Λίγο πριν τα δικά σας μεσάνυχτα … να πω Γιάννη, οτι νομίζω πως έχω δίκιο που αναφέρομαι συχνά στο πόσο σημαντικό είναι να ξανακούμε σε επανάληψη τις εξαιρετικές εκπομπές σου , τουλάχιστον όσοι από εμάς ενδιαφερόμαστε πραγματικά για τη μουσική, διότι τη δεύτερη ή και την τρίτη ίσως φορά θ ακούσουμε και κάτι ακόμα που δεν προσέξαμε. Ευτυχώς να ξαναπώ που υπάρχει το αρχείο της ΕΡΤecho.
Το αναφέρω πάλι αυτό, διότι άκουσα πριν λίγο on demand και με ησυχία την σημερινή εκπομπή και εκτός του ότι την απόλαυσα πολύ περισσότερο,
πρόσεξα και κάποια σχόλια σου που δεν είχα ακούσει, επειδή προφανώς είχα τις γνωστές αποσπάσεις της πρωινής μου ρουτίνας.
Είναι απίστευτο που στο μαιιλ μου που έστειλα προς το τέλος της εκπομπής σου, αναφέρθηκα στην Marlene Dietrich, ότι την θυμήθηκα ξαφνικά, επηρεασμένη προφανώς απ τη μουσική που παρουσίαζες, ωστόσο στο δεύτερο άκουσμα πρόσεξα πως είχες ήδη αναφερθεί σ αυτην με αφορμή την Ute Lemper, η οποία είχε κάνει αναπαραγωγή της “Lola” που είχε δημιουργήσει η Marlene Dietrich. Φοβερή σύμπτωση κι αυτή τη φορά, όπως είχε συμβεί και με την Laurie Anderson κάτι παρόμοιο, το οποίο όμως δεν είχα επεκτείνει με σχόλιό μου.
Η ουσία είναι ότι αποκόμισα και σήμερα κάποιες πολύ διαφωτιστικές πληροφορίες τις οποίες δεν γνώριζα, τόσο για την Ute Lemper όσο και για την Dinah Shore, την Jo Stafford, αλλά και την Koko Taylor. Επισης χάρηκα πολύ που μας θύμησες την φοβερή Βραζιλιάνα της Jazz Flora Purim, την οποία είχα γνωρίσει κι εγώ στο παρελθόν με τον Chick Corea. Τους άκουγα συχνά μαζί κάποια εποχή, καθως και τις συνεργασίες της ίδιας με διάφορους άλλους σπουδαίους της Jazz, μεταξύ των οποίων και τον Dizzy Gillespie. Δεν θα σχολιάσω κάτι άλλο σήμερα για την εκπομπή, μόνο ν αναφέρω κάτι σε σχέση με το αφιέρωμα στις «Γυναίκες». Σκέφτηκα ότι είναι καλύτερα να περιμένω να ολοκληρωθεί το αφιέρωμα, το οποίο υποψιάζομαι πως θα κλείσει προς το τέλος αυτού του μήνα και να γράψω στο τέλος τις εντυπώσεις μου, τις απόψεις μου και τα σχόλια μου, όπως είχα κάνει και στα αφιερώματα σου για τα 50 χρόνια disco και για τον Quincy Jones.
Σ ευχαριστώ για άλλη μια φορά για τις σπάνιες εκπομπές σου.
Μαρία Μενδρινού
