Δηλώνουν αποφασισμένοι, ασυμβίβαστοι, κατηγορηματικοί. Ιστορίες ενωμένες με νότες, μεταξύ αυτών μία βιωματική, που έγιναν υπέροχα τραγούδια. Άλλωστε τα λόγια της μουσικής, δικά μας λόγια είναι.
Ακολουθούν 15+1 μελωδίες μέσα 7 δεκαετίες μουσικής, με αφετηρία του '60 και προορισμό αυτή που διανύουμε. Θα συνοδευτούν με δύο λόγια, είτε για την ιστορία της καθεμίας στο πέρασμα του χρόνου, είτε για τους συντελεστές της.
It’s now or never – Elvis Presley with the Jordanaires (1960)
Η αποφασιστικότητα στο ζενίθ. Από τα εμπορικότερα τραγούδια του βασιλιά του ροκ εντ ρολ, πούλησε 20 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως, Κυκλοφόρησε το 1960, παραμένοντας στο Νο.01 της Αγγλίας για οκτώ εβδομάδες, ενώ για στην Αμερική για πέντε. Είναι βασισμένο στο κλασικό ναπολιτάνικο “O sole mio” του 1901, που γράφτηκε το 1898. Στα φωνητικά είναι οι Jordanaires, ένα ανδρικό κουαρτέτο που αναδείχτηκε από τη συνεργασία αυτή. Ο Presley το έχει ερμηνεύσει ζωντανά και στα ιταλικά, σε συναυλία που ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε σε δίσκο το 1977 με τίτλο “Elvis in concert”.
Ain't no way – Aretha Franklin (1968)
Η στόφα της βασίλισσας της σόουλ αποτυπωμένη σ’ ένα ακόμη τραγούδι της. Λειτουργεί πιο διεισδυτικά στην αντίληψή μας αν ακουστεί τις νυχτερινές ώρες. Το έγραψε η μεγαλύτερη αδελφή της, Caroline Franklin. Κυκλοφόρησε το 1968, ως B-site του “(Sweet sweet baby) Since you’ve been gone”, με την 50χρονη τότε ντίβα να εισβάλει για μια ακόμη φορά στα 20 πρώτα της Αμερικής, στο Νο.16.
Για την ιστορία, η Aretha Franklin έχει ερμηνεύσει μία ακόμη σύνθεση με τον ίδιο τίτλο, το 2003.
Can’t get enough of your love, babe – Barry White (1974)
Ανέλαβε τα πάντα. Έγραψε τους στίχους, τη μουσική, έκανε την παραγωγή και το ερμήνευσε με ασυναγώνιστο τρόπο το 1974, για λογαριασμό του χρυσού εμπορικά τρίτου στούντιο δίσκου του με τον ίδιο τίτλο. Είναι το μοναδικό τραγούδι του Barry White με στίχους που ανέβηκε στο Νο.01 της Αμερικής. Απονεμήθηκε πλατινένιο, πουλώντας 1 εκατ. αντίτυπα.
Για την ιστορία, έχει μία ακόμη Νο.01 επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες, το 1973. Tο ορχηστρικό “Love’s theme” που παρουσίασε με την Light Unlimited Orchestra, μια 40μελή ορχήστρα με έγχορδα που σχημάτισε ο ίδιος προκειμένου να υποστηρίζει το γυναικείο φωνητικό τρίο Love Unlimited που είχε δημιουργήσει. Είναι ελάχιστες οι συνθέσεις χωρίς στίχους που κατάφεραν να βρεθούν ποτέ στην κορυφή της Αμερικής.
Όσο για το αξέχαστο “Can’t get enough of your love, babe”, «τόλμησε» να το διασκευάσει η ομοεθνή του Taylor Dayne το 1993, κατόπιν προτροπής του καταξιωμένου παραγωγού, ιδρυτή και προέδρου της Arista Records, Clive Davis. Tο εγχείρημα πέτυχε, αφού έφτασε ως το Νο.20 στην Αμερική. Όμως, όποιος κι αν ερωτηθεί ποια φωνή έχει συνδεθεί άρρηκτα με το τραγούδι, η απάντηση θα είναι ομόφωνη. Η βραχνή, χαρακτηριστική φωνή του Barry White.
