John Stewart ο δρόμος από το Kingston Trio, στο Daydream Believer και το Gold
Ως μουσικός στα είκοσι του, ο John Stewart είχε συνηθίσει να βλέπει τις ηχογραφήσεις του μεταξύ των κορυφαίων πωλήσεων στις ΗΠΑ ως μέλος του διάσημου Kingston Trio.
Ο Στιούαρτ εντάχθηκε στο συγκρότημα όταν ήταν 21 ετών το 1961, όταν αντικατέστησε το αρχικό μέλος του Dave Guard για να συνεργαστεί με βασικούς τον Bob Shane και τον Nick Reynolds. Και τα επόμενα έξι χρόνια, το τρίο κυκλοφόρησε μια ντουζίνα άλμπουμ, αρκετά από τα οποία έφτασαν στο Top 10 του Billboard.
Ωστόσο, καθώς το έφηβο κοινό άρχισε να ανακαλύπτει το rock 'n' roll, οι πωλήσεις του τρίο επιβραδύνθηκαν και πήραν χωριστούς δρόμους. Θα περνούσαν άλλα 15 χρόνια - το 1979 - προτού ο Στιούαρτ να φτάσει ξανά σε αυτό το είδος της επιτυχίας ως καλλιτέχνης ηχογράφησης, συνεργαζόμενος με μέλη των Fleetwood Mac. Αλλά πριν από τότε, έγραψε ένα τραγούδι που πολλοί θα αποκαλούσαν το αγαπημένο τους single με τους Monkees, το Daydream Believer.
Ο Stewart συνέχισε να ηχογραφεί και να κυκλοφορεί δεκάδες σόλο άλμπουμ. Αρκετά από τα LP του στις αρχές της δεκαετίας του '70 περιλάμβαναν σπουδαίους μουσικούς όπως οι Danny Kortchmar, Russ Kunkel, Waddy Wachtel και Leland Sklar, καθώς και οι ανερχόμενους τραγουδιστές και συνθέτες Carole King και James Taylor. Ο Stewart αναπήδησε μεταξύ πολλών μεγάλων δισκογραφικών αλλά δεν κατάφερε να πετύχει μεγάλη επιτυχία στα chart.
Το 1979, η RSO Records συνεργάστηκε με τον Stewart και τον Lindsey Buckingham που, γράφει, ο Kosareff, «ότι έμαθε να παίζει ακουστική κιθάρα σαν μπάντζο ακούγοντας τον John στους δίσκους των Kingston Trio.
Οι δύο άντρες δούλεψαν καλά μαζί, αλλά η προσοχή του Μπάκιγχαμ στράφηκε από τις απαιτήσεις των Fleetwood Mac [Tusk, η συνέχεια των δύο LP στο Rumours] και του έμεινε λίγος χρόνος για να δουλέψει στο άλμπουμ». Το αποτέλεσμα ήταν το Bombs Away Dream Babies.
Για το πρώτο σινγκλ του άλμπουμ, "Gold", ο Μπάκιγχαμ είχε στρατολογήσει την σύντροφό του από το συγκρότημα Mac, Stevie Nicks. Ο Kosareff αναφέρεται στους στίχους του τραγουδιού ως «ένα κατηγορητήριο της μουσικής βιομηχανίας».
Ο John Stewart πέθανε 68 ετών το 2008
