Μια ζωή γκρινιάρηδες και αδικημένοι και πάντα εναντίον του κατεστημένου, όπως το έχουμε πλάσει στην φαντασία μας, αλλά παράλληλα πλήρη αδράνεια για προσπάθεια να αλλάξουμε αυτά που δεν εγκρίνουμε.
Δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που να λειτουργεί σωστά στην χώρα μας, με την έννοια ότι κανείς δεν θέλει να εφαρμοστεί και υλοποιηθεί κάτι αν έχει το παραμικρό εναντίον του.
Έχουμε δημιουργήσει μία κοινωνία όπου κυβέρνηση και αντιπολίτευση τάζουν συνέχεια, δεν αγγίζουν τις διάφορες συντεχνίες, δεν εφαρμόζουν τους νόμους λόγω μη κατάλληλου προσωπικού ή μη θέλησης να θίξουμε συγκεκριμένα συμφέροντα και περιμένουμε να αλλάξουν τα πράγματα με το που θα αλλάξει ενδεχομένως η κυβέρνηση για να έλθει μία καινούργια η οποία θα αλλάξει μερικά πράγματα, αλλά στην ουσία όλα θα παραμείνουν τα ίδια.
Στο μεταξύ, τάζουν και δίνουν επιδόματα, ενώ τα χρέη δεν υποχωρούν, αντίθετα ανεβαίνουν συνέχεια και με την άνοδο των τιμών μιλάμε ότι θα περάσουν εκατοντάδες χρόνια, ναι μη γελάτε, λογικά, αν δεν μας τα χαρίσουν, για να δούμε φως.
Θα μας τα χαρίσουν, με τι ανταλλάγματα όμως, θα τα δουν οι νεότεροι, ήδη όλη την χώρα την αγοράζουν οι ξένοι, την Βόρεια Ελλάδα οι πλούσιοι Βαλκάνιοι και τα νησιά και την υπόλοιπη οι Γερμανοί, Ολλανδοί και οι υπόλοιποι κάτοικοι του πλανήτη που καταλαβαίνουν ότι ζούμε σε ένα παράδεισο με μόνιμα ανίκανη διακυβέρνηση.