You’ll never find another love like mine – Lou Rawls (1976)
Διαχρονική σόουλ, φανκ μελωδία του Αμερικανού ερμηνευτή και παραγωγού το 1976. Κατέκτησε την κορυφή των “Adult Contemporary” και “Hot R&B” τσαρτ του περιοδικού Billboard, ενώ στο “Hot 100” την έχασε από τους KC and the Sunshine Band με το “(Shake, shake, shake) Shake your booty”. Χάρη σε αυτό, ο Lou Rawls τέθηκε υποψήφιος για βραβείο Grammy, στην κατηγορία «Καλύτερη Ανδρική Ποπ φωνητική ερμηνεία». Έγινε χρυσό σινγκλ στις Ηνωμένες Πολιτείες ξεπερνώντας το 1 εκατ. αντίτυπα και αποδείχτηκε η πιο χαρακτηριστική του επιτυχία.
I'll never love this way again – Dionne Warwick (1979)
Οι στίχοι και η σύνθεση του Βρετανού Richard Kerr παρουσιάστηκαν αρχικά από την ομοεθνή του τραγουδίστρια και ηθοποιό Cheryl Ladd τον Ιούλιο του 1978, ενώ τέσσερις μήνες αργότερα τραγουδήθηκε και από τον ίδιο. Την επόμενη χρονιά, η χαρισματική Dionne Warwick το διασκεύασε με αποτέλεσμα να αναγνωριστεί διεθνώς, σε παραγωγή του Barry Manilow. Η τρυφερή μπαλάντα πιστοποιήθηκε χρυσό σινγκλ στην Αμερική πουλώντας 1 εκατ. αντίτυπα, δίνοντάς της ένα ακόμη Grammy, αυτή τη φορά στην κατηγορία «Καλύτερη Γυναικεία Ποπ φωνητική ερμηνεία».
Never too much – Luther Vandross (1981)
R&B, σόουλ και ντίσκο ήχοι στο ερωτικό και συνάμα κεφάτο αριστούργημα του 1981. Ο Luther Vandross έγραψε τους στίχους, τη μουσική, το ερμήνευσε, ανέλαβε και την παραγωγή. Αν προσέξετε τους στίχους, θα αντιληφθείτε ότι το φύλο του ερωτικού του ενδιαφέροντος δεν διευκρινίζεται. Το σύνολο των φυσικών πωλήσεων με των ψηφιακών το ανέδειξε πλατινένιο στην Αμερική το 1997, ενώ διπλά πλατινένιο στην Αγγλία το 2023. Το περιοδικό Rolling Stone το συμπεριέλαβε στη λίστα του με τα σπουδαιότερα τραγούδια όλων των εποχών το 2021, στο Νο.466.
Συμπεριλαμβάνεται στο ντεμπούτο του ομότιτλο άλμπουμ που πούλησε δύο εκατ. αντίτυπα στην Αμερική και βραβεύτηκε διπλά πλατινένιο, χαρίζοντάς του διπλή υποψηφιότητα για Grammy, «Καλύτερος Νέος καλλιτέχνης» και «Καλύτερη Ανδρική R&B φωνητική ερμηνεία». Ο Vandross οφείλει πολλά στην ήδη καταξιωμένη τραγουδίστρια και πιανίστρια Roberta Flack. Αυτή τον προέτρεψε να «ξεβολευτεί» από τα φωνητικά που έκανε σε συναδέλφους του για να ακολουθήσει προσωπική πορεία, πέρα από την επιτυχημένη καριέρα που είχε παράλληλα ως εκφωνητής διαφημίσεων.
Never as good as the first time – Sade (1986)
Όταν ένας δίσκος καταφέρνει υψηλές πωλήσεις και κυκλοφορεί στη συνέχεια ένα τραγούδι από αυτόν, είναι πιθανό να μην έχει την αντίστοιχη εμπορική επιτυχία. Το άλμπουμ “Promise” της Sade και της μπάντας της κυκλοφόρησε το 1985, προσπέρασε τα 6,5 εκατ. αντίτυπα και έγινε το τρίτο πιο εμπορικό μετά το ντεμπούτο το 1984 και τη συλλογή με τις μεγαλύτερες επιτυχίες της το 1994. Στην Αμερική κατέληξε τετραπλά πλατινένιο, στη Γαλλία τριπλά, ενώ διπλά στην Αγγλία και στον Καναδά.
