Το τελευταίο μεγάλο album των Iron Maiden, μέχρι το reunion του 1999
Να γράψεις μερικά λόγια για το «Fear of the Dark» αλλά να πεις τι ακριβώς, που δε θα έρθει σε αντίθεση με τον οπαδό μέσα σου; 32 χρόνια αργότερα οι μνήμες σίγουρα παραμένουν, αλλά ο θόρυβος έχει καταλαγιάσει και μπορεί κανείς να δει ένα από τα διάσημα δημιουργήματα των Iron Maiden με πιο καθαρό μάτι. Ευθαρσώς, η δήλωση είναι πως πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο άλμπουμ. Ένα μεγάλο άλμπουμ δεν περικλείει απαραίτητα και τόνους ποιοτικού υλικού, καθώς ο προσδιορισμός αφορά κυρίως στη σημασία και σημειολογία του. Από αυτή την άποψη έχουμε να κάνουμε με το τελευταίο άλμπουμ του Bruce Dickinson, μέχρι την επανένωση του 1999 και το αξεπέραστο - όπως αποδείχτηκε - για τη νεότερη περίοδο Brave New World. Επίσης έχουμε να κάνουμε με μια θριαμβευτική επιστροφή του γκρουπ, ύστερα από το ντεφορμάρισμα του «No Prayer For The Dying».
Προφανώς και υπάρχουν fillers. Αψεγάδιαστο άλμπουμ με 12 τραγούδια, δύσκολα θα μπορούσε να υπάρξει. Ο μέσος οπαδός όμως γνωρίζει πολύ καλά πως τέσσερα από αυτά τα 12 θα βρίσκουν τη θέση τους σε κάθε best of των Iron Maiden, επίσημο ή μη. Και για τον καθέναν από εμάς, θα υπάρχει χώρος για άλλα δύο με τρία, αδικημένα και παραγκωνισμένα, λόγω της στόφας του κλασικού με την οποία λούστηκαν εξαρχής τα πρώτα τέσσερα. Ένα στιβαρό «The Fugitive», το hard rock-ίζον «From Here to Eternity» (συνθέσεις του Steve Harris και τα δύο), με το «Apparrition» να κερδίζει την προτίμηση των περισσοτέρων από το υπόλοιπο υλικό. Κυρίως δε, ένα video clip του ομώνυμου τραγουδιού από το festival του Donnington, video που οι νεότεροι περίμεναν σαν φάρμακο σχεδόν καθημερινά, στην ελληνική τηλεόραση των 90s, πανελλαδικής εμβέλειας ή μη, και φυσικά στην προ internet εποχή.
Το «Fear Of The Dark» και το «Be Quick Or Be Dead» ήταν ίσως από μόνα τους αρκετά ώστε να διατηρήσουν το brand των Iron Maiden στην επικαιρότητα για κάποια χρόνια ακόμα. Όπως αποδείχτηκε, η περίοδος με τον Blaze Bailey παραλίγο να σταθεί αφορμή για το πέρασμα του γκρουπ στη λήθη. Το reunion του 1999 έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία σε όλους τους εμπλεκόμενους, οι οποίοι με τη σειρά τους τιμάνε το παρελθόν τους, με την μόνιμη παρουσία του ομώνυμου τραγουδιού στο setlist τους. Το «Fear Of The Dark» παραμένει ένα πολύ μεγάλο άλμπουμ.
