Και η φετινή Eurovision ήταν αποθέωση του γελοίου, αύριο το πρωί οι αναμνήσεις μας από αυτήν στα σκουπίδια της Δευτέρας
Κανονικά αυτού του είδους οι εκδηλώσεις πρέπει να έχουν την ένδειξη του ακατάλληλου για παιδιά κάτω από 14 που χθες ρωτούσαν βλέποντας τον νικητή, τι είναι αυτό, όχι βέβαια στην βράβευση γιατί κοιμόντουσαν, αλλά στην πρώτη εμφάνιση, όπως και για την εμφάνιση της Ιρλανδίας.
Τα πρωινάδικα της τηλεόρασης βρήκαν θέμα και λένε τόσες χαζομάρες που δεν είναι εύκολο να τις χωνέψει ένα απλό μυαλό.
Ατυχής και η επιλογή των παρουσιαστών από την ΕΡΤ που θέλησε και αυτή να συμμετέχει στο πανηγυράκι με τους ίδιους όρους.
Η Μαρίνα Σάττι προσέγγισε τον Ελβετό νικητή και έδειξε ότι αυτά που έλεγε για την Ελλάδα τα εννοεί και οι σπουδές στην Αμερική δεν άλλαξαν στο ελάχιστο.
Τα τραγούδια σε γενικές γραμμές ήταν σαν να έβλεπες τον ανάλογο διαγωνισμό πριν από 30 χρόνια, υπήρχαν βέβαια μερικά καλά τραγούδια, όπως υπάρχουν πάντα.
Σαν τραγούδι δεν είναι άσχημο, είναι ένα μίγμα Queen, Army Of Lovers και Muse, η εμφάνιση βέβαια ήταν κάτι άλλο, ο Freddie Mercury δεν είχε ανάγκη να κάνει κάτι τέτοιο.
