Ενας ύμνος για την ομορφιά και τα μεγάλα μυστήρια νοημάτων της ανθρώπινης ζωής. Γράφτηκε από την Παττι Σμιθ, το 1978.
Κυκλοφόρησε ως το δεύτερο single, B-Side,(χωρίς επιτυχία τότε),περιλαμβάνεται επίσης στο άλμπουμ Wave, του 1979 , το οποίο ήταν το τελευταίο άλμπουμ που κυκλοφόρησε ως Patti Smith Group. (Η Smith αργότερα ηχογράφησε ως σόλο καλλιτέχνης.)
Live at CBGB club -1979.
https://www.youtube.com/watch?v=QNc3fAQxySY&list=RDQNc3fAQxySY&start_radio=1
Εμπνευσμένο από μια παλιά αληθινή ιστορία αγάπης του 1920, που συγκλόνισε την Σμιθ, διαβάζοντάς την . Με νοήματα, την παθιασμένη, ολοκληρωτική αγάπη και την βαθιά, μερικές φορές τρομακτική, ομορφιά του να είσαι πλήρως ζωντανός και συνδεδεμένος , με ένα άλλο άτομο και με τον κόσμο γύρω σου. Γιορτάζει τόσο τις απελευθερωτικές όσο και τις εμμονικές ,ή καταστροφικές πτυχές της βαθιάς ανθρώπινης σύνδεσης και πνευματικότητας.
Τραγούδι αφιερωμένο από την Σμίθ, στην Jeanne Hebuterne, μια Γαλλίδα ζωγράφο και σύζυγο του καλλιτέχνη Amedeo Modigliani. Την επόμενη μέρα από τον θάνατο του Modigliani το 1920, η Hebuterne πήδηξε από ένα παράθυρο του πέμπτου ορόφου, αυτοκτονώντας. Θάφτηκε δίπλα στον σύζυγό της, με μια επιτύμβια επιγραφή που γράφει: «Αφοσιωμένη σύντροφος στην ακραία θυσία». Στο «Dancing Barefoot», η Smith καταλήγει με ένα απόκοσμο μότο: « Ω, Θεέ μου, σε ερωτεύτηκα ».
Η Πάττι Σμιθ είχε πεί :
''Είναι επίσης μια ωδή στα δύο φύλα και τη σχέση τους με μια ανώτερη δύναμη. «Είχα την ιδέα να γράψω έναν στίχο που θα είχε πολλά επίπεδα - την αγάπη ενός ανθρώπου για έναν άλλον και την αγάπη του δημιουργού του», «Έτσι, κατά μία έννοια, το τραγούδι αναφέρεται τόσο στη σωματική όσο και στην πνευματική αγάπη''.
«Είχα δεί τον Jim Morrison, σε συναυλία, περίπου το '67 νομίζω, και καθόμουν εκεί και σκεφτόμουν, θα μπορούσα να το κάνω και εγώ αυτό», είπε η Smith σε τηλεοπτικό κανάλι το 2013. «Ένιωσα απλώς αυτή την παράξενη σκέψη. Θέλω να πω, πρέπει να καταλάβετε - ήμουν απλώς ένα κορίτσι από το Νότιο Τζέρσεϊ που εργαζόταν σε ένα βιβλιοπωλείο. Δεν καταλαβαίνω γιατί το σκέφτηκα αυτό. Ήταν ένα μυστήριο για μένα. Φυσικά, τον θαύμαζα και εξακολουθώ να το κάνω». .
‘’ Για να είμαι ειλικρινής, πάντα φανταζόμουν τον Jim Morrison να το τραγουδάει αυτό, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να το τραγουδήσω σε χαμηλότερο φωνητικό ρετζιστερ. Ήθελα ο στίχος με την μουσική να χορεύει ως ζευγάρι, τραγουδώντας το, όσο ήταν δυνατόν χαμηλά και κάπως βαριά, δίνοντας του μια αρρενωπή γοητεία, με το ρεφρέν, μελωδία του, να έχει την γυναικεία γοητεία».
Το "Dancing Barefoot" γράφτηκε από κοινού με τον Ivan Kral, ο οποίος έπαιζε κιθάρα και μπάσο για το Patti Smith Group. Ο Kral είχε δώσει στον Smith μια κασέτα που περιείχε μερικές αρχικές ιδέες. Μία από αυτές ήταν ένα riff ακουστικής κιθάρας που επιλέχτηκε και αποτέλεσε τη βάση για το "Dancing Barefoot". Η μπασογραμμή του τραγουδιού γράφτηκε και παίχτηκε από τον παραγωγό Todd Rundgren.
Στο ρεφρέν του τραγουδιού, η Smith επέλεξε τη λέξη «ηρωίνα» (ηρωίδα) καθώς αφορούσε τη θηλυκή εκδοχή της λέξης «ήρωας». «Μου προτάθηκε, ζητήθηκε από την δισκογραφική, να αλλάξω τη επίμαχη λέξη, διότι παραπέμπει σε κάτι άλλο, με μια πιο κατάλληλη αντικατάσταση», είπε. « Αποφάσισα όμως, να την αφήσω ,ως υπερβολή, όπως είναι γραμμένη» είπε , σε μια συνέντευξή της στο CBS.
