Ozzy Osbourne με λίγη τρέλα αλλά εμβληματικός καλλιτέχνης
-
Θεωρείται ο “Prince of Darkness”, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένας από τους πιο επιδραστικούς frontmen της heavy metal σκηνής.
-
Με τους Black Sabbath ουσιαστικά συνέβαλε στη γέννηση του metal ήχου.
-
Η προσωπικότητά του –εκρηκτική, απρόβλεπτη, λίγο χαοτική– έγινε μέρος του μύθου του.
-
Κι όμως, πίσω από όλα αυτά, υπάρχει ένας καλλιτέχνης με φοβερή σκηνική παρουσία, χαρακτηριστική φωνή και διαχρονικά κομμάτια.
Ο Ozzy Osbourne, γεννημένος ως John Michael Osbourne στις 3 Δεκεμβρίου 1948 στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας, αποτελεί μία από τις πιο αναγνωρίσιμες και επιδραστικές μορφές στην ιστορία της heavy metal μουσικής. Μεγάλωσε σε μια εργατική οικογένεια, σε μια πόλη σκληρή και βιομηχανική, όπου ο ήχος των εργοστασίων και η κοινωνική δυσκολία αποτέλεσαν μέρος του περιβάλλοντος που τελικά επηρέασε την αισθητική και τη θεματολογία του. Από μικρός αντιμετώπισε μαθησιακές δυσκολίες, ενώ στα εφηβικά του χρόνια στράφηκε προς τη μουσική ως έναν τρόπο απόδρασης και έκφρασης.
Η καθοριστική στιγμή στην καριέρα του ήρθε στα τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν μαζί με τους Tony Iommi, Geezer Butler και Bill Ward σχημάτισαν τους Black Sabbath. Η μπάντα, αρχικά επηρεασμένη από τον blues rock ήχο, ανέπτυξε γρήγορα ένα σκοτεινότερο και πιο βαρύ ύφος. Με το ομότιτλο ντεμπούτο τους το 1970, ακολούθως με τα θρυλικά άλμπουμ Paranoid, Master of Reality και Vol. 4, έθεσαν τα θεμέλια του heavy metal είδους. Η ιδιαίτερη φωνή του Ozzy, μαζί με την υποβλητική και συχνά «στοιχειωτική» παρουσία του, συνέβαλαν καθοριστικά στη διαμόρφωση ενός ήχου που θα επηρέαζε γενιές μουσικών.
Παρά την τεράστια επιτυχία, η πορεία του στους Black Sabbath δεν ήταν ανέφελη. Η κατάχρηση αλκοόλ και ουσιών άρχισε να δημιουργεί εντάσεις και να διαταράσσει τη λειτουργία της μπάντας. Το 1979 αποχώρησε –ή, όπως συχνά περιγράφεται, αποβλήθηκε– από το συγκρότημα. Για πολλούς καλλιτέχνες, αυτό θα μπορούσε να είναι το τέλος της καριέρας τους. Για τον Ozzy όμως, αποτέλεσε την αρχή μιας νέας δημιουργικής περιόδου.
Με τη βοήθεια της μετέπειτα συζύγου και μάνατζέρ του Sharon Arden, ο Ozzy ξεκίνησε μια εξαιρετικά επιτυχημένη σόλο πορεία. Το άλμπουμ Blizzard of Ozz (1980) καθιέρωσε έναν νέο, πιο μελωδικό αλλά ταυτόχρονα εκρηκτικό ήχο, με τραγούδια όπως το “Crazy Train” και το “Mr. Crowley” που έγιναν διαχρονικά. Κρίσιμο ρόλο έπαιξε ο κιθαρίστας Randy Rhoads, ο οποίος θεωρείται ένας από τους πιο πρωτοποριακούς κιθαρίστες της rock. Ο ξαφνικός θάνατός του το 1982 υπήρξε ένα από τα πιο τραυματικά γεγονότα στη ζωή του Ozzy, όμως εκείνος συνέχισε να δημιουργεί και να κυκλοφορεί επιτυχημένους δίσκους όπως Diary of a Madman, Bark at the Moon και No More Tears.
Η δημόσια εικόνα του συνδυάστηκε έντονα με μια «παρανοϊκή» και συχνά ακραία περσόνα, που ο ίδιος τόσο ενίσχυε όσο και σατίριζε. Επεισόδια όπως το δάγκωμα της νυχτερίδας στη σκηνή έγιναν θρυλικά και συνέβαλαν στη δημιουργία του μύθου του. Παράλληλα όμως, υπήρχε μια ανθρώπινη πλευρά, που έγινε πιο εμφανής μέσα από την τηλεοπτική εκπομπή The Osbournes στις αρχές των 2000s. Η σειρά παρουσίαζε την καθημερινότητα της οικογένειάς του, αποκαλύπτοντας έναν Ozzy ευάλωτο, αστείο, αμήχανο και ταυτόχρονα αξιαγάπητο, γεγονός που τον έκανε γνωστό σε ένα ακόμη ευρύτερο κοινό.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο Ozzy αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας και εξάρτησης, αλλά επανειλημμένα κατάφερε να επιστρέψει στη μουσική σκηνή. Η επανένωσή του με τους Black Sabbath και το άλμπουμ 13 (2013) αποτέλεσαν μια θριαμβευτική αναδρομή στις ρίζες του. Ακόμη και μετά τις ανακοινώσεις για περιορισμό των ζωντανών εμφανίσεων, συνέχισε να γράφει μουσική και να διατηρεί παρουσία στη βιομηχανία.
Ο Ozzy Osbourne παραμένει μια από τις πιο εμβληματικές φιγούρες του rock. Ένας άνθρωπος που συνδύασε χάος, ευαισθησία, χιούμορ και αστείρευτο ταλέντο. Η επιρροή του δεν περιορίζεται στη μουσική· αγγίζει την κουλτούρα, τη μόδα και τη συλλογική φαντασία μιας ολόκληρης εποχής. Ένας πραγματικός ζωντανός θρύλος.
