπουμ “No need to argue”, που ξεπέρασε τα 14 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως.
Faithless – Insomnia (1995)
“I can’t get no sleep”, το σύνθημα των ξενύχτηδων τη δεκαετία του ’90. Το 1995 ο Maxi Jazz είχε αυπνίες και μας τις «κόλλησε» για τα καλά. Ο αρχικός ρυθμός του “Insomnia” υπνωτίζει υποχθόνια το μυαλό μας, ενώ στη συνέχεια ωθεί την αδρεναλίνη μας να χτυπήσει κόκκινο. Το δε δεύτερο μέρος του, από το 2:18, δίνει το τελειωτικό χτύπημα για να παραδοθούμε ολοκληρωτικά στο ρυθμό του. Το 2023 το βρετανικό γκρουπ είδε την 28χρονη πλέον επιτυχία του να πιστοποιείται τριπλά πλατινένια στη χώρα του.
Oasis – Wonderwall (1995)
Σύμφωνα με το Q Magazine ανήκει στα 100 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών, στο Νο.67. Ο ηγέτης του βρετανικού συγκροτήματος, ο Noel Gallagher, έγραψε τη μουσική και τους στίχους το 1995, για την τότε σχέση του και μετέπειτα σύζυγό του. Το "Wonderwall" κατέληξε έντεκα φορές πλατινένιο στην Αυστραλία και επτά στην Αγγλία. Πολυπλατινένιος είναι και ο δίσκος που το περιλαμβάνει, το “(What’s the story) Morning glory” είναι ο πέμπτος εμπορικότερος όλων των εποχών στην ιστορία της βρετανικής μουσικής. Παγκοσμίως, πούλησε 22 εκατ. αντίτυπα.
George Michael – Fastlove (1996)
Υπερπαραγωγή του 1996. Ο ευφάνταστος μουσικός και ερμηνευτής παίρνει απόσπασμα, μουσική και στίχους, από την επιτυχία της Patrice Rushen με τίτλο “Forget me nots” του 1982, δημιουργώντας το ανεπανάληπτο “Fastlove”. Παρέμεινε στο Νο.01 της Αγγλίας για τρεις εβδομάδες, απέκτησε δύο υποψηφιότητες για βραβείο Brit ως «Σινγκλ της χρονιάς» και «Βίντεο της Χρονιάς», τις οποίες έχασε από τις Spice Girls με τα “Wannabe” και “Say you’ll be there” αντίστοιχα. Εμπορικά όμως θα καταλήξει πλατινένιο στην Αγγλία, συνυπολογίζοντας τις φυσικές πωλήσεις με το streaming, ενώ χρυσό στην Αμερική μόνο από φυσικές πωλήσεις. Από το πολυπλατινένιο σπουδαίο άλμπουμ "Older", που ξεπέρασε τα 7 εκατ. παγκοσμίως.
Robbie Williams – Angels (1997)
Πέντε χρόνια στους Take That του έστρωσαν το «κόκκινο χαλί» για το επόμενο βήμα, την προσωπική καριέρα. Το 1997, o 22χρονος πλέον Βρετανός σταρ παρουσιάζει το πρώτο του σόλο άλμπουμ “Life thru a lens”, αγνοούσε όμως ότι μέσα από αυτό το “Angels” θα γίνει η πιο χαρακτηριστική του επιτυχία. Παρόλο που δεν κατέκτησε την κορυφή της χώρας του, Νο.04, ξεπέρασε το 1 εκατ. αντίτυπα και παραμένει ως σήμερα το πιο εμπορικό σινγκλ του. Η πιο έντονα φορτισμένη στιγμή στις συναυλίες του είναι με αυτό, εμπειρία που δεν περιγράφεται, βιώνεται.
Madonna – Frozen (1998)
Υπερπαραγωγή του 1998, όχι μόνο ως τραγούδι, αλλά και ως βίντεο κλιπ. Με τα «φώτα» του σπουδαίου Βρετανού παραγωγού William Orbit, η Madonna με τον Patrick Leonard γράφουν το “Frozen”. Ο ηλεκτρονικός ήχος του θα «παγώσει» τις κακές γλώσσες περί έλλειψης ταλέντου, εκείνη τη χρονιά σαραντάριζε, ενώ οι θαυμαστές της βασίλισσας της ποπ μουσικής θα εκστασιαστούν για μία ακόμη φορά. Έγινε Νο.01 στην Αγγλία, στη συνέχεια κατέληξε χρυσό, Νο.02 στην Αμερική όπου το 2008 ξεπέρασε το μισό εκατ. αντίτυπα και απονεμήθηκε πλατινένιο, το δε εντυπωσιακό βίντεο κλιπ βραβεύτηκε στα MTV Video Music Awards για τα «Ειδικά Εφέ». Είναι από τις βασικές αιτίες που το “Ray of light” έγινε πολυπλατινένιο άλμπουμ, το τέταρτο πιο εμπορικό της, ξεπερνώντας τα 14 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως.
Cher – Believe (1998)
Είναι η μοναδική καλλιτέχνης, από άνδρες και γυναίκες, που έχει Νο.01 τραγούδι σε επτά διαφορετικές δεκαετίες. Η μεγαλύτερη επιτυχία της αγέραστης Cher είναι το πολυπλατινένιο “Believe” του 1998, διαμαντένιο στη Γαλλία, που αναδείχτηκε κορυφαίο σε 23 χώρες. Στην Αγγλία παρέμεινε στο Νο.01 για επτά συνεχόμενες εβδομάδες και έγινε το εμπορικότερο σινγκλ όλων των εποχών από γυναίκα τραγουδίστρια, ενώ στην Αμερική για τέσσερις. Ξεπερνώντας συνολικά τα 11 εκατ. αντίτυπα, είναι από τα πιο εμπορικά τραγούδια στην ιστορία της μουσικής παγκοσμίως. Ήταν υποψήφιο για δύο βραβεία Grammy, «Ηχογράφηση της χρονιάς» και «Καλύτερη χορευτική ηχογράφηση». Σε παρόμοια φρενήρη πορεία κινήθηκε και το πολυπλατινένιο άλμπουμ που το περιλαμβάνει, με τον ίδιο τίτλο, που πούλησε 20 εκατ. αντίτυπα.
Moby – Porcelain (1999)
Η ηλεκτρονική μουσική καμαρώνει που το έχει στη φαρέτρα της. Τόσο αριστουργηματική σύνθεση, που η δεκαετία του ’90 δεν θα μπορούσε να βρει ωραιότερο τρόπο για να μας αποχαιρετήσει. «Κρύβεται» στο πολυπλατινένιο “Play”, το πέμπτο στούντιο άλμπουμ του Αμερικανού δημιουργού και ερμηνευτή, που ξεπέρασε τα 10 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως και φυσικά έγινε το πιο εμπορικό του, στην Ελλάδα απονεμήθηκε χρυσό. Στους περισσότερους είναι αναμενόμενο ο ήχος του “Porcelain” συνειρμικά να φέρνει στο νου εικόνες ειδυλλιακής παραλίας, αφού ακούστηκε στην ταινία “The beach” το 2000, τη στιγμή που ο Leonardo Di Caprio και η παρέα του ανακαλύπτουν μία παραλία με καταπράσινα νερά, σαν να είναι βγαλμένη από παραμύθι.
