Κάθε μέρα ο Κώστας Ζουγρής επιλέγει και προτείνει στο Από τις 4 στις 5 τα άλμπουμ που ξεχωρίζει από κάποιο σημαντικό όνομα από τον χώρο της δισκογραφίας μαζί με ένα σύντομο βιογραφικό από το διαδίκτυο
Ο Τζέιμς Μάρσαλ "Τζίμι" Χέντριξ (γεννήθηκε ως Τζόνι Άλεν Χέντριξ, 27 Νοεμβρίου 1942 – 18 Σεπτεμβρίου 1970) ήταν Αμερικανός κιθαρίστας, τραγουδιστής και τραγουδοποιός. Αν και η κύρια καριέρα του διήρκεσε μόνο τέσσερα χρόνια, θεωρείται ευρέως ως ένας από τους πιο σημαντικούς ηλεκτρικούς κιθαρίστες στην ιστορία της λαϊκής μουσικής και ένας από τους πιο διάσημους μουσικούς του 20ου αιώνα. Το Rock and Roll Hall of Fame τον περιγράφει ως «αναμφισβήτητα τον μεγαλύτερο οργανοπαίκτη στην ιστορία της ροκ μουσικής».
Γεννημένος στο Σιάτλ της Ουάσιγκτον, ο Χέντριξ άρχισε να παίζει κιθάρα σε ηλικία 15 ετών. Το 1961 κατατάχθηκε στον στρατό των ΗΠΑ, αλλά απολύθηκε τον επόμενο χρόνο. Αμέσως μετά, μετακόμισε στο Κλάρκσβιλ και στη συνέχεια στο Νάσβιλ του Τενεσί, και άρχισε να παίζει συναυλίες στο σιρκουί του Τσίτλιν, κερδίζοντας μια θέση στο συγκρότημα των Isley Brothers και αργότερα με τον Λιτλ Ρίτσαρντ, με τον οποίο συνέχισε να συνεργάζεται μέχρι τα μέσα του 1965. Έπειτα έπαιξε με τους Curtis Knight and the Squires πριν μετακομίσει στην Αγγλία στα τέλη του 1966 αφού ο μπασίστας Chas Chandler των Animals έγινε μάνατζέρ του. Μέσα σε λίγους μήνες, ο Hendrix είχε κερδίσει τρία τοπ 10 επιτυχίες στο Ηνωμένο Βασίλειο με τους Jimi Hendrix Experience: "Hey Joe", "Purple Haze" και "The Wind Cries Mary". Έγινε διάσημος στις ΗΠΑ μετά την εμφάνισή του στο Monterey Pop Festival το 1967, και το 1968 το τρίτο και τελευταίο στούντιο άλμπουμ του, Electric Ladyland, έφτασε στο νούμερο ένα στις ΗΠΑ. Το διπλό LP ήταν η πιο επιτυχημένη εμπορικά κυκλοφορία του Hendrix και το πρώτο και μοναδικό νούμερο ένα άλμπουμ του. Ο πιο ακριβοπληρωμένος ερμηνευτής στον κόσμο, ήταν πρωτοπόρος στο Φεστιβάλ Woodstock το 1969 και στο Isle of Wight Festival το 1970 πριν από τον τυχαίο θάνατό του στο Λονδίνο από ασφυξία που σχετίζεται με βαρβιτουρικά στις 18 Σεπτεμβρίου 1970.
Ο Χέντριξ εμπνεύστηκε από το αμερικανικό ροκ εν ρολ και το ηλεκτρικό μπλουζ. Προτίμησε τους overdriven ενισχυτές με υψηλή ένταση και κέρδος και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διάδοση των προηγουμένως ανεπιθύμητων ήχων που προκαλούσαν η ανάδραση του ενισχυτή κιθάρας. Ήταν επίσης ένας από τους πρώτους κιθαρίστες που έκανε εκτενή χρήση μονάδων εφέ που αλλάζουν τον τόνο στο mainstream rock, όπως το fuzz distortion, το Octavia, το wah-wah και το Uni-Vibe. Ήταν ο πρώτος μουσικός που χρησιμοποίησε στερεοφωνικά εφέ φάσης σε ηχογραφήσεις. Ο Holly George-Warren του Rolling Stone σχολίασε: "Ο Hendrix πρωτοστάτησε στη χρήση του οργάνου ως ηλεκτρονική πηγή ήχου. Οι παίκτες πριν από αυτόν είχαν πειραματιστεί με την ανατροφοδότηση και την παραμόρφωση, αλλά ο Hendrix μετέτρεψε αυτά τα εφέ και άλλα σε ένα ελεγχόμενο, ρευστό λεξιλόγιο κάθε λίγο ως προσωπικό ως τα μπλουζ με τα οποία ξεκίνησε».
Ο Χέντριξ ήταν ο αποδέκτης πολλών μουσικών βραβείων κατά τη διάρκεια της ζωής του και μετά θάνατον. Το 1967, οι αναγνώστες του Melody Maker τον ψήφισαν ως τον Ποπ Μουσικό της Χρονιάς και το 1968, το Billboard τον ανακήρυξε Καλλιτέχνη της Χρονιάς και το Rolling Stone τον ανακήρυξε Καλλιτέχνη της Χρονιάς. Το Disc and Music Echo τον τίμησαν με τον Παγκόσμιο Κορυφαίο Μουσικό του 1969 και το 1970, το Guitar Player τον ανακήρυξε τον Ροκ Κιθαρίστα της Χρονιάς. Οι Jimi Hendrix Experience εισήχθησαν στο Rock and Roll Hall of Fame το 1992 και στο UK Music Hall of Fame το 2005. Το Rolling Stone κατέταξε τα τρία στούντιο άλμπουμ του συγκροτήματος, Are You Experienced, Axis: Bold as Love και Electric Ladyland, μεταξύ των τα 100 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών και κατέταξαν τον Hendrix ως τον καλύτερο κιθαρίστα και τον έκτο καλύτερο καλλιτέχνη όλων των εποχών.
