Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα! είναι μιας κωμωδία του ελληνικού κινηματογράφου, σε σενάριο Γιώργου Λαζαρίδη και σκηνοθεσία Κώστα Καραγιάννη, η οποία προβλήθηκε πρώτη φορά το 1972.
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας υποδύεται τον Λάζαρο Χατζηφλόκα, έναν πλούσιο επιπόλαιο γλεντζέ που δεν έχει δουλέψει ποτέ και το μόνο που τον διασκεδάζει είναι να κάνει πλάκα και φάρσες στους άλλους. Μια μέρα, ο Ιερεμίας, διαχειριστής της περιουσίας του (Σταύρος Ξενίδης) του ανακοινώνει ότι βρίσκεται απένταρος στον δρόμο. Την ίδια μέρα, έχει πάει σπίτι του η Στεφανία (Ξένια Καλογεροπούλου), μια κοπέλα που πουλάει λουλούδια σε νυχτερινό κέντρο, για να ζητήσει να της παραχωρηθεί ένα οικόπεδο που της χάρισε την προηγούμενη νύχτα ο Λάζαρος αφού το κέρδισε σε μια λοταρία. Η Στεφανία περιμένει υπομονετικά, καθώς η Χαρίκλεια (Μήτση Κωνσταντάρα), οικιακή βοηθός, την ενημερώνει ότι ο Λάζαρος είναι απασχολημένος.
Μέσα στην απελπισία του, ο Λάζαρος σκέφτεται να αποταθεί στους φίλους του για να ζητήσει οικονομική βοήθεια, μια που και ο ίδιος τους ευεργετούσε συχνά στο παρελθόν. Μπαίνει, λοιπόν, στο αυτοκίνητό του και λέει στον Ζαχαρία (Γιάννης Γκιωνάκης), τον σοφέρ του, να τον πάει σε αυτούς. Απευθύνεται σε έναν παλιό του φίλο εφοπλιστή (Γιώργος Τζιφός), στη Νάντια (Ζέτα Αποστόλου) μια τραγουδίστρια με την οποία συνδεόταν ερωτικά και στην Ολυμπία (Αλίκη Ζωγράφου), μια ηλικιωμένη φιλάνθρωπη κυρία. Όλοι τους, όμως, του γυρίζουν την πλάτη. Μόνο ο Ζαχαρίας (Γιάννης Γκιωνάκης) του δανείζει πρόθυμα τις οικονομίες του, τις οποίες όμως ο Λάζαρος χάνει στο καζίνο.
Ο Λάζαρος ζητά συγγνώμη από τον Ζαχαρία που έχασε τις οικονομίες του και διαπιστώνει ότι εκείνος θεωρούσε ότι όλα αυτά ήταν μία ακόμη από τις φάρσες του αφεντικού του. Μόλις καταλαβαίνει ότι όντως οι οικονομίες μιας ζωής έχουν κάνει φτερά, βρίζει τον Λάζαρο και τον εγκαταλείπει και αυτός με τη σειρά του.
Στο μεταξύ, η Στεφανία βρίσκει τον Λάζαρο με ένα περίστροφο στο χέρι και τον προτρέπει να μην αυτοκτονήσει, θυμίζοντάς του ότι πάντα υπάρχουν άνθρωποι που είναι σε χειρότερη θέση. Τον περιμαζεύει και τον οδηγεί στο σπίτι της, όπου μένει με τη χήρα αδελφή της, Χριστίνα (Αιμιλία Υψηλάντη) και τον μικρό γιο της Χριστίνας, τον Πετράκη. Βλέποντας τη φτωχική αλλά αγαπημένη ζωή της οικογένειας, ο Λάζαρος συνειδητοποιεί πως η ζωή δεν είναι μόνο πλάκα και αναγκάζεται να αναζητήσει δουλειά. Η μόνη δουλειά που βρίσκει είναι μπετατζής σε οικοδομή, που όμως τον γεμίζει ικανοποίηση γιατί περνά την ώρα του δημιουργικά και κερδίζει τα χρήματά του μόνος του. Στο μεταξύ, πλέκεται ειδύλλιο ανάμεσα στον Λάζαρο και τη Χριστίνα,
Τελικά, αποδεικνύεται πως ο Λάζαρος δεν είχε χάσει την περιουσία του καθώς όλο αυτό ήταν μια ιδέα που την είχε επινοήσει ο πατέρας του, λίγο πριν πεθάνει, για να συνετίσει τον γιο του.
Εισπράξεις
Η ταινία βγήκε στους κινηματογράφους στις 07/07/1972, κόβοντας 171.857 εισιτήρια, ερχόμενη 29η σε σύνολο 90 ταινιών της ίδιας σεζόν.
Λάμπρος Κωνσταντάρας (Λάζαρος Χατζηφλόκας)
Ξένια Καλογεροπούλου (Στεφανία)
Αιμιλία Υψηλάντη (Χριστίνα)
Σταύρος Ξενίδης (Ιερεμίας Ταλιαλίδης)
Γιάννης Γκιωνάκης (Ζαχαρίας)
Μήτση Κωνσταντάρα (Χαρίκλεια)
Δημήτρης Μπισλάνης (Μανώλης)
Νικήτας Πλατής (Ηρακλής Σελεμάρας)
Μάκης Δεμίρης (Μάκης)
Ζέτα Αποστόλου (Νάντια)
Αλίκη Ζωγράφου (Ολυμπία)
Ανδρέας Συρογιάννης (Πετράκης)
Γιώργος Τζιφός (κύριος Στραβογιαννίδης)
Νίκος Παπαχρήστος (τζογαδόρος)
Αλέκος Ζαρταλούδης (έμπορος ρούχων)
