Από τον Κωστή Μπίτσιο
Κριτική του ρομαντικού φολκ-ροκ μιούζικαλ «Once»
Βαθμολογία: 7/10
Με μία ευαίσθητη ιστορία έρωτα υποδέχθηκε το νέο έτος η Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Πρόκειται για το μιούζικαλ Once, που τιμήθηκε με οκτώ βραβεία Tony το 2012, αλλά και με το βραβείο Drama Desk Award στην κατηγορία καλύτερου μιούζικαλ, ενώ το 2013 βραβεύτηκε με το Grammy καλύτερου άλμπουμ μουσικού θεάτρου. Το κείμενο του μιούζικαλ Once φέρει την υπογραφή του πολυβραβευμένου Ιρλανδού θεατρικού συγγραφέα και σκηνοθέτη Έντα Ουόλς. Στην Ελλάδα ο Ουόλς έγινε γνωστός και από το θεατρικό του έργο Chatroom, που είχε παρουσιαστεί πρώτη φορά στο Θέατρο Χώρα το 2009 από την Σοφία Βγενοπούλου και το 2010 έγινε και ταινία με τον πρωταγωνιστή του Nowhere Boy Άαρον Τζόνσον. Στις δουλειές του περιλαμβάνεται και η συνεργασία του με τον Ντέιβιντ Μπάουι για τη δημιουργία του μιούζικαλ Lazarus το 2015. Το μιούζικαλ Once γέννησε η ομώνυμη ταινία του 2007 του Τζων Κάρνεϋ [Begin Again, 2013 https://www.apotis4stis5.com/film-tv/filmtv/12667-kaluteres-tainies-2014-2015 και Sing Street, 2016], η οποία βραβεύθηκε με το Όσκαρ καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού το 2008 για το Falling Slowly σε μουσική του Γκλεν Χάνσαρντ (The Commitments, 1991), τραγουδιστή του ιρλανδικού ροκ συγκροτήματος The Frames, και στίχους της Τσέχας τραγουδίστριας, πιανίστριας και ηθοποιού Μαρκέτας Ιργκλόβα. Οι δύο πρωταγωνιστές της ταινίες υπογράφουν και τα τραγούδια του μιούζικαλ, που αφηγείται την απλή ιστορία ενός άνδρα και μιας γυναίκας, που έχουν κοινή αγάπη για την μουσική.
Η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου μιούζικαλ έγκειται στο ότι οι τραγουδιστές-ηθοποιοί αναλαμβάνουν και τον ρόλο των μουσικών της ορχήστρας, ερμηνεύοντας ταυτόχρονα τα τραγούδια και την μουσική επί σκηνής. Αυτή η δυσκολία απαιτεί τα μέγιστα και από τους καλλιτέχνες και από τον σκηνοθέτη. Δυστυχώς η σκηνοθεσία του Ακύλλα Καραζήση (Οξυγόνο, 2003, Ο τσαλαπετεινός του Wyoming, 1995) αδικεί το υλικό που έχει στα χέρια του. Η πρωταγωνίστρια Μαρίνα Σάττι αποτελεί το μεγαλύτερο αστέρι, που υπάρχει στο μιούζικαλ στην Ελλάδα (μαζί με τους Αιμιλιανό Σταματάκη και Νάντια Μπουλέ). Ο σκηνοθέτης σε μεγάλο μέρος της παράστασης την έχει όμως στήσει με την πλάτη στο κοινό, να κάθεται σε ένα πιάνο, να παίζει και να τραγουδά στο τέρμα δεξιά της σκηνής. Δύσκολα μπορείς έτσι να την παρακολουθήσεις και μένεις να την ακούς μόνο. Οι προκλήσεις για τον θίασο είναι μεγάλες. Πρέπει να υποδυθούν, να τραγουδήσουν και να παίξουν μουσική ζωντανά, κάποιοι να χορέψουν. Δεν ανταποκρίνονται όλοι εξίσου καλά στον υποκριτικό τομέα, καθώς φαίνεται ότι στην επιλογή των συμμετεχόντων έπαιξε μεγαλύτερο ρόλο η μουσική κατάρτιση και όχι και η υποκριτική.
