Βίκυ Μοσχολιού: Τα παιδικά χρόνια, η μάχη της μάνας της με τη φυματίωση, το ξύλο από τον κυρ Αλέκο και η γενναιοδωρία του Ζαμπέτα
Η Βίκυ Μοσχολιού γεννήθηκε στην οδό Μυρωνίδου στον Κεραμεικό, σε μια φτωχική γειτονιά που είχε αναθρέψει τουλάχιστον δύο γενιές της οικογένειάς της. Εκεί γεννήθηκε ο πατέρας, ο παππούς και ο προπάππους της.
Το μοναδικό δωμάτιο του σπιτιού άστραφτε από καθαριότητα. Η γειτονιά είχε να λέει για την κυρα Μοσχολιού, που δεν άφηνε ούτε κόκκο σκόνης πάνω στις επιφάνειες. Η αιτία αυτής της εμμονής ήταν η φυματίωση από την οποία έπασχε η μητέρα της Βίκυς. Πίστευε ότι αν απολύμανε κάθε γωνιά του σπιτιού, μπορούσε να προστατεύσει τα παιδιά της από την ασθένεια. ...
Ο πατέρας της, ο περίφημος κυρ Αλέκος, ήταν ένας χαμογελαστός και αισιόδοξος άνθρωπος που διατηρούσε την καλή διάθεση της οικογένειας, παρά τη βαριά ασθένεια της μητέρας. Είχε ένα γραμμόφωνο με το οποίο έπαιζε μουσική σε όλη τη γειτονιά και η μικρή του κόρη, Βίκυ, τον ακολουθούσε παντού. Μάλιστα, ο κυρ Αλέκος συνήθιζε να τη ντύνει με αγορίστικα ρούχα και να την ανεβάζει πάνω στα τραπέζια στις ταβέρνες για να τραγουδάει τα αγαπημένα λαϊκά τραγούδια των θαμώνων.
Έτσι, η Βίκυ Μοσχολιού έμαθε να αγαπάει το τραγούδι και το χειροκρότημα. Σε μεγαλύτερη ηλικία, η οικογένεια μετακόμισε στην Αγία Βαρβάρα, γιατί ο καθαρός αέρας έκανε καλό στην εύθραστη υγεία της μητέρας της. Η Βίκυ στα 14 της παράτησε το σχολείο, κάτι όχι και τόσο ασυνήθιστο για εκείνη την εποχή. Έπιασε δουλειά σε ένα τσαγκαράδικο και δεν σταμάτησε να ονειρεύεται ότι μπορεί να γίνει τραγουδίστρια.
Η αγαπημένη της εκπομπή στο ραδιόφωνο ήταν του Γιώργου Οικονομίδη, που εμφανίζονταν άσημοι τραγουδιστές με την ελπίδα να γίνουν διάσημοι. Και μερικοί όντως το κατάφεραν. Το όνομα της εκπομπής ήταν “Χαρούμενα Ταλέντα” και ορισμένα απ’ τα ταλέντα που ανέδειξε ήταν η Νανά Μούσχουρη, η Τζένη Βάνου κι ο Γιάννης Βογιατζής. Η 14χρονη Βίκυ Μοσχολιού αποφάσισε να πάρει μέρος στο σόου, αλλά χρειαζόταν και η άδεια του πατέρα της. Ο κυρ Αλέκος αρχικά έφερε αντιρρήσεις, αλλά τελικά την άφησε να πάει στο διαγωνισμό....
Τη μέρα που διαγωνιζόταν η Βίκυ, στο κοινό βρίσκονταν όλοι οι συγγενείς για να την εμψυχώσουν. Το ταλέντο της ξεχώρισε και της έκαναν πρόταση να εμφανιστεί στο θέατρο Διάνα, αλλά αυτό ο πατέρας της το απαγόρευσε ρητά. Η Βίκυ κανόνισε να πάει κρυφά. Ο κυρ Αλέκος το έμαθε και κατά δήλωσή της, τη μαύρισε στο ξύλο. Όμως δεν θα αργούσε η μέρα που η Βίκυ Μοσχολιού θα έβρισκε την ευκαιρία να μαγέψει ξανά τον κόσμο με τη φωνή της.