Το “Never as good as the first time” του 1986, από τα λίγα που παρουσίασε με γρήγορο ρυθμό, είναι δικαίως από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της.
Never gonna give you up – Rick Astley (1987)
Παγκόσμια επιτυχία, η πιο χαρακτηριστική του Βρετανού ποπ σταρ. Κυκλοφόρησε το 1987, βρέθηκε στο No.01 της χώρας του για πέντε συνεχόμενες εβδομάδες και αποδείχθηκε το πιο εμπορικό τραγούδι της χρονιάς. Πιστοποιήθηκε χρυσό, ενώ διπλά πλατινένιο ως ψηφιακή κυκλοφορία. Στην Αμερική παρέμεινε στην κορυφή για δύο εβδομάδες, με το άθροισμα των φυσικών πωλήσεων και του streaming να το καθιστούν πλέον πέντε φορές πλατινένιο. Το δε βίντεο κλιπ αναρτήθηκε στο YouTube δώδεκα χρόνια αργότερα, το 2009, με αφορμή το διαδικτυακό μιμίδιο Rickroll, καταφέρνοντας να ξεπεράσει το 1,6 δις προβολές.
Like the way I do – Melissa Etheridge (1988)
Η άρνηση της παραδοχής του τέλους μιας σχέσης φωτογραφίζεται στους στίχους, στην ύστατη προσπάθεια της ερμηνεύτριας να μη χάσει τον άνθρωπό της. Δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου από την ίδια το 1988. Η Melissa Etheridge μοιράζεται μαζί μας ένα πραγματικό γεγονός της ζωής της, σε μια «οργισμένη» και υποδειγματική εκτέλεση. Χρειάστηκαν πέντε χρόνια για να μάθουμε ότι η Αμερικανίδα μουσικός, στιχουργός και τραγουδίστρια το έγραψε για μια άλλη γυναίκα, όταν δημοσιοποίησε τη σεξουαλική της ταυτότητα το 1993. Η δεκαετία του ’80 πρέπει να είναι υπερήφανη που το έχει στο ενεργητικό της. Επανακυκλοφόρησε το 1995.
You don’t love me (No no no) – Dawn Penn (1993)
Το τραγούδησε πρώτος ο Αμερικανός Willie Cobbs το 1961, είναι δική του σύνθεση, με τίτλο “You don’t love me”. O Τζαμαϊκανός Dawn Penn αρχικά το διασκεύασε το 1967, ενώ τροποποιώντας τη σύνθεση και προσθέτοντας μερικούς στίχους το παρουσίασε ως “You don’t love me (No no no)” πετυχαίνοντας διεθνή αναγνώριση. Στην Αμερική κυκλοφόρησε το 1993, ενώ στην Ευρώπη την επόμενη χρονιά.
Betcha never – Vanessa Williams (1994)
Εξαίσιο, μελωδικό, ποπ άκουσμα από την Αμερικανίδα τραγουδίστρια, την οποία θα αδικήσουμε αν δεν αναφέρουμε ότι εκτός από αξιόλογη φωνή είναι και μια καλλονή με «τιγρίσια» μάτια. Η εν λόγω μπαλάντα συμπεριλαμβάνεται στο τρίτο της στούντιο άλμπουμ “The sweetest days”, που απονεμήθηκε πλατινένιο στην Αμερική με 1 εκατ. αντίτυπα. Παρόλο που η Ακαδημία των Grammy έθεσε τη Vanessa Williams διπλά υποψήφια για βραβείο με τα "The way that you love" και "You can't run", στις κατηγορίες «Καλύτερη Γυναικεία φωνητική ερμηνεία» και «Καλύτερο R&B Τραγούδι» αντίστοιχα, θα μας επιτρέψετε να θεωρήσουμε ότι το “Betcha never” είναι το καλύτερo από τον δίσκο αυτό.
No no no – Terry Hall (1995)
Ο Βρετανός μουσικός και ερμηνευτής έπρεπε να αφήσει αρκετά συγκροτήματα τη δεκαετία του ’80 και του ΄90, κυρίως τους Specials, για να παρουσιάσει τον πρώτο του προσωπικό δίσκο με τίτλο “Home” το 1994. Μέσα από αυτόν, οι περισσότεροι θυμούμαστε το “Forever J” που γνώρισε μεγάλη ραδιοφωνική επιτυχία στην Ελλάδα. Ξεχώρισε επίσης το "No, no, no", το οποίο κυκλοφόρησε το 1995.
