Το Ελληνικό τραγούδι προσκολλημένο στην πολιτική, ο ένας βοηθάει τον άλλο γιατί έχουν κοινά
Θα έχετε διαπιστώσει την σχέση που έχει το Ελληνικό τραγούδι και συγκεκριμένες τάσεις του με την πολιτική της εποχής μας.
Η βασικότερη είναι η σχέση που έχουν πολιτική και τραγούδι με τα ΜΜΕ που προωθούν τα κόμματα που κρυφά ή φανερά υποστηρίζουν, ενώ το ίδιο κάνουν και με το τραγούδι όπου υπάρχει συγκεκριμένη μεταχείριση για ομάδες καλλιτεχνών που απολαμβάνουν εδώ και πολλές δεκαετίες της εύνοιας τους.
Είναι σχεδόν απίθανο ένας νέος καλλιτέχνης να γίνει πρώτο όνομα και όταν αυτό συμβαίνει, συμβαίνει κυρίως στον χώρο του λαϊκού τραγουδιού τον οποίο δεν μπορούν να ελέγξουν τα μέσα γι' αυτό και όταν γράφουν για τους καλλιτέχνες αυτού του χώρου είναι απίθανο να γράψουν για καλό και όχι για να το εκμεταλλευτούν εμπορικά λόγω της απήχησης που έχουν οι λαϊκοί στον κόσμο.
Έγραψε φίλος ότι σήμερα υπάρχουν καλλιτέχνες οι οποίοι είναι στην πρώτη γραμμή επικαιρότητας περισσότερα χρόνια από όσα ήταν καλλιτεχνικά ο Μάνος Χατζιδάκις, ο οποίος ουσιαστικά άρχισε να γίνεται γνωστός προς τα τέλη του ΄50 και αρχές '80 οι δίσκοι του δεν ήταν και στην πρώτη γραμμή επικαιρότητας, ενώ δεν ήταν και από αυτούς που έκαναν συχνά συναυλίες σε ανοικτούς χώρους με πολλούς θεατές όπως εδώ και το λιγότερο 30 χρόνια, τα ονόματα που κυριαρχούν σήμερα, ο Μίκης ήταν ο καλλιτέχνης ο οποίος σαν όνομα δεν νομίζω να υπάρχει άλλος στον πλανήτη με περισσότερες συναυλίες με τον ίδιο σαν καλλιτέχνη ή κάτω από όνομα του με δικά του τραγούδια.
Όπως στην πολιτική είναι δύσκολο εδώ και χρόνια να μπει σφήνα ένα νέο όνομα, ειδικά σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, γιατί στην επαρχία υπάρχει μία ανανέωση αφού τα ονόματα σπάνια είναι πανελλήνιας εμβέλειας, έτσι και στο τραγούδι υπάρχουν καλλιτέχνες που έχουν περάσει και τα 80 τους χρόνια και είναι στην κορυφή, εντάξει έχουμε και έξω περιπτώσεις όπως οι Stones, οι U2, η Streisand,αλλά εκεί απευθύνονται σε τεράστιο σε αριθμό πληθυσμό, ενώ εδώ είμαστε μία. οικογένεια.
Δεν είναι τυχαία λοιπόν η αγάπη που τρέφουν αρκετοί καλλιτέχνες για την πολιτική, χωρίς βέβαια να δηλώσουν απαραίτητα ποτέ υποστηρικτές κάποιου κόμματος, απλώς είναι κόντρα στο σύστημα, όπως όλα σχεδόν τα ΜΜΕ, εκτός από 1-2 που και σ' αυτά οι δημοσιογράφοι είναι αντιστασιακοί, όπως συμπτωματικά και όλα τα κόμματα από ΝΔ μέχρι ΣΥΡΙΖΑ, όλοι είναι προοδευτικοί και βέβαια δημοκράτες.
