Πριν από πολλές δεκαετίες συνήθως το Κυριακάτικη φαγητό ήταν κοκκινιστό στην κατσαρόλα, η Κυριακή ήταν η μοναδική φορά που τρώγαμε κρέας και κάπου κάπου παίρναμε μεσοβδόμαδα περίπου 200 γραμμάρια μπριζόλες και τρώγαμε με την μάνα μου.

Στην συνέχεια τα πράγματα εξελίχθηκαν και κάθε Κυριακή πηγαίναμε το φαγητό στο φούρνο με κρέας, αλλά πιο συχνά με κοτόπουλο.

Μέχρι πριν από μερικά χρόνια, κάθε Κυριακή ψήναμε στη αυλή μας, συνήθως ψάρια και μια φορά τον μήνα μπριζόλες.

Πριν την κρίση μια φορά τον μήνα κάναμε και την έξοδο μας σε κάποια ταβέρνα με την οικογένεια ή φίλους.

Πριν από μερικές μέρες πήγα μετά από πρόσκληση φίλου σε γνωστή ψαροταβέρνα της Νέας Κηφισιάς, οι τιμές σε ψάρια ιχθυοτροφείου 70-90 ευρώ το κιλό, μιλάμε για παράνοια.

Τώρα και απ' έξω να περνάς, θα σε χρεώνουν μερικά ευρώ.

Sε επικίνδυνη συχνότητα τρώμε σουβλάκια που παραγγέλνουμε σε ντελίβερυ.

Βέβαια δεν έχουμε παράπονο, χορταίνουμε με την ποικιλία των φαγητών που βλέπουμε στην τηλεόραση στα τηλεπαιχνίδια.

Σκεφτόμουνα σήμερα ότι αν συνεχισθεί η ανάπτυξη στον ίδιο ρυθμό που μας λένε η τράπεζα της Ελλάδος, η κυβέρνηση και οι ξένοι οίκοι, μάλλον θα επιστρέψουμε στο ψωμί με ζάχαρη και λάδι..

Μισθοί και συντάξεις θα πηγαίνουν στην πληρωμή της ενέργειας, αλλά θα ελπίζουμε να μην πάει καλύτερα η ανάπτυξη γιατί δεν τα βλέπω καλά.

Δεν υπάρχει βέβαια πείνα ή επαιτεία, εκτός από εμένα που ζητώ βοήθεια για την λειτουργία του Site, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι οι μισοί Έλληνες έχουν τον τρόπο τους, ενώ οι άλλοι μισοί δυσκολεύονται όλο και περισσότερο, ειδικά όσοι είναι στο νοίκι.