Ζούμε σε μια χώρα που αντί να βελτιώνεται, όπως λογικά θα πρέπει να συμβαίνει σε όσους είναι πίσω σε σχέση με τον λεγόμενο δυτικό πολιτισμό, εμείς γινόμαστε όλο και χειρότεροι.
Σε όλες τις μορφές της κοινωνικής ζωής κυριαρχεί η ατιμωρησία, ενώ το χειρότερο είναι ότι κράτος και πολίτες δεν θέλουν να εφαρμόζεται κανένας νόμος.
Αυτό σε πολιτικό επίπεδο αφορά κυβέρνηση και αντιπολίτευση με την δεύτερη να μην αφήνει περίπτωση στην οποία δεν θα παρέμβει για να κατηγορήσει την δικαιοσύνη για τα πάντα, λες και υπάρχει ένα μαγικό ραβδί που τιθασεύει την δύναμη της φύσης, μια κάμερα, την οποία δεν θέλει η αντιπολίτευση η οποία βλέπει τα πάντα και πολίτες οι οποίοι πρόθυμοι αποδέχονται τα λάθη και τις παρανομίες τους και πληρώνουν το τίμημα.
Υπάρχει κανείς που δεν μιλάει στο κινητό του οδηγώντας; υπάρχει κανείς που δεν χαϊδεύει και ανέχεται τις ιδιοτροπίες των παιδιών του; υπάρχει κανείς που θέλει να πληρώνει την εφορία για να έχει ανταποδοτικές παροχές από το κράτος; και πολλά άλλα.
Το κράτος δεν θέλει να τιμωρεί κανένα, γιατί δεν έχει φυλακές, δεν μπορεί να συντηρήσει τους παράνομους και δεν θέλει να χάσει βασικά ψηφοφόρους. Οι πολίτες βέβαια δεν θέλουν να τιμωρούνται, τους αρέσει η παρανομία από την οποία αποκομίζουν κάποιο όφελος και όλα δουλεύουν ρολόι
Αν πλήρωναν κατά τον χρόνο της φυλάκισης τους τα έξοδα τους, όπως είναι το σωστό, θα σκεφτόντουσαν να παρανομήσουν και όχι μέσω εφορίας, μέσω λογαριασμών στις τράπεζες ή κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων, θα γίνει στο μέλλον αυτό, αναγκαστικά, αλλά πότε.
