Και αντί να τον φωνάξει ο Φάμελλος, να του τραβήξει το αυτί και να του πει εδώ και τώρα ξεκαθάρισε τη θέση σου, σχεδόν τον παρακαλάει να τους πάρει στο κόμμα του, καλά ο Φάμελλος που είναι, ή μάλλον ήταν λογικός και ήπιος πολιτικός, αλλά ο Πολάκης που δέχεται να είναι σε ένα κόμμα υπό την προσθεσμία ενός υποψήφιου αποστάτη, γιατί βέβαια το να φύγεις από το κόμμα σου, να το προδόσεις και να φτιάξεις άλλο, είναι αποστασία, όπως και του Σαμαρά, αν το τολμήσει, βέβαια αυτός είναι συνηθισμένος, και οι δύο έγιναν ότι έγιναν από τα κόμματα τους και τώρα συζητάμε αν θα κάνουν δικό τους κόμμα, δηλαδή οι πολιτικοί μας είναι σε μεγάλο βαθμό ότι πιο ντροπιαστικό υπάρχει και δεν αξίζουν εμπιστοσύνης, σαν τους αθλητές, όπου πέφτουν τα φράγκα ή στην περίπτωση τους οι καρέκλες.