Mike Oldfield αγγίζει τα όρια ανάμεσα στην κλασική, progressive rock, ambient και new age μουσική.
Mike Oldfield Σύγχρονη κλασική μουσική
Ο Mike Oldfield είναι ένας από τους πιο ιδιαίτερους και πρωτοποριακούς μουσικούς του 20ού αιώνα, γνωστός κυρίως για το έργο του Tubular Bells (1973). Αν και δεν ανήκει αποκλειστικά στη «σύγχρονη κλασική μουσική» (contemporary classical music) με τη στενή έννοια —δηλαδή τη λόγια μουσική παράδοση μετά τον 20ό αιώνα— το έργο του συχνά αγγίζει τα όρια ανάμεσα στην κλασική, progressive rock, ambient και new age μουσική.
Στοιχεία "σύγχρονης κλασικής" στη μουσική του Oldfield
Ο Oldfield χρησιμοποιεί πολλά χαρακτηριστικά που συνδέονται με τη σύγχρονη κλασική μουσική:
-
Πολυμορφικές και μακροσκελείς συνθέσεις χωρίς αυστηρή δομή τραγουδιού.
-
Ορχηστρικά στοιχεία με χρήση εγχόρδων, πνευστών και χορωδίας.
-
Εναλλαγές ύφους και θεματικών μοτίβων, παρόμοια με συμφωνική ανάπτυξη.
-
Εξερεύνηση ήχου και πειραματισμός με ηλεκτρονικά μέσα.
Παραδείγματα έργων με σύγχρονη κλασική επιρροή
-
Tubular Bells (1973) – Το εμβληματικό του έργο, με συνεχείς θεματικές μεταμορφώσεις και συμφωνική λογική.
-
Hergest Ridge (1974) και Ommadawn (1975) – Πιο οργανικά και λυρικά έργα, με έντονη αίσθηση φυσικού χώρου και παραδοσιακών ηχοχρωμάτων.
-
Music of the Spheres (2008) – Το πιο “σύγχρονα κλασικό” του έργο. Γραμμένο για ορχήστρα και σοπράνο, συνεργασία με τον συνθέτη Karl Jenkins. Εδώ ο Oldfield μπαίνει ξεκάθαρα στη σφαίρα της νεοκλασικής και συμφωνικής μουσικής.
«Music of the Spheres» – μια σύγχρονη κλασική πρόταση
Το άλμπουμ αυτό μπορεί να θεωρηθεί η δική του εκδοχή της σύγχρονης κλασικής μουσικής:
-
Χρησιμοποιεί την Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου (LSO).
-
Έχει συμφωνική δομή με θεματική συνοχή.
-
Οι μελωδίες θυμίζουν τόσο κλασική όσο και κινηματογραφική μουσική.
-
Ο τίτλος και η αισθητική του εμπνέονται από την αρχαία θεωρία των «αρμονιών των σφαιρών».
Αν σε ενδιαφέρει να γνωρίσεις τον Mike Oldfield από τη σκοπιά της σύγχρονης κλασικής μουσικής, ξεκίνα με τα εξής έργα:
-
Music of the Spheres (2008)
-
Hergest Ridge (1974)
-
The Songs of Distant Earth (1994) – πιο ηλεκτρονικό, αλλά με συμφωνική λογική.
-
Amarok (1990) – ένα ενιαίο έργο 60 λεπτών με έντονες ρυθμικές και θεματικές μεταπτώσεις.
