Κάπου εδώ το classic rock ίσως "τερματίζει"
Οι Styx "έψηναν" αυτό το album για αρκετά χρόνια. Με τις προηγούμενες προσπάθειες να προσπαθούν να αποσαφηνίσουν ποιος είναι ο χαρακτήρας του γκρουπ, ανάμεσα στις πομπώδεις ενίοτε πολύπλοκες συνθέσεις, και το ευθύ συναισθηματικό ροκ. Με το δεύτερο να τους δίνει και τη μέχρι τότε μεγαλύτερη τους επιτυχία, το αγαπημένο "Lady". Ο νέος Tommy Shaw δείχνει τα "δόντια" και το ταλέντο του από την αρχή, δείχνει πανέτοιμος να οδηγήσει τους Styx σε δυσθεώρητα ύψη. Τα Man of Miracles, Equinox και Crystall Ball που προηγήθηκαν, ήταν οι προειδοποιητικές βολές, μέσα από το ευθύ hard rock που συνδυαζόταν με progressive τεχνοτροπία. Το αριστούργημα δε θα αργούσε να έρθει. Φτάνουμε λοιπόν στο 1977.
Παρά το γεγονός ότι η ιστορία τους παρουσιάζει σήμερα ως καλλιτεχνικούς εχθρούς, οι Tommy Shaw και Dennis DeYoung είχαν μια χημεία που πολύ λίγα δίδυμα είχαν στο ροκ γενικότερα. Το The Grand Illusion κάνει φανερό από το πρώτο τραγούδι πως είναι ό,τι καλύτερο θα κυκλοφορήσουν ποτέ οι Styx, με το ομώνυμο τραγούδι να αποτελεί ένα έπος που πολύ λίγα παρόμοια κυκλοφόρησαν στα 70s, χωρίς καν να μας προειδοποιεί πως η Side A του βινυλίου είναι κάτι το ανεπανάληπτο. Το Fooling Yourself αποτελεί άπιαστο όνειρο για άλλα γκρουπ, βασικό και αναντικατάστατο στις συναυλίες τους μέχρι σήμερα, ενώ το Come Sail Away αποτελεί το πιο δημοφιλές τραγούδι των Styx, έχοντας χρησιμοποιηθεί σε πλήθος ταινιών και σειρών, από φιλμ της Sofia Copolla μέχρι και το South Park. Εξίσου καλή είναι και η δεύτερη πλευρά του βινυλίου, με τον καταιγισμό του Miss America (πολύ καλός και αδικημένος συνθέτης ο James "JY" Young) να δίνει τη θέση του σε ένα δίδυμο πάρα πολύ καλών power ballads που κλείνουν ιδανικά το album. Ο δίσκος δεν είναι εύκολος, έχει αρκετά επίπεδα ακρόασης, ωστόσο οι μελωδίες του είναι τόσο εθιστικές που δεν γίνεται να μην περάσει κάποιο διάστημα στο player κάποιου. Είναι ένας καθόλα "μουσικός" δίσκος από μουσικούς που για μικρό έστω διάστημα, είχαν την πλέον εξαιρετική χημεία μεταξύ τους.
Χημεία η οποία έδωσε τα καλύτερα και στον επόμενο δίσκο (Pieces of Eight), αλλά και τα hits Babe και Boat on the River που τους έκαναν γνωστούς παντού. Κάπου εκεί φυσικά αρχίζουν και οι έριδες, ανάμεσα στη ροκ φυσιογνωμία του Tommy Shaw και στις soft rock βλέψεις του Dennis DeYoung. Πρόκειται για ένα σίριαλ με πολλά επεισόδια, όπου το πλέον χαρακτηριστικό ήταν η κυκλοφορία του Killroy Was Here, ενός album που δίχασε τον κόσμο όσο ελάχιστα στην ιστορία του ροκ. Σε κάθε περίπτωση, εδώ ακούμε ένα δίσκο που αποτελεί κορύφωση για μια ολόκληρη δεκαετία, έναν δίσκο που και οι ίδιοι οι Styx τιμούν τη σημασία του, αναπαράγοντας 4 ή 5 τραγούδια του σε κάθε συναυλιακή βραδιά.
