Αν επαληθευθούν οι σφυγμομετρήσεις που θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ να κινείται γύρω στο 17% θα αποδειχθεί ότι οι ψηφοφόροι δεν επιλέγουν τον αρχηγό του κόμματος τους με συγκεκριμένα κριτήρια, αλλά με ένα είδος αυτοσυντήρησης που δεν έχει να κάνει με την προϊστορία του, αλλά με την διαίσθηση τους για τις προοπτικές κατάληψης της εξουσίας που τους δημιουργεί.
Στην θέση του Κασσελάκη, με την λογική της επιλογής του, θα μπορούσε να ήταν οποιοσδήποτε Έλληνας επιχειρηματίας από την Ελλάδα ή το εξωτερικό.
Ο Κασσελάκης, ουσιαστικά ένα απόλυτο τίποτα, όσον αφορά την πολιτική, έκανε το μεγαλύτερο κομμάτι του κόμματος του να ξεχάσει ουσιαστικά τον Τσίπρα, ο οποίος είναι απίθανο να μπορέσει, αν το επιθυμεί να γυρίσει πίσω στο κόμμα σαν αρχηγός, το οποίο άλλωστε είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα αλλάξει και όνομα στο μέλλον για να γίνει απόλυτα το κόμμα του Κασσελάκη.
Είναι πραγματικά αξιοπρόσεκτο το ότι ο Κασσελάκης κατάφερε να εκμηδενίσει τους αντιπάλους του οι οποίοι έφυγαν για να φτιάξουν την Νέα Αριστερά και παρά το γεγονός ότι ήταν τα πιο γνωστά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα με έναν ικανό μάλλον, αλλά όχι με αρχηγικό στόμφο ηγέτη, προσπαθούν να περάσουν το 3% και να εκλέξουν ένα Ευρωβουλευτή.
Η αλήθεια είναι ότι αυτοί που διαμορφώνουν τις τάσεις της κοινής γνώμης δεν έχουν εκφραστεί ξεκάθαρα ακόμα υπέρ ή εναντίον του, ίσως περιμένουν το αποτέλεσμα των εκλογών, αλλά δεν έχουν και άλλη επιλογή.
Ουσιαστικά ο Κασσελάκης ήταν ένα Θείο δώρο για αυτούς που ήθελαν να ξεφορτωθούν την αριστερά που κατάφερε να πάρει την εξουσία σπάζοντας το σερί των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, γιατί ακόμα και αν δεχθούμε ότι το κόμμα του Κασσελάκη θα πάρει στο μέλλον την εξουσία, δεν έχει πια καμιά σχέση με τον αριστερό ΣΥΡΙΖΑ, μερικά αριστερά τσιτάτα που πετάει ο Στέφανος, το κάνει για να κρατήσει τις ισορροπίες, βλέπουμε ότι Πολάκης και Παππάς δεν μπορούν πια να τον απειλήσουν και σπάνια παίρνουν ηγετικές θέσεις, βέβαια ειδικά ο Παππάς θα ελέγχει ακόμα αρκετά μέλη του κόμματος, αλλά ο νέος αρχηγός σιγά σιγά ή γρήγορα βάζει τους δικούς του ανθρώπους παντού και δεν μπορεί να τον κουνήσει κανείς, όσο για τον κόσμο, δεν τον νοιάζει ποιος είναι ο αρχηγός, το όραμα του είναι να διώξει τον Μητσοτάκη, το πώς και αν θα το καταφέρει, θα το μάθουν ίσως οι νεότεροι.