Η συνάντηση με τον Ζαμπέτα και η σωτηρία απ΄ τον Μπιθικώτση Το 1961, ενήλική πια, η Βίκυ Μοσχολιού επέστρεφε στο Αιγάλεω, ύστερα από μια βόλτα στην Αθήνα. Καθόταν αμέριμνη στο λεωφορείο, όταν σε μια στάση επιβιβάστηκε ένας άντρας, που αμέσως άρχισε να μιλά άνετα με τους επιβάτες και τον οδηγό. Να κάνει θόρυβο και πλάκα με όλους. Ένας λαϊκός σταρ τον οποίο αγνοούσε εντελώς.
Η Βίκυ ρώτησε τους επιβάτες ποιος ήταν αυτός ο αεράτος κύριος και της απάντησαν ότι το όνομά του ήταν Γιώργος Ζαμπέτας κι ήταν τραγουδιστής. Δεν μίλησαν εκείνη την ημέρα, αλλά ένα χρόνο αργότερα, ο Ζαμπέτας θα της άλλαζε τη ζωή. Το 1962, μετά από αμέτρητα παρακάλια, η Βίκυ κατάφερε να πάρει την άδεια του πατέρα της και να τραγουδήσει πάνω στη σκηνή....
Η πρώτη της οντισιόν ήταν στο κέντρο Τριάνα του Βασίλη Χειλά και απ’ το άγχος της, η Βίκυ κόντεψε να τα χάσει. Οι μουσικοί της είπαν ότι τραγούδησε φάλτσα και την απέρριψαν. Ευτυχώς, την τελευταία στιγμή, έφτασε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Σαν τραγουδιστής άκουσε καλύτερα τη φωνή της προσέχοντας τα χαρίσματα και όχι τα προβλήματα που της δημιουργούσε το άγχος. Ο Μπιθικώτσης έπεισε τους μουσικούς να την κρατήσουν.
Για δύο μήνες, η Βίκυ Μοσχολιού έβγαινε στη σκηνή και τραγουδούσε με την ψυχή της, ακόμα και όταν το κέντρο ήταν άδειο. Όταν τελείωσε η σεζόν, η Βίκυ βρισκόταν σε απόγνωση. Δεν μπορούσε πια να επιστρέψει στα τσαγκαράδικα. Είχε δοκιμάσει τη μαγεία της σκηνής. Τι να έκανε στα τσαγκαράδικα; Τότε θυμήθηκε τον άντρα που είδε στο λεωφορείο, τον Γιώργο Ζαμπέτα. Πήγε στο σπίτι του και του ζήτησε να της δώσει δουλειά. Ο Ζαμπέτας μεγαλόκαρδος πάντα και ανοικτός στα νέα ταλέντα, την άκουσε και δέχτηκε. Την πήρε μαζί του στο μαγαζί που εμφανιζόταν με τον Στέλιο Καζαντζίδη. Εκείνη την εποχή στα κέντρα, μόνο τα μεγάλα ονόματα σηκώνονταν όρθια για να τραγουδήσουν.
Η άσημη Βίκυ Μοσχολιού καθόταν στο πάλκο, όπως και όλοι οι ανερχόμενοι τραγουδιστές. Ήταν όμως αποφασισμένη να ξεχωρίσει και μαζεύοντας όλο της το κουράγιο, στράφηκε προς τον Καζαντζίδη και τον ρώτησε: “Εμείς δεν θα πούμε κάνα τραγουδάκι μαζί;” Ο τραγουδιστής, εντυπωσιασμένος απ’ το θάρρος της νεαρής, δέχτηκε και η Μοσχολιού σηκώθηκε και τραγούδησε δίπλα στον Καζαντζίδη. Αυτό ήταν το ξεκίνημα μια καριέρας που ξεπέρασε τα όνειρά της....
Με πληροφορίες από mixanitouxronou.gr