Όταν μίλαγα χθες βράδυ για τον Don Gibson με τον Πετρίδη μου είπε πως ό,τι γράφω το γράφω για προσωπική μου ικανοποίηση, όπως και αυτός επιλέγει τα τραγούδια που παίζει στο ραδιόφωνο κάνοντας βουτιές στο βάθος του μυαλού του για τις αναμνήσεις και θέλοντας να δείξει τι βρίσκει σχετικά ενδιαφέρον από την σημερινή μουσική σκηνή.
Πριν από 2-3 μέρες ήλθε στην σκέψη μου το τραγούδι του Bobby Darin, You're The Reason I'm Living κάνοντας τον συνειρμό το πώς τα φέρνει καμιά φορά η ζωή και αυτοί που κάποτε ήταν ο λόγος που αναπνέουμε, μετά από χρόνια μπορεί να μας προκαλέσουν τα αντίθετα συναισθήματα.
Ήταν ένα από τα τραγούδια που κυκλοφόρησε ο Bobby Darin στην νέα του τότε εταιρεία και δεν τα πήγε και άσχημα αφού έγινε Νο 3.
Ειλικρινά δεν θυμάμαι να είχε έλθει ξανά στην σκέψη μου από το 1963 και ίσως να μην το παίξαμε στο ραδιόφωνο παρά μία μόνο φορά.
Το ύφος ερμηνείας του τραγουδιού είναι επηρεασμένο από τον Ray Charles και το Ι Can't Stop Loving You το οποίο είναι σύνθεση του Don Gibson ενός εξαιρετικού τραγουδιστή της κάντρυ που μου άρεσε πολύ όταν ήμουν παιδί, τότε βέβαια ούτε ήξερα ποιος ήταν, το Sea Of The Heartbreak το είχα όμως αρκετές εβδομάδες Νο 1 στο προσωπικό τοπ που έκανα.
Δικιά του σύνθεση ήταν και το Oh Lonesome Me από τα λίγα τραγούδια που έχει ερμηνεύσει ο Neil Young και δεν είναι δικά του.
To Sweet Dreams διασκεύασε και η Patsy Cline 1 μήνα πριν πεθάνει και έτσι ονομάσθηκε η ταινία για την ζωή της.
Από τους αγαπημένους μας τραγουδιστές ο Roy Orbison ο οποίος έχει αντιγράψει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο ερμηνείας, αλλά και σύνθεσης του Don Gibson ο οποίος θεωρείτο σαν ο τραγουδιστής της θλίψης και τα περισσότερα τραγούδια του ήταν για την μοναξιά και χαμένες αγάπες, αυτόν τον δρόμο ακολούθησε και ο Roy Orbison. Όνειρα και μοναξιά ήταν βασικό θέμα σε πολλά τραγούδια του.
Μπορεί τώρα να μην υπάρχουν πολλοί που να ενδιαφέρονται για ανάλογα θέματα, όμως ποιος ξέρει μπορεί κάποτε τα εγγόνια μου ψάχνοντας να πέσουν πάνω στον Don Gibson όπως κάποτε κι εγώ έπεσα στον Gibson με την βελόνα του ραδιοφώνου.
