Πόσα όνειρα δεν κτίσαμε βλέποντας αγαπημένες ταινίες στους κινηματογράφους της γειτονιάς μας, όπου χειμώνα-καλοκαίρι περάσαμε μερικές από τις πιο ωραίες μας στιγμές.
Έτυχε να κατοικήσω σε αρκετές συνοικίες της Αθήνας επειδή μέναμε στο νοίκι που λέμε, έτσι έχω περάσει αγαπημένες στιγμές σε πολλά σινεμά, μερικά από αυτά όμως ήταν κάτι το ξεχωριστό για μένα, φαντάζομαι κι εσείς θα έχετε τα αγαπημένα σας σινεμά, καλοκαιρινά ή χειμωνιάτικα.
Ο Θησέας στα Κάτω Πετράλωνα, καλοκαιρινός-χειμωνιάτικος, θα πρέπει να ήταν ο πρώτος μου κινηματογράφος, έμενα τότε στο Ρουφ, αργότερα άνοιξε το Ελίτ στο Καμπά, ωραίος κινηματογράφος καινούργιος, χειμωνιάτικος και πάντα γεμάτος.
Στην ίδια περίπου εποχή πήγαινα τα καλοκαίρια στο Ρεξ στην Ελευσίνα όπου έμενε ο πατέρας μου, ο οποίος είχε χωρίσει με την μητέρα μου και λιγότερο στο Παλλάς και τον Ορφέα, στο Ρεξ μάλιστα σε μία περίοδο, στο καλοκαιρινό πούλαγα πασατέμπο και διάφορα άλλα στα διαλείμματα, θα ήμουν κάτω από 12.
Από τους πολλούς κινηματογράφους της Καλλιθέας, ειδικά τους καλοκαιρινούς, θα ξεχώριζα γενικά την Μαργαρίτα και το Ετουάλ, όπως και το Κρυστάλ γιατί έφερναν καλές ταινίες.
Από τους κινηματογράφους του κέντρου, το Αττικόν και ο Απόλλωνας πάντα ήταν στις προτιμήσεις μου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πήγα άπειρες φορές και στους υπόλοιπους.
Στην ευρύτερη περιοχή Κυψέλης-Πατησίων συχνές επισκέψεις είχα σε Αττικα, έτσι δεν το έλεγαν αυτό στην πλατεία Αμερικής, Φιλίπ, Αχιλλέα, Ρόξυ, Κυψελάκι, Ριάλτο, Πιο σπάνια σε Κολοσσαίο και μόνιμος κάτοικος σε Μπρόντγουαιη, Αθηνά, Ατθίς, Αελλώ, Σελέκτ, Ηλέκτρα, Αμαλία, Ελληνίς, Άλμα, Πιγκάλ, Καμέλια και δεκάδες άλλα.
Ξεχωριστή μνεία για τα Στούντιο και Αλκιονίδα που έπαιζαν συγκεκριμένο ρεπερτόριο, στο στούντιο κάποτε θα πήγαινα και 3 φορές την εβδομάδα, αφού άλλαζε ταινίες.
Μάλλον θα έχουμε δώσει τα ίδια χρήματα σε δίσκους και Σινεμά.
