Είμαι από τους ανθρώπους που δεν τους αρέσει ιδιαίτερα η αναζήτηση παρηγοριάς από το παρελθόν, προτιμώ το παρόν και το μέλλον.
Όμως χωρίς παρελθόν δεν υπάρχουν οι συγκρίσεις με το σήμερα, κάτι που είναι απαραίτητο για την βελτίωση της καθημερινής μας ζωής και η άντληση αναμνήσεων που συχνά, αν όχι μόνιμα συνδέονται μ ετο παρόν.
Στην μουσική, έχουμε αποκοπεί πια οριστικά από την δεκαετία του '50, είναι σχετικά απόμακρη η δεκαετία του '60 και αφορά μόνο τους κάποιας ηλικίας και η δεκαετία του '70, αν και είχε σημαντικούς δίσκους δεν κατάφερε ποτέ να πάρει στις προτιμήσεις του κοινού αυτό που είχε η δεκαετία του '60.
Οι δεκαετίες του '80 και ΄90 δεν είχαν την δυναμική τω προηγούμενων δεκαετιών, ενώ στον καινούργιο αιώνα παρουσιάσθηκε μια δυστοκία σε παραγωγή μεγάλων ονομάτων, αλλά και κλασικών τραγουδιών.
Έτσι έχει δημιουργηθεί ένα κενό που οδήγησε στην σημερινή κατάσταση η οποία γίνεται όλο και χειρότερη με ουσιαστικά αδιαφορία μικρών και μεγάλων για την μουσική.
Ας ελπίσουμε όλα αυτά να αλλάξουν σύντομα.
