Κάθε μέρα τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα στην οικονομία για τους φτωχούς ανθρώπους αλλά παράλληλα διαβάζουμε για την ευημερία των μεγάλων εταιρειών, την αύξηση των κερδών τους και μέσω των ΜΜΕ δημιουργείται μία εικονική πραγματικότητα η οποία δεν έχει καμιά σχέση με αυτά που βιώνουν οι άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη, από την Καλιφόρνια μέχρι την άκρη της Αφρικής και από το πιο απομακρυσμένο χωριό της Κίνας, μέχρι την Ισλανδία.

Στις ΗΠΑ, στη Βρετανία, στην Ελλάδα, παντού οι άνθρωποι περνάνε δύσκολα με αφορμή πότε το ένα και πότε το άλλο.

Η ακρίβεια οδηγεί πολλούς στην απελπισία και σε χώρες όπως η Ελλάδα δεν νομίζω ότι θα δούμε εύκολα καλύτερες μέρες, όποιος και να είναι στην εξουσία, αφού χρωστάμε δις και αυτά δεν μπορούν να εξοφληθούν σχεδόν ποτέ,

Χώρες όπως η Ρωσία παίρνουν πια μέρος στο παιχνίδι της οικονομίας και μέσω των ενεργειακών πόρων που ελέγχουν, άλλωστε δεν έχουν και πολλά άλλα, προσπαθούν να βελτιώσουν την θέση τους.

Αλήθεια ποιο Ρώσικο προϊόν έχετε στην κατοχή σας;

Πήγα χθες και πήρα τα φάρμακα μου και έδωσα 40 ευρώ, άλλοι σίγουρα θα είναι σε πιο δύσκολη θέση από μένα, για έναν συνταξιούχο των 500 ευρώ, τα φάρμακα αποτελούν το 10% του εισοδήματος, το ρεύμα, τα τηλέφωνα, το νερό, το φυσικό αέριο και όλα αυτά που με το που ξημερώνει τρέχουν οι λογαριασμοί, πώς θα πληρωθούν και τι θα αλλάξει την κατάσταση προς το καλύτερο;

όλοι πια θα δουλεύουν σαν courier ή delivery, πού θα πάει αυτή η χώρα, με9% ανάπτυξη όπως λένε και χωρίς ελπίδα από άλλο κόμμα, αφού όλοι ζουν στον κόσμο τους. Δηλαδή θα μας λυπηθεί ο άλλος με τα 50 σπίτια, δεν νομίζω.

Θα μου πεις Ζουγρή, άφησες τα εμβόλια και άρχισες τη πολιτική. Έχω να πω ότι εγώ σήμερα είμαι αύριο δεν είμαι, τα προβλήματα όμως μεγαλώνουν, στις ΗΠΑ έχουν αρχίσει εδώ και 20-30 χρόνια και συνεχώς γίνονται χειρότερα, ίσως να φτάσουμε στο σημείο που ο πλανήτης θα χρειασθεί να κάνει μεγάλες πολιτικές αλλαγές για να επιζήσουν οι κάτοικοι του.

Κώστας Ζουγρής