Το τραγούδι αυτό, τραγουδήθηκε από 52 γνωστούς καλλιτέχνες, μεταξύ αυτών REM, Simple Minds,Pearl jam, The Church, The Mission κ.α. Το αγάπησαν και το απογείωσαν μουσικά ξανά, οι U2, κυκλοφορίας το 1989, σε 45άρι B-Side ,αλλά και σε συλλογής, άλμπουμ.Αποτελεί δε, με τους απόκοσμους ήχους αυτών,την καλύτερη διασκευή του αυθεντικού τραγουδιού.
Το τραγούδι της Patti Smith,συμπεριλαμβάνεται ως soundtrack ,σε αρκετές ταινίες του κινηματογράφου.
Βρίσκεται στην θέση , περίπου 323, στην γνωστή μας λίστα, Rolling Stones, με τα καλύτερα 500 τραγούδια όλων των εποχών. Αποτελεί έως και σήμερα ένα από ωραιότερα τραγούδια της μουσικής, μελωδίας και συγκλονιστικών στίχων.
Χαρακτηρίζεται επίσης, ως μια επωδή, τελετουργικού χαρακτήρα, επίκλησης με λέξεις, σε μια ανώτερη δύναμη ,ένα άσμα, αλλά και κάτι σαν φόρμουλα ξόρκι,του κακού (με τίτλο και κίνηση, ‘’χορεύοντας ξυπόλητη’’,-ένα δηλαδή πανάρχαιο θρησκευτικό έθιμο, σε φυσική σύνδεση με την γή και την πνευματικότητα του ουρανού ) .
Ενα τραγούδι αγάπης, πίστης, αφοσίωσης, υπέρβασης, θυσίας. Νοήματα που ξαφνιάζουν, σπανίζουν, μιας άλλης εποχής, έως, να μην προσεγγίζονται..ούτε καν λεκτικά από τον παντογνώστη ΑΙ, πόσο δε, να τα νοιώσει και αποδώσει νοηματικά..
Αυτή η σημαντική ,μοναδική,πολιτιστική, μουσική κίνηση,απελευθέρωσης ,τέλειας ολοκλήρωσης , των ανθρώπων της, ευλογημένοι εν ζωή να ζήσουν και αυτό, ,αλλά και σε δράση ,στην ίδια ώρα εκπομπής, από την ίδια συχνότητα,από τους ίδιους ανθρώπους,και παρακαταθήκης που συμπίπτει με τα 50 χρόνια γιορτής,της Πανελλήνιας ραδιοφωνικής εκπομπής.
*Αφιερωμένο ,στο σημαντικό Ελληνικό μουσικό, πολιτιστικό, γεγονός, όσον αφορά την καλύτερη παγκόσμια,- μοναδικού πλήθους και ποιότητας- μουσική βιβλιοθήκη 250χιλιάδων δίσκων και ταινιών, δημιουργημένη σταδιακά , άλμπουμ-άλμπουμ,σι ντί-σι ντί, από τα δισκάδικα του κόσμου, αλλά και συναυλιών, ή, σαλόνια πλήθους διεθνών καλλιτεχνών και μανατζαρέων, επί 60 χρόνια, με αίμα, ιδρώτα ,δάκρυα και αγάπη, μαζί με τον συνοδοιπόρο στο ταξίδι αυτό, συνεργάτη του, παιδικό του φίλο, Κώστα Ζουγρή. Η Μουσική βιβλιοθήκη- Μουσικό Σύμπαν, έτσι όπως ανακοινώθηκε, δείχνει ότι θα είναι κατάλληλα συντηρήσημη στην φθορά του χρόνου, διατηρητέα και σίγουρα προσβάσιμη πιά, στους πολίτες και ερευνητές στις επόμενες γενιές, από το Ιδρυμα Ωνάση, Κίνησης, παρακαταθήκη, δωρεά, εν ζωή, του Γιάννη Πετρίδη .Οποιοσδήποτε αντίστοιχος, σούπερ μουσικό παραγωγός, Αμερικάνος, Αγγλος, Γερμανός κ.α. έχοντας και μια τέτοιας διάστασης βιβλιοθήκη, θα μπορούσε, χρόνια πρίν, να έχει μεταξύ άλλων και ένα ιδιωτικό αεροπλάνο, ή γιώτ, να ταξιδεύει, διακοπάροντας ,με αγαπημένους ανθρώπους του, ή, ατελείωτες συνοδούς.Ο Γιάννης Πετρίδης , λάτρης των ταξιδιών,προτίμησε (και όπως φάνηκε) ετοίμαζε, χρόνια τώρα,κάτι άλλο.
Στο διάβασμα της είδησης, η πρώτη μου ,εσωτερική,παρορμητική αντίδραση ήταν να γράψω,δυό λέξεις, ως σχόλιο, ‘’Ασύλληπτη Υπέρβαση ’’. Δεν ξέρω,ενδεχομένως, κατά πόσο εμπεριείχε μια υπερβολή, ή προσέγγιση αλήθειας.Σίγουρο είναι όμως,το ότι, Δεν είναι τόσο εύκολο να αποχωρίζεσαι τον κύκλο ,του πιό αγαπημένου Σύμπαν σου, με 250χιλιάδες ,στιγμές από την ζωή σου και παιγμένες στα πικάπ ,επί ν φορές .-έστω και αν είναι πολύ κοντινά ,στην Ελλάδα, στον τόπο σου,στην ιδια πόλη (ευτυχώς) .