There’s no magic to it – Peter Kingsbery (1995)
Υπέροχο τραγούδι, μεστή ερμηνεία, δυνατοί στίχοι. Τον Αμερικανό μουσικό και τραγουδιστή τον γνωρίσαμε από τους Cock Robin, είναι συνιδρυτής του σχήματος, με μεγαλύτερη επιτυχία το “The promise you made”. Έχει γράψει συνθέσεις για τους Smokey Robinson, ενώ έχει συνοδεύσει τη Brenda Lee σε συναυλίες της παίζοντας πιάνο. Το “There’s no magic to it” είναι ένα από τα αξιολογότερα της σόλο διαδρομής του, που έγραψε και παρουσίασε το 1995 για τον δεύτερο δίσκο του “Once in a million” της ίδιας χρονιάς.
And I’m telling you I’m not going – Jennifer Hudson (2006)
Αριστουργηματική, ανατριχιαστική ερμηνεία από την ταλαντούχα Αμερικανίδα τραγουδίστρια και ηθοποιό. Στο τελευταίο λεπτό η φωνή της «απογειώνεται» αναδεικνύοντας το εύρος των φωνητικών της δυνατοτήτων, μας κάνει να νιώσουμε ότι θα «σπάσουν» οι χορδές της. Συμπεριλαμβάνεται στο σάουντρακ της ταινίας “Dreamgirls” του 2006, όπου συμπρωταγωνιστούσε μαζί με τον Jamie Foxx, τη Beyonce και τον Eddie Murphy. Το μιούζικαλ κέρδισε δύο Όσκαρ, το ένα πήγε στη Hudson για τον «Β' Γυναικείο ρόλο» της, και είναι βασισμένο στην ομότιτλη παράσταση του Μπρόντγουεϊ που ανέβηκε το 1981. Η ερμηνεία της στο φιλμ είναι ακόμα πιο εκρηκτική από αυτή που συμπεριλήφθηκε στο σάουντρακ.
Love never felt so good – Michael Jackson & Justin Timberlake (2014)
Υπήρχε στα συρτάρια του βασιλιά της ποπ μουσικής από το 1980, το είχε συνθέσει μαζί με τον Paul Anka. Το ντέμο διέρρευσε το 2006. Δουλεύοντας πάνω σε αυτό οι παραγωγοί Timbaland και J-Roc, το ακούσαμε ντουέτο με τον Justin Timberlake στη Deluxe έκδοση του δεύτερου μεταθανάτιου δίσκου του Jackson με τίτλο “Xscape” το 2014. Στην απλή έκδοση υπάρχει μόνο η αρχική ηχογράφηση του 1980, σε νέα επεξεργασία. Είναι η δεύτερη συνεργασία του Jackson με τον Anka που κυκλοφόρησε μετά τον θάνατό του, το 2009. Η πρώτη είναι στο “This is it”, που επίσης κυκλοφόρησε το 2009. Tον ίδιο τίτλο έχει και το ντοκιμαντέρ της ίδιας χρονιάς, που αφορά την προετοιμασία του Jacko για την ομότιτλη περιοδεία που δεν πρόλαβε να δώσει, καθώς έφυγε από τη ζωή 18 μέρες πριν ξεκινήσει.
Για την ιστορία, σύμφωνα με τον Anka, το “This is it” που ηχογραφήθηκε επίσης το 1980, η αρχική ιδέα ήταν να το κάνουν ντουέτο για τον προσωπικό του δίσκο “Walk a fine line” το 1983, αλλά με τίτλο ”Never heard”.
Nobody loves you like I do – Madrugada (2022)
Σαφής και κατηγορηματικός ο Sivert Høyem στα «λεγόμενά» του, σ’ ένα από τα ωραιότερα τραγούδια της επιστροφής των Madrugada στα μουσικά δρώμενα μετά από 13 χρόνια. Μελωδικό, μελαγχολικό άκουσμα από το άλμπουμ τους "Chimes at midnight" που κυκλοφόρησε το 2022. Η νορβηγική μπάντα είναι ιδιαίτερα αγαπητή στη χώρα μας. Το απέδειξε στη συναυλία της στο Παναθηναϊκό στάδιο το 2022, συγκεντρώνοντας περισσότερους από 20.000 θεατές.
