Ο Bowie, το Βερολίνο και ένας έρωτας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο
Μην αντέχοντας την extravaganza του lifestyle στο Λος Άντζελες, ο David Bowie αναχωρεί για το Βερολίνο. Εκεί ανάμεσα στην υπόλοιπη καθημερινότητα του, θα ηχογραφήσει τρεις ιστορικούς δίσκους που σήμερα είναι γνωστοί στο ευρύ κοινό ως "Η τριλογία του Βερολίνου". Πρόκειται για τα Low (1977), "Heroes" (1977) και Lodger (1979). Από αυτά, το μόνο που ηχογραφήθηκε εξ ολοκλήρου στο Βερολίνο ήταν το Heroes.
Ήταν η περίοδος όπου μεταξύ άλλων, ο David Bowie γνωρίζει τη σπουδαία underground σκηνή της οποίας, με την οποία γίνεται και φίλος με αρκετά από τα μέλη της. Συγκροτήματα όπως οι Kraftwerk, οι Tangerine Dream και οι Cluster δείχνουν να τον επηρέαζουν ιδιαίτερα. Γνωρίζοντας τη μουσική ενός εξαιρετικά ταλαντούχου καλλιτέχνη, το 1976 θα τον γνωρίσει και από κοντά. Ο καλλιτέχνης ήταν ο Brian Eno, από τον οποίο ο Bowie ζητά να συνεργαστεί με τον παραγωγό Tony Visconti, για το νέο album "Heroes". Ο Visconti είχε αναλάβει την παραγωγή στο "Low", αλλά σε αντίθεση με τις electronic και ambient επιρροές αυτού του δίσκου, το Heroes θα κινηθεί σε ροκ πιο φόρμες. Η αιτία για αυτό έχει ονοματεπώνυμο.
Με την προτροπή του Brian Eno, ο David Bowie στρατολογεί τον Robert Fripp, κιθαρίστα των θρυλικών King Crimson οι οποίοι μετά το εξαιρετικό "Red" θα κάνουν διάλειμμα διαρκείας. Ο Fripp ηχογραφεί τα μέρη του σε τρεις ημέρες. Το album σήμερα συγκαταλέγεται στα πολύ καλά albums του Bowie. Το ομώνυμο single "Heroes", παρά το γεγονός ότι δεν πήγε τόσο καλά εμπορικά στην αρχή, σήμερα είναι ένα από τα πλέον ιστορικά τραγούδια του καλλιτέχνη.
Το τείχος που χώριζε την ανατολική και τη δυτική πλευρά του Βερολίνου, ήταν αρκούντως συμβολικό ώστε να βάλει τον David Bowie σε μια κατάσταση συναισθηματικά και νοητικά επικίνδυνη για αυτόν. Μαζί και τα μουσεία της πόλης, τα έργα των εξπρεσιονιστών ζωγράφων, αλλά και οι απλές καθημερινές ιστορίες των πολιτών. Ένας πίνακας που θα του τραβήξει την προσοχή ονομάζεται "Lovers Between Garden Walls" και είναι του καλλιτέχνη Otto Mueller.
Κάποια χρόνια αργότερα, το 2001, ο David Bowie θα αποκαλύψει την έτερη έμπνευση για το "Heroes". Επρόκειτο για το διήγημα "A Grave for a Dolphin" του 1956, γραμμένο από τον Ιταλό συγγραφέα Alberto Denti di Pirajno, γνωστό για το βιβλίο του "A cure for serpents". Το διήγημα περιέγραφε τη σχέση μεταξύ ενός Ιταλού στρατιώτη και μιας Σομαλής κατά το Β'Παγκόσμιο Πόλεμο, παρομοιάζοντας την με δελφίνι το οποίο κολυμπάει. Την αποκάλυψη της έμπνευσης έκανε ο Bowie στον πρόλογο του βιβλίου I am Iman, της συζύγου του.
Ο Brian Eno θα πει λίγα χρόνια αργότερα, μιλώντας στο περιοδικό Q : "Είναι ένα όμορφο τραγούδι. Αλλά απίστευτα μελαγχολικό ταυτόχρονα. Μπορούμε να είμαστε ήρωες, αλλά στην πραγματικότητα ξέρουμε ότι κάτι λείπει, κάτι έχει χαθεί."
Lyrics:
I, I will be king
And you, you will be queen
Though nothing will drive them away
We can beat them, just for one day
We can be heroes, just for one day
And you, you can be mean
And I, I'll drink all the time
'Cause we're lovers, and that is a fact
Yes we're lovers, and that is that
Though nothing will keep us together
We could steal time just for one day
We can be heroes for ever and ever
What d'you say?
I, I wish you could swim
Like the dolphins, like dolphins can swim
Though nothing, nothing will keep us together
We can beat them, for ever and ever
Oh we can be Heroes, just for one day
I, I will be king
And you, you will be queen
Though nothing will drive them away
We can be Heroes, just for one day
We can be us, just for one day
I, I can remember (I remember)
Standing, by the wall (by the wall)
And the guns, shot above our heads (over our heads)
And we kissed, as though nothing could fall (nothing could fall)
And the shame, was on the other side
Oh we can beat them, for ever and ever
Then we could be Heroes, just for one day
We can be Heroes
We can be Heroes
We can be Heroes
Just for one day
We can be Heroes
We're nothing, and nothing will help us
Maybe we're lying, then you better not stay
But we could be safer, just for one day
Oh-oh-oh-ohh, oh-oh-oh-ohh, just for one day
