Εδώ και αρκετά χρόνια τα κόμματα της αριστεράς και το ΠΑΣΟΚ εστιάζουν την αντιπολιτευτική τους τακτική στο πρόσωπο του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ο Αλέξης Τσίπρας μαθημένος στους αγώνες σε επίπεδο καταλήψεων σχολείων ήταν ο ενορχηστρωτής διαφόρων συνθημάτων που υιοθετούσε κυρίως η εξωκοινοβουλευτική αριστερά εναντίων του Μητσοτάκη, ενώ ο ίδιος ήθελε να ικανοποιήσει τα επαναστατικά του συναισθήματα δείχνοντας μας ποσο αγαπάει τον Τσε Γκεβάρο κι τον Φιντέλ Κάστρο και την φιλοσοφία τους.
Η αντιπολίτεσυη έπρεπε να ρίξει το βάρος της αντιπολιτευτικής τακτικής στην ΝΔ και όχι στον Μητσοτάκη, η ΝΔ είναι αυτή που ελέγχει τα πράγματα όχι μόνος του ο Μητσοτάκης, ο οποίος έχει τον βασικό λόγο, αλλά βλέπουμε ότι υπάρχουν όρια και τα κοτέτσια χωρούν πολλές κότες.
Σ' αυτή τη παγίδα έπεσε και η Λατινοπούλου η οποία έδειχνε ανωδικές τάσεις, θα δούμε αν οι τόσο έντονες επιθέσεις στον Κυριάκο θα την βοηθήσουν.
Ο φανατισμός που έχουν μεταφέρει στο κοινό τους, συσπειρώνει τους Νεοδημοκράτες οι οποίοι στις εκλογές δύσκολα θα ψηφίσουν κόντρα στο κόμμα με το οποίο αισθάνοντι κάποιου είδους ασφάλεια.
