Από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο
“Pieces of a Woman”
7,5/10
Επιτέλους μία ταινία με σκηνοθεσία. Όπως δεν θα ξεχάσεις ως θεατής την σκηνή του βιασμού της Monica Bellucci στο Irreversible του 2002 του Gaspar Noe, έτσι δεν ξεχνιέται η σκηνή της γέννας και το πως ο Kornel Mundruczo (White God, 2014) βλέπει μέσα από την κάμερά του την Vanessa Kirby. Η Λονδρέζα Kirby ξεπήδησε, μαζί με άλλα ταλέντα της Βρετανίας, από το τηλεοπτικό The Crown, για το οποίο προτάθηκε για βραβείο Emmy υποκριτικής ως Πριγκίπισσα Μαργαρίτα, και έκτοτε έπαιξε στο Mr. Jones (7/10) (2019), ενώ φέτος δόθηκε στο κοινό για περιορισμένο διάστημα η ευκαιρία να την απολαύσει στην θεατρική παράσταση του Εθνικού Θεάτρου της χώρας της A Streetcar Named Desire (2014) στο ρόλο της Stella, στο πλάι της καταπληκτικής Gillian Anderson, την Margaret Thatcher του The Crown.
Στο Pieces of a Woman η Kirby προσφέρει μία ερμηνεία άξια για όλα τα βραβεία και τον θαυμασμό του θεατή. Υποδύεται μία τραυματισμένη γυναίκα, που κόντρα στο περιβάλλον της, και μετά από ένα μεγάλο ταξίδι μηνών, καταφέρνει να δει την αλήθεια κατάματα και να ανακτήσει τα ηνία της ζωής της. Ο Mundruczo κάνει εξαιρετική δουλειά, ώστε να φέρει στην επιφάνεια τα συναισθήματα των ηρώων της ταινίας του, η οποία βασίζεται στο σενάριο της Kata Weber (White God). Ως αποτέλεσμα αναδεικνύει το μεδούλι της υποκριτικής των Shia LaBeouf, Ellen Burstyn και Molly Parker.
Ο LaBeouf είναι για ακόμα μία φορά πολύ καλός, εδώ στον ρόλο του συντρόφου της πρωταγωνίστριας. Εκθέτει πάλι σώμα και ψυχή. Παίζοντας, σου δίνει την εντύπωση πως είναι πάντα παραδομένος στο όραμα του εκάστοτε σκηνοθέτη του (Honey Boy – 6,5/10, 2019, Borg McEnroe – 7/10, 2017, Nymphomaniac: Vol. I & II – 6,5/10, 2013, Disturbia - 7/10, 2007).
Λίγο πριν τα 90 της η μεγάλη ηθοποιός Ellen Burstyn ίσως διεκδικήσει για έβδομη φορά ένα ακόμα βραβείο Oscar, είκοσι χρόνια μετά το κατόρθωμά της για το Requiem for a Dream (8,5/10, 2000), οπότε και θα είναι η μεγαλύτερη σε ηλικία ηθοποιός που το καταφέρνει (άντρας ή γυναίκα). Έχει αποσπάσει ένα Oscar καλύτερης γυναικείας ερμηνείας το 1975 για το Alice Doesn’t Live Here Anymore (7,5/10), αλλά και βραβείο Tony και βραβείο Emmy. Αν κερδίσει το 2021, θα καταγραφεί ως το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μεταξύ δύο νικών, εκτός αν αυτό το ρεκόρ το κατακτήσει φέτος η Sophia Loren. Στην κατηγορία δεύτερου γυναικείου ρόλου θα έχει ίσως να συναγωνιστεί και την καλή Yuh-Jung Youn (Minari, 7,5/10) και τις πρωτοεμφανιζόμενες Charlene Swankie και Linda May (Nomadland, 8,5/10). Στον ρόλο της Elizabeth, μητέρας της Martha (Vanessa Kirby), η Burstyn χαρακτηρίζεται από σκληρότητα, γεγονός που παρουσιάζεται συμπυκνωμένα σε έναν μονόλογό της, χωρίς να πέφτει όμως στην παγίδα της μονόπλευρης καρικατούρας. Η Molly Parker (υποψήφια για Emmy για το House of Cards) ως μαία Eva, προσφέρει μια ερμηνεία χαμηλών τόνων, που κερδίζει τις εντυπώσεις.
Στην ομάδα των παραγωγών ανακαλύπτεις τα ονόματα των Martin Scorsese και Sam Levinson (Euphoria, και του Malcolm & Marie, που θα προβληθεί σε έναν μήνα στο Netflix). Κλασικίζον το σάουντρακ του Howard Shore.
Το φιλμ παίζεται στο Netflix.