Στις καλές παρουσίες ξεχωρίζουν: ο πρωταγωνιστής Αποστόλης Ψυχράμης, αν και κάποιες στιγμές έχανε τον ρυθμό της πρόζας. Διεσώθη χάρη στο μουσικό του ένστικτο. Μπορεί από νικητής του Eurostar της ΕΡΤ το 2004 να βρέθηκε να κάνει φωνητικά στον Σάκη Ρουβά, αλλά σύντομα βρήκε τον χώρο του στην τέχνη, που αγαπά. Καλό θα ήταν να μην εμφανίζεται με απεριποίητη κόμη στην σκηνή, γιατί τον μεγαλώνει ηλικιακά. Ή ας προτιμήσει έναν μπερέ ή ένα καπελάκι. Η Μαρίνα Σάττι σε κυριεύει για ακόμα μια φορά. Καταφέρνει να είναι φυσική, αγαπητή, τραγουδώντας και παίζοντας εξαιρετικά. Συνεχίζει την καλή πορεία μετά τον Ερωτόκριτο του Δημήτρη Μαραμή , και υπόσχεται άξιες επιδόσεις και στο μέλλον. Ο Άρης Καλλέργης διοχέτευσε όλη του την ενέργεια στην σκηνή. Η Μαρία Νίκα κατάφερε ως Ρέζα να κλέψει την παράσταση με το τραγούδι της. Η παρουσία του έμπειρου Άλκη Παναγιωτίδη χάρισε υποκριτικό κύρος στο εγχείρημα αν και ο ηθοποιός δεν κατάφερε να κλέψει την διαφορά ηλικίας που έχει με τα υπόλοιπα μέλη του θιάσου. Κεφάτος ο Γιώργος Τζαβάρας ως Διευθυντής σε μία σκηνή, που θα ήταν πιο κωμική αν διαρκούσε λιγότερο. Λίγο ακούστηκε η καταπληκτική φωνή της Ιωάννας Φόρτη, καθώς ως Μπαρούσκα, συμμετείχε σε ομαδικά φωνητικά σύνολα και ο ρόλος της δεν είχε δικό του τραγούδι.
Δεν κατάφεραν να ταξιδέψουν υποκριτικά το κοινό οι - περισσότερο μουσικοί και λιγότερο ηθοποιοί - Ηλίας Αλγκάερ, Ταξιάρχης Βασιλάκος, Νίκος Γιανναράκης και Τάσος Μισυρλής. Δικό της αστέρι έχει η Νεφέλη Μαρκάκη.
Μπορεί να μην είναι ηθοποιός, αλλά ξεχωρίζει ως performer αν και χωρίς πρωταγωνιστικό ρόλο.
Μουσική διδασκαλία: Αχιλλέας Γουάστωρ (ενορχηστρωτής της Τελετής Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004). Μετάφραση Δημήτρης Δημόπουλος (stand-up κωμικός στις Νύχτες Κωμωδίας, 1996, λιμπρέτο για τις όπερες Το λυκόφως των χρεών ΑirRossini και Yasou Aida!). Χορογραφία: Αμάλια Μπένετ. Σκηνικό: Εύα Μανιδάκη. Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη. Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος.
«ONCE» - ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ βασισμένο στην ομώνυμη κινηματογραφική ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία του Τζων Κάρνεϋ. Κείμενο: Έντα Ουόλς. Μουσική – Στίχοι: Γκλεν Χάνσαρντ, Μαρκέτα Ιργκλόβα.
• Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Λεωφ. Συγγρού 364, Καλλιθέα. Τηλ: 2108778396-8. Λοιπές ημερομηνίες παραστάσεων: 9, 10, 11, 12, 13, 16, 17, 18, 19, 20 Ιανουαρίου 2019. Ώρα έναρξης: 20:30. Τιμές εισιτηρίων: € 25, 18, 15. Το μιούζικαλ παρουσιάζεται στα ελληνικά. Διάρκεια: 135'.